Między innymi o ks.Teofilu Świątku oraz innych mieszkańcach Tymbarku wspomniał w grudniu 1996 r. ks.Andrzej Jedynak
Ksiądz dr Andrzej Jedynak, w latach 1976 – 1979 wikariusz w Parafii Tymbark (później proboszcz Parafii Chotowa, a następnie Parafii Gromnik) w 1996 roku napisał do Jana Platy list, który został opublikowany w „Głosie Tymbarku”(nr 29 z 1997 roku). List ten jest wspomnieniem, szczególnie o ludziach, których miał okazję bliżej poznać, oraz tych którzy swoim życiem wpłynęli na historię Tymbarku. Dodam od siebie, że Ksiądz Andrzej nadal utrzymuje kontakt z Tymbarkiem, a Jego pamięć o ludziach, miejscach i wydarzeniach związanych naszą parafią jest niesamowita!
Irena Wilczek-Sowa
LIST z CHOTOWEJ
Wielce Szanowny Panie Janie!
Serdecznie dziękuje za nadesłane życzenia bożonarodzeniowe, za pamięć a także za ostatni numer ,Głosu Tymbarku”. Chociaż mija już 18 lat, gdy z Zrządzenia Opatrzności opuściłem tymbarską parafię, to jednak nadal w dalszym ciągu i to bardzo często myślą i wyobraźnią wydeptuję trasę Kopanej Drogi, jeżdżę rowerem na Zamieście i Podłopień, a przede wszystkim pieszo wędruje na Łopień by stamtąd raz jeszcze popatrzeć na wspaniałą panoramę tej miejscowości, którą przez trzy lata nazywałem „moją parafią”. W rzeczywistości nieraz stawałem nad główną trasą biegnącą do Mszany i Rabki by podziwiać panoramę Paproci i Zęzowa. Dziś zaś dla odświeżenia moich wspomnień, od czasu do czasu jadąc z Nowego Sącza w kierunku Rabki celowo skręcam na Tymbark i Podłopień by w pamięci jeszcze bardziej utrwalić to wszystko co było treścią mojego życia w latach 1976-1979. Przez te bowiem lata nie tylko mocno związałem się z Beskidem Wyspowym, z Tymbarkiem ale także z ludźmi, którzy wówczas społeczno-kulturalny obraz Tymbarku tworzyli. By to wszystko sobie przypomnieć jadę wolno jak tylko można i wspominam to wszystko co jeszcze zostało w mojej pamięci. Nie może więc dziwić fakt, że każdy numer GT czytam w całości i to z wielką uwagą. Wiele zacnych ludzi z tamtego czasu, których wtedy spotkałem i z którymi się zaprzyjaźniłem odeszło już z tej ziemi na zawsze, na wieki.
Cieszę się ogromnie, że w gronie tworzących GT, że wśród tych którzy rejestrują i na papierze utrwalają dla potomnych to wszystko co stanowi aktualny obraz kulturalnego środowiska Tymbarku są także ci, którzy przed kilku laty byli moimi uczniami. Obejmując ich pamięcią przenoszę się do Domu Parafialnego, w którym niegdyś tworzyliśmy zręby działalności grup apostolskich. Obecny dom parafialny znacznie zmienił swój i wygląd i przeznaczenie. Jeszcze dziś wchodząc do tego budynku widzę na wprost-małą sale obwieszoną malowanymi na szkle obrazkami, które tworzyli moi „studenci”. Dostrzegam także proporczyki wyszywane cekinami przez uczennice klas VIII-ych, rzeźby i obrazki na korach, deskach, a także gazetki ścienne wykonywane przez kandydatów do bierzmowania. Widzę to bardzo dokładnie, że od tamtej pory minęło już tak wiele lat, a twórcy tych „dzieł”
opuścili Tymbark i zajęli odpowiedzialne stanowiska w społeczeństwie. Myślą i wyobraźnią staję przed nieistniejącym już dziś spichlerzem, w którym wraz ks.Romanem Deszczem „odkryliśmy” prawdziwy skarb, jakim były olejne obrazy pozostawione, a właściwie porzucone pod koniec wojny przez opuszczającą Tymbark rodzinę Turskich. Ileż mieliśmy radości z ich znalezienia. Ile poświęciliśmy czasu na ich „odnowienie”. Były to niewątpliwie obrazy pewnej wartości artystycznej, a przede wszystkim historycznej. Jakaż szkoda, że nie znalazły one dla siebie godnego miejsca.
Wracając do Tymbarku wspominam „Mikołaje” urządzane z wielką pompą w remizie OSP na Podłopieniu i w Domu Parafialnym organizowane dla dzieci szkolnych, młodzieży a przede wszystkim dla maluchów. Imprezy te dostarczały wiele radości i niezapomnianych wrażeń i przeżyć, Inaczej te imprezy przeżywał ks. prałat Świątek, który na nasze „wybryki” patrzył przez niszczone stoliki i ławki. (Któż by wówczas (i dzisiaj także) nie chciał widzieć i być jak najbliżej osoby św.Mikołaja?).
Dziś czytając kartki GT wspominam przede wszystkim tych, którzy wówczas stali na piedestale życia społeczno-kulturalnego Tymbarku. Myślę o nieżyjącej już od wielu lat Marii Wasilewskiej u rodziny której nader często prowadziliśmy nie tylko o sztuce nocne Polaków rozmowy. Niewątpliwie barwną postacią Tymbarku była pani mgr z apteki – Pieguszewska, która mimo dramatów swego życia z ogromną ofiarnością, razem z p.Nowakową reżyserowała i organizowała jasełka grywane z ogromnym powodzeniem w sali OSP na Podłopieniu. Starała się to czynić za każdym razem inaczej nie tylko poprzez włączanie nie tylko nowych aktorów – amatorów, ale przede wszystkim ubogacając sztukę o nowe elementy natury patriotycznej. Równie głęboko utrwalił się w mojej pamięci widok tymbarskich strażaków, u których zawsze podziwiałem elegancję, wyprasowane mundury, grację w zachowaniu i wierne trwanie przy Kościele. Niewątpliwie była w tym duża zasługa Jana Wątroby, który nosząc podhalański kapelusz z piórkiem był doskonałym jej reprezentantem. Przyznam się, że tak wspaniałej OSP jak w Tymbarku nie spotkałem już nigdzie.
o inżynierze Marku, przedstawiał go jako człowieka, który przyszedłszy do kościoła, klękał w nim na dwa kolana i trwał przez dłuższy czas niczym dziecko na modlitwie. Słynne stały się jego pestki wyławiane w Łososince, za sprzedaż których udało mu się wybudować przystanek kolejowy w Piekiełku. Wreszcie ten manifestacyjny pogrzeb. Gdy czoło pogrzebu dochodziło do kościoła, trumna z ciałem inż. Marka była jeszcze na terenie zakładu. Byłem dumny, że przez parę lat dane mi było mieszkać na ulicy noszącej Jego imię. Jednocześnie żałowałem, że nie dane mi było poznać tego Człowieka, który tak wiele zrobił dla Tymbarku, Limanowej i Mszany Dolnej. Opatrzność jednak mię wynagrodziła bowiem nawet się nie spodziewałem, że po latach stanç się przyjacielem domu jego córki Marysi, Która mieszka na ulicy nazwanej imieniem jej ojca.
W mojej świadomości Ks.Prałat utkwił przede wszystkim jako doskonały gawędziarz. Szeroko i daleko znany był z opowiadań i dowcipów. Znał
ich chyba setki. Początkowo sądziłem, że ma je gdzieś spisane. Raz nawet z ks. Romanem rozglądaliśmy po półkach kancelarii czy aby gdzieś tam
nie leży zeszyt z ich zbiorem. Byliśmy w błędzie. Ks.Prałat mając je wszystkie w głowie umiał je ciekawie opowiadać, Zawsze pobudzał do śmiechu, mimo, że opowiadany dowcip nie był już pierwszej młodości i słyszało się go już nie po raz pierwszy.
Dołączając 20 zł za przesłane już egzemplarze GT proszę o dalsze i łączę pozdrowienia dla całej Rodziny i Wszystkich Znajomych.
Od redakcji: Powyższy list publikujemy za zgodą Nadawcy i Adresata. Księże Andrzeju serdecznie dziękujemy za miłe słowa pod adresem naszego Tymbarku i naszego kwartalnika. Życzymy Błogosławieństwa Bożego we wszystkich poczynaniach.
ps. „przyznam” się też, że byłam też uczennicą księdza Andrzeja 🙂
IWS
Rozbudowa sieci kanalizacji sanitarnej na osiedlu Pasterniki w części Tymbarku i Podłopienia oraz w osiedlach: Bogaczówka do Bokówka w Podłopieniu
Trwa ocena złożonych ofert na realizację zadania pod nazwą „Rozbudowa systemu wodno – kanalizacyjnego w Gminie Tymbark”.
Zadanie dotyczy rozbudowy sieci kanalizacji sanitarnej na osiedlu Pasterniki w części Tymbarku i Podłopienia oraz w osiedlach: Bogaczówka do Bokówka w Podłopieniu o długości ok. 5,387 km. Zakres robót obejmuje między innymi: wykonanie robót ziemnych i montażowych kanałów zbiorczych, wykonanie przejść pod drogami i działkami, skrzyżowań z uzbrojeniem podziemnym oraz rekultywację gruntów.
Na realizację tej inwestycji wpłynęło siedem ofert a rozpiętość finansowa złożonych ofert waha się od 1.465.923,82 zł do 2.568.240,00 zł.
Realizacja tego tak bardzo ważnego zadania jest możliwa dzięki dofinansowaniu ze środków Unii Europejskiej w ramach programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.
Informacja/materiały: UG Tymbark
Opowieść muzyczna: PUZON
O instrumencie opowiada uczeń Brajan Górka, który gra również utwór W.A. Mozarta „Allegretto”
Rocznica śmierci księdza kanonika, proboszcza, Teofila Świątka.
5 maja 1987 roku zmarł ksiądz proboszcz Parafii Tymbark (od 06.09.1955) Teofil Świątek. Dzisiaj jest rocznica Jego śmierci.
Przypomnijmy sobie kilka zdarzeń z okresu pełnienia funkcji proboszcza tymbarskiej parafii. Zdjęcia udostępnione przez Czytelników.
- Peregrynacja Obrazku Matki Bożej – 1969
2. Ksiądz proboszcz Teofil Świątek oraz ks.Kazimierz Macheta (ok.1970 r.)
3. Fotografia z 1976 roku, udostępniona portalowi przez Kolekcję Prywatną Tymbark, wraz ze wspomnieniem o Księdzu .
Ksiądz Teofil Świątek czytający ogłoszenia. Starsi z nas zapewne pamiętają, że lubił je nieco przedłużać. Czytał, mówił, nawiązywał i powracał do już wcześniej omawianych kwestii. Właściwie, niejednokrotnie sprowadzało się to do wygłoszenia drugiego kazania. Ministranci tych wywodów słuchali i słuchali i jak widać, często musieli polec na stopniach ołtarza. Tak na poważnie, piękne, pamiątkowe zdjęcie naszego wspaniałego proboszcza w latach 1955 – 1987 i dziekana dekanatu Tymbark. Dzisiaj, w tym trudnym dla nas wszystkich czasie, tęskniąc za każdą chwilą w naszym Kościele, ta fotografia okazuje się być niezwykle wartościowa.
4. Budownicy Kaplicy w Piekiełku
31 sierpnia 1986 roku uroczyście została poświęcona przez biskupa Piotra Bednarczyka kaplica w Piekiełku pod wezwaniem Świętego Józefa Robotnika (dziś używa się „Rzemieślnika”). Ks.proboszcz Teofil Świątek wita ks.bp.Piotra Bednarczyka i przedstawia historię powstania kaplicy
5. Orędownik erygowania Parafii Podłopień oraz budowy kościoła na Podłopieniu.
Ksiądz prałat Teofil Świątek celebruje Mszy św. na placu budowy kościoła w Podłopieniu – 14.04.1985 r.
6. Współpraca z działaczami Solidarności.
Fragment monografii Adriana Cieślika pt. „Życie codzienne w cieniu opozycji”, pochodzący ze strony www.regiony.gminadobra.pl.
Ale była też legalna strona SERWO (od red: grupa działaczy „Solidarności”: Jan Plata, Anna Kapturkiewicz, Mieczysław Wawrzyniak i Adam Sołtys, której nazwa SERWO pochodziła słów: serce – rozum – wola). Grupa ta organizowała przy współpracy ks. doktora Jana Łaty i ks. Teofila Świątka (ówczesnego proboszcza parafii w Tymbarku) comiesięczne otwarte spotkania dotyczące filozofii, historii, polityki, przemian społecznych itp. Spotkania te odbywały się w domu parafialnym w Tymbarku. Na niektóre z nich zapraszani byli prelegenci np. z Krakowa.
7. Postawienie figury św.Floriana przy kościele w Tymbarku
Figura św.Floriana stałą na tymbarskim Rynku. Niestety, jak się okazało w wyniku przeprowadzonej przez władze przebudowy dla św.Floriana „zabrakło miejsca”. Figurę przeniesiono i postawiono obok kościoła. Ks.Teofil Świątek powiedział „Nie ma obecnie miejsca dla świętych i jako bezpartyjnego przygarnąłem Go na teren kościelny” (cyt.listu Stanisława Krzyściaka z Brodkówki do „Głosu Tymbarku” – rok 1997).
(aktualizacja: 6.05.2021)
Mam nadzieję, że z czasem, stopniowo, dzięki Czytelnikom portalu, poznamy lepiej ten ponad trzydziestoletni okres historii Parafii Tymbark.
Irena Wilczek-Sowa
Wiosenne sprzątanie Gminy Tymbark! Radni Rady Gminy oraz Wójt Gminy Tymbark zapraszają Mieszkańców do włączenia się!
Data rozpoczęcia: 8 maja 2021 r. godz. 8.30
Akcja organizowana z inicjatywy Radnych Rady Gminy i Wójt Gminy Tymbark. Serdecznie zapraszamy Mieszkańców do włączenia się!
– zbiórka o godzinie 8.30 na rynku w Tymbarku (przekazane zostaną rękawiczki i worki na śmieci), skąd każdy wyruszy na sprzątnie wybranego przez siebie zakątka Gminy Tymbark,
– proponowane miejsca do sprzątania: teren przy stacji PKP w Tymbarku, tereny przyrzeczne, Góra Paproć, wiata turystyczna na Łopieniu,
– zebrane w ramach sprzątania odpady należy zeskładować w jednym miejscu, zostaną one zabrane przez ZGK.
Zachęcamy Mieszkańców naszej Gminy do porządkowania swojego najbliższego otoczenia: rowów czy obszarów przy drogach, przylegających do swoich posesji. Tylko nasze wspólne działania mogą przynieść oczekiwane rezultaty.
Informacja: UG Tymbark
„O Złote Pióro Wójta” – znamy już młodych mistrzów ortografii!
14 kwietnia 2021 roku przeprowadzono Gminny Konkurs Ortograficzny „O Złote Pióro Wójta”. Ogłoszenie wyników oraz wręczenie nagród odbyło się 28 kwietnia 2021roku w Bibliotece Publicznej w Tymbarku.
Organizatorem konkursu była: Szkoła Podstawowa im. Tadeusza Kościuszki w Zawadce. Celem konkursu było popularyzowanie praktycznego stosowania zasad poprawnej polszczyzny, budzenie szacunku do języka ojczystego oraz przede wszystkim wytworzenie wśród uczniów motywacji do nauki ortografii. Konkurs przeprowadzono w trzech kategoriach: klasy: II – III, IV – VI oraz VII – VIII z terenu Gminy Tymbark. Jury konkursu w składzie: Przewodniczący: Pani Dorota Staniszewska oraz członkowie: Pani: Dorota Wilk, Pani: Anna Kokoszka i Pani: Renata Ślimak-Frys dokonało oceny tekstu dyktanda 26 uczestników. Wszyscy uczniowie prezentowali bardzo wysoki poziom umiejętności ortograficznych. Oceniając teksty brano pod uwagę przede wszystkim: poprawny zapis ortograficzny i interpunkcyjny wyrazów. Po sprawdzeniu prac komisja konkursowa postanowiła przyznać następujące miejsca.
Mistrzem ortografii w kategorii klas: II-III została: Anna Surdziel – uczennica klasy III Szkoły Podstawowej im. Józefa Marka w Tymbarku.
II miejsce zajęła Laura Orzeł – uczennica klasy III Szkoły Podstawowej im. Józefa Marka w Tymbarku.
III miejsce otrzymała Alina Smaga – uczennica klasy III Szkoły Podstawowej im. Tadeusza Kościuszki w Zawadce.
W kategorii klas: IV-VI tytuł mistrza ortografii i I miejsce wywalczyła Małgorzata Wolfinger – uczennica klasy V Szkoły Podstawowej im. Józefa Marka w Tymbarku.
II miejsce zajęła Blanka Stach- uczennica klasy V Niepublicznej Szkoły Podstawowej im. Marii Dąbrowskiej w Piekiełku.
III zaś miejsce zajął – Wojciech Sroka – uczeń Szkoły Podstawowej im. Józefa Marka w Tymbarku.
W kategorii klas VII-VIII tytuł mistrza ortografii i I miejsce zajęła Wiktoria Grzegorzek – uczennica klasy VIII Szkoły Podstawowej im. Józefa Marka w Tymbarku.
II miejsce otrzymała Julia Duda – uczennica klasy VIII Niepublicznej Szkoły Podstawowej im. Marii Dąbrowskiej w Piekiełku.
III miejsce zajęła Kamila Kubowicz – uczennica klasy VIII Szkoły Podstawowej im. Tadeusza Kościuszki w Zawadce.
Uroczystego wręczenia nagród dokonali: Wójt Gminy Tymbark – dr Paweł Ptaszek oraz Pani Halina Dudzik – Dyrektor Szkoły Podstawowej im. Tadeusza Kościuszki w Zawadce.
Serdecznie dziękujemy wszystkim uczestnikom konkursu oraz ich nauczycielom, którzy pomogli uczniom w przygotowaniu się do konkursu.
Wyrazy wdzięczności kierujemy także do Gminnej Komisji ds. Rozwiązywania Problemów Alkoholowych i Narkomanii, która ufundowała dla laureatów oraz uczestników konkursu nagrody rzeczowe.
Renata Ślimak-Frys