XIV Beskidzkie Camino – (część druga)
Wspomnienia z pielgrzymki
O Beskidzkim Camino ze Słopnic do Ludźmierza dowiedziałem się przypadkiem. Będąc w drugą niedzielę maja tego roku na mojej kolejnej wycieczce w Beskidzie Wyspowym idąc szlakiem ze Słopnic na Mogielicę w Zaświerczu trafiłem na stojącą tam tablicę informacyjną. Zatrzymałem się i zapoznałem się z jej treścią, ponieważ zauważyłem wzmiankę o Ludźmierzu, z którego pochodzę. Przeczytałem dokładnie informację i tak się złożyło, że kolejna pielgrzymka ma się odbyć dokładnie za tydzień to jest 19 maja. Po powrocie do domu wygooglowałem w necie dodatkowe informacje o Camino. Również o tegorocznym Camino dowiedziałem się z serwisu informacyjnego radia RDN, którego jestem od czasu do czasu słuchaczem. Znając przebieg i skalę trudności trasy pielgrzymkowej postanowiłem wziąć w niej udział, mimo moich obaw, czy będę w stanie ją pokonać. Do tej pory moje jednodniowe wypady w góry zazwyczaj nie przekraczały 30 km. Skontaktowałem się więc telefonicznie z jej organizatorem Andrzejem, który zaprosił mnie do wzięcia w niej udziału i obiecał pomoc w dotarciu na miejsce startu.
Niedzielne całodniowe pielgrzymowanie przy dopisującej pogodzie było dla mnie ciekawym przeżyciem zarówno pod względem krajoznawczym jak i duchowym. Piękne krajobrazy i żywa natura Beskidu Wyspowego i Gorców ubogaciły jeszcze bardziej moje estetyczne wrażenia. Towarzysząca modlitwa (różaniec, modlitwa Wesel się Królowo Nieba, koronka do Bożego Miłosierdzia) przypominały mi o religijnym charakterze tego wydarzenia i z pewnością pozostanie na zawsze w mojej pamięci. Życzliwość i bezpośredniość uczestników pielgrzymki była dla mnie miłym zaskoczeniem, za co w tym miejscu pragnę im podziękować. Mam nadzieję, że jeszcze spotkamy się na beskidzkim Camino. Ukoronowaniem wędrówki papieskimi szlakami było szczęśliwe i bezpieczne dotarcie do sanktuarium Maryjnego w Ludźmierzu, za które podziękowałem Ojcu niebieskiemu uczestnictwem we Mszy świętej.
Moją wędrówkę ofiarowałem, oprócz ogólnej intencji o pokój na świecie, w sprawie osobistej Bogu wiadomej.
Maciej.
A tak wspomina Barbara
To mój trzeci udział w Beskidzkim Camino, choć niezupełny, gdyż jeszcze nie wędrowałam z grupą od startu ze Słopnic. Wyruszyłam z moją ekipą: Wiolą i Anią z Lubomierza -Rzeki . Po niecałej godzinie doszliśmy do polany, na której stoi chata „Papieżówka”. W oczekiwaniu na pielgrzymów przeczytałyśmy na kamiennej tablicy , upamiętniającej pobyt w leśnej chacie Księdza Karola Wojtyły, słowa późniejszego już papieża Jana Pawła II: ” Pilnujcie mi tych szlaków”! W głowie pojawia mi się myśl: „choć szlaków może uda nam się upilnować przed zniszczeniem, ale czy ustrzeżemy wiary katolickiej w Polsce?”
Po chwili przychodzi refleksja, że w tej lichej chatce mieszkał „Święty Polak” i własnymi rękoma układał ścieżkę z kamieni wokół domku. To „zabytkowe kamienie”, niemalże jak „nieme relikwie”…
Pierwszy na polanie pojawił się Sylwester. Chociaż go nie znałam, od razu zawiązuje się między nami nic sympatii. Myślę sobie: „pokrewna Dusza”. Nie myliła się moja intuicja, bo do końca pielgrzymki wiele razy okazał się życzliwy, pomocny i do tego rozmodlony. Wtem na horyzoncie pokazał się Antek niosący krzyż, jak to zawsze ma w zwyczaju. Pędzę się przywitać, a w głowie szybko przelatują ostatnie doniesienia, od prezydenta miasta Warszawy, o zarządzeniu zabraniającym używania symboli religijnych i Krzyża w miejscach pracy.
Moje serce wspomina oazową pieśń: „Nie zdejmę krzyża z mojej ściany za żadne skarby świata, bo na nim Jezus ukochany grzeszników z niebem brata.
Nie zdajemy Krzyża z mego serca, choćby mi umrzeć trzeba. Choćby mi groził kat- morderca, bo Krzyż to klucz do nieba .(…)
A gdy zobaczę w poniewierce Jezusa Krzyż i ranę, która otwiera Jego serce- w obronie Krzyża stanę!”
Ale czy na pewno? Czy nie zabraknie mi odwagi w godzinie próby? Czy nie zawiodę?
Wreszcie na końcu grupy, jak przystało opiekunowi bezpiecznej wędrówki, idzie Andrzej z dwiema flagami zatkniętymi przy plecaku: biało- żółtą, papieską i biało-czerwoną, polską. Bystrymi oczyma już mnie dostrzega i serdecznym gestem rozłożonych rąk, wita się jak brat z siostrą. Wielu pielgrzymów pamięta mnie z poprzednich lat: najstarszy pielgrzym -pan Władysław, Basia z Ochotnicy i Ewa z mężem. To miłe! Chyba dlatego, że jestem” gadułą” i dość łatwo mnie skojarzyć. Z radością rozpoznaję Wojtka- najmłodszego uczestnika wyprawy wraz z tatą Marcinem. Chcę jeszcze wspomnieć o Arku- to łodzianin.”Szaleniec” prawie nie spał, prosto z podróży wyruszył w trasę i przeszedł już 20 km. To człowiek, któremu nie schodzi uśmiech z twarzy. Dobrze się z nim wędruje, gdyż potrafi słuchać innych i sam ma wiele do powiedzenia.
Po odpoczynku siostra Justyna- Nazaretanka prowadzi modlitwę. W rozważaniach nawiązuje do intencji z jaką w tym roku wędrujemy: „o pokój na świecie, a szczególnie w naszej ojczyźnie”. Siostra dodaje jeszcze: „o pokój w naszych rodzinach, wspólnotach i miejscach pracy”.
Razem intonujemy ulubioną pieśń Ojca Świętego ” Barkę „i ruszamy w stronę Turbacza. Tempo jest dość dynamiczne, więc trzeba się mobilizować do marszu. Pod górę trudno prowadzić rozmowy, więc w myślach przedstawiam Bogu osobiste intencje, a powierzam je przez pośrednictwo Maryi. Nagle mam skojarzenie:” idziemy w intencji pokoju!”, a ja właśnie niedawno wróciłam z pielgrzymki do Medjugorie, gdzie objawia się Maryja Królowa Pokoju ( GOSPA-KRALICA MIRA) prosząc w orędziach o modlitwę i pokój na świecie.
Odpoczynek na Przełęczy Borek i 0 12.00 modlitwa Regina Caeli. Siostra Justyna przypomina, że od jutra znów będziemy odmawiali Anioł Pański, a ja uświadamiam sobie, że to nasz Papież- Polak nadał taką wyjątkową rangę tej południowej modlitwie i od jego pontyfikatu istnieją niedzielne transmisje tego nabożeństwa.
Ruszamy dalej! Przed szczytem Turbacza, przy Szałasowym Ołtarzu kolejna tajemnica Różańca Świętego. Siostra kieruje nasze myśli do uczczenia Maryi – Królowej Nieba i Ziemi. Naszej Królowej również teraz, tu na Ziemi! Mądre przesłanie! Muszę zapamiętać, by zwracać się do Matki Bożej jak do mojej Królowej!
Na Turbaczu dopada nas burza i deszcz , ale trzeba iść dalej.
Zakładamy peleryny i schodzimy ,mokrym już żółtym szlakiem w dół.
Chwila refleksji przy Kaplicy Papieskiej, usytuowanej z drugiej strony Turbacza, gdzie w sezonie letnim są msze święte przy ołtarzu polowym, i schodzimy na Kowaniec . Deszcz nas rozdzielił. Idziemy grupkami. Trochę opadłam z sił, ale Sylwester częstuje nas z francuską białą czekoladą z orzechami. Wyśmienicie smakuje, więc od razu składamy zamówienie na taką samą za rok.
Wybija godzina 15:00 i, jak to mamy zakodowane, wzywa nas –katolików do modlitwy Koronką do Bożego Miłosierdzia. We czwórkę odmawiamy Ją na trasie: Wiola, Ania ,Sylwester i ja. Nawet śpiewamy: „Jezu ufam Tobie!” Pozostali pielgrzymi odmówili tę modlitwę w Kościele MB Anielskiej na Kowańcu przed Najświętszym Sakramentem. Znów się spotykamy i szybkim marszem pokonujemy Kowaniec, Grel i wzdłuż rzeki Dunajec, zmierzamy do Ludźmierza. Przed Bazyliką Mniejszą Matki Bożej Gaździny Podhala, widnieje pomnik klęczącego Ojca Świętego, upamiętniający Nabożeństwo Różańcowe podczas pielgrzymki do ojczyzny w 1997 roku. To wówczas Jan Paweł II patrząc w kierunku Turbacza prosił, by pilnować dla niego tych górskich szlaków! Wchodzimy do kościoła, a tam już na nas czeka Madonna z Dzieciątkiem: ” zawsze piękna uśmiechnięta, o pielgrzymach swych pamięta”! To też fragment religijnej piosenki.
Ostatnim punktem naszej pielgrzymki jest msza święta o 18:00. Otarte palce u stóp u mnie (u Ani bąble między palcami) i zmęczenie, przeszkadzają w koncentracji.
Mobilizuję swój umysł do uczestnictwa i wychwycenia cennych słów z homilii. Przecież to niedziela Zesłania Ducha Świętego, więc proszę: Duchu Święty, działaj! Już wiem co najcenniejszego miałam dziś usłyszeć: Duch Święty zwany „PARAKLETEM”, nie tylko znaczy tyle co „POCIESZYCIEL”, ale także „OBROŃCA”! To mi daje większą nadzieję na rozwiązanie niektórych ważnych spraw! Wielkie Dzięki Duchu Święty!!!
Po błogosławieństwie następuje zasłonięcie figury Matki Bożej ruchomym obrazem przy śpiewie ludźmierskiego hymnu do Gaździny Podhala. W drugiej części dobrzmiewają takie słowa w podzięce: „… za Twoją opiekę, której doświadczały wszystkie Twoje dzieci, w trudach przez dzień cały…” Myślę wtedy: „to o nas jest ten fragment pieśni „.
Dziękuję ci Maryjo, że doszłam i intencje zostały zaniesione przed Twój tron, a Święty Jan Paweł II został uczczony!
Barbara
Informacja o zmarłych Parafianach (Parafia Tymbark)
Zmarł śp. Artur SARATA z Podłopienia (29 lat)
Uroczystości pogrzebowe odbędą się w sobotę (25.05.2024) – Msza święta o godz. 10.00
Wieczne odpoczywanie racz Mu dać Panie!
25 lat pracy na rzecz misji księdza prałata Tomasza Atłasa!
25 lat temu – 22 maja 1999 r, ks.prałat Tomasz Atłas (ur. 23.01.1974) przyjął święcenia kapłańskie z rąk biskupa Wiktora Skworca. 23.maja 1999 w tymbarskiej świątyni odprawił Mszę świętą prymicyjną. Tym samym został ostatnim w XX wieku księdzem wywodzącym się z Parafii Tymbark.
Od samego początku droga kapłańska ks.prałata Tomasza Atłasa to działalność związana z misjami. Pracując jako wikariusz w parafii pw. Trójcy Przenajświętszej w Mielcu kontynuował studia na Wydziale Teologicznym Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie. Do bezpośredniej pracy misyjnej przygotowywał się w Centrum Formacji Misyjnej w Warszawie. Na misje wyjechał do środkowej Afryki, był kapłanem w Republice Konga. Następnie ks.Tomasza powołano do pracy w Komisji Episkopatu Polski ds. Misji. Został asystentem i osobistym sekretarzem przewodniczącego Komisji, a od września 2005 roku pełnił też funkcję delegata ds. misjonarzy. W maju 2005 roku na Wydziale Teologicznym UKSW w Warszawie obronił doktorat z teologii w zakresie misjologii. Od lipca 2008 roku był sekretarzem w Komisji Episkopatu Polski ds. Misji. W styczniu 2011 roku został mianowany dyrektorem Papieskich Dzieł Misyjnych w Polsce. Pełnił tą funkcję dwie kadencje – do 2021 roku.
W 2011 r. zostaje zastępcą redaktora naczelnego czasopisma „Światło Narodów” (którego był stałym współpracownikiem od 2006 roku) , które zmieniło tytuł na „Lumen Gentium. Zeszyty Misjologiczne”. W tym czasie, dzięki współpracy z kadrą profesorską z całej Polski oraz z zagranicy, czasopismo zyskało stricte naukowy charakter.
W 2021 został powołany na dwa lata do Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów (obecnie nazwa „kongregacja” została zastąpiona nazwą „dykasteria”). Dykasteria ta jest watykańskim urzędem zajmującym się misyjną działalnością Kościoła. Jej zadaniem jest szerzenie wiary na całym świecie, koordynowanie prac wszystkich sił misyjnych, udzielania pomocy materialnej dla działalności misyjnej. Jest ona zwyczajnym i wyłącznym narzędziem Ojca Świętego i Stolicy Apostolskiej do sprawowania jurysdykcji nad wszystkimi misjami i współpracą misyjną.
Zna język angielski, francuski, hiszpański, włoski i lingala.
W 2012 roku wydał książkę „Zakochani w ludziach. Zapiski z misją”, która jest zapisem doświadczeń z posługi misyjnej oraz jego wspomnień z licznych podróży do krajów, gdzie pracują polscy misjonarze.
Jest jednym z założycieli i członkiem Stowarzyszenia Misjologów Polskich.
Jako szesnastolatek wszedł w skład pierwszej redakcji kwartalnika „Głos Tymbarku” i przez lata pisał dla niego artykuły.
Ks. Tomasz Atłas, który jest stałym pielgrzymem do Matki Bożej Częstochowskiej, będzie rekolekcjonistą podczas tegorocznej, 42. Pieszej Pielgrzymki Tarnowskiej.
IWS
Poniżej wspomnienia sprzed 25 lat! z 22 i 23.maja 1999 r. , z tych tak ważnych dni dla ks.Tomasza Atłasa oraz całej wspólnoty Parafii Tymbark (zdjęcia z archiwum Rodziny Atłasów)
,,,
Patronka dnia: św.Rita
Pozdrawiamy wraz z modlitwą od św Rity! Pielgrzymi z Tymbarku i Podłopienia!
XIV Beskidzkie Camino – relacja (część pierwsza)
„Wiara i pamięć” – XVII Rajd Górski Szlakiem Papieskim w Tymbarku
22 maja 2024 roku zorganizowano w Tymbarku, po raz 17-ty, Rajd Górski „Szlakiem Papieskim”. W tym roku była to trasa: Tymbark – Wiata Turystyczna pod górą Rydznikiem – Tymbark.
Planowane było wyście na górę Paproć, jednakże Organizatorzy podjęli decyzję, aby ją zmienić ze względu na ostrzeżenia meteorologiczne płynące z RCB o burzach i intensywnych opadach deszczu.
W rajdzie udział wzięli uczniowie ze Szkoły Podstawowej w Tymbarku, Szkoły Podstawowej w Podłopieniu, Szkoły Podstawowej w Zawadce, Zespołu Szkół im. KEN w Tymbarku oraz Jednostki tymbarskiego Strzelca wraz z opiekunami. Łącznie ponad 120 osób.
Wydarzenie rozpoczęło się Mszą Świętą w kościele parafialnym w Tymbarku w intencji uczestników rajdu z intencji Jednostki Strzeleckiej nr 2007 im. kpt. Tadeusza Paolone ZS „Strzelec” OSW w Tymbarku. Eucharystię sprawował ks.proboszcza Parafii Tymbarku dr Jan Banach, który do młodych zwrócił się z apelem wygłoszonym przez Papieża Jana Pawła II „Pilnujcie moich szlaków”, pod kątem zachowań podczas górskich wycieczek. Obok podziwiania pięknych widoków, aby zwrócić uwagę na poszanowanie środowiska. Stosować starą zasadę, że co się wyniosło do góry to należy to znieść w plecaku, nie wyrzucać śmieci, zachować czystość i ład.
Celem rajdu było uczczenie pamięci Wielkiego Rodaka Papieża, Świętego Jana Pawła II oraz popularyzacja turystyki w tym odcinka szlaku, po którym wędrował Ojciec Święty Jan Paweł II z Tymbarku na królową Beskidu Wyspowego górę Mogielica.
Młodzież po dotarciu do remizy Ochotniczej Straży Pożarnej w Tymbarku wzięła udział w konkursie wiedzy: o życiu i działalności św. Jana Pawła II przygotowanym przez insp. ZS Tadeusza Rybkę, zastępcę dowódcy jednostki tymbarskiego Strzelca oraz szkoleniu z zakresu pierwszej pomocy przedmedycznej zorganizowanym przez druhnę Małgorzatę Gizę i druha Tomasza Sobczaka.
Celem szkolenia było nabycie umiejętności praktycznego udzielania pomocy w najczęstszych zdarzeniach w życiu codziennym ,prawidłowego prowadzenia resuscytacji, postępowania w zakrztuszeniu, urazach i nagłych stanach chorobowych oraz poznanie zasad bezpieczeństwa w górach – podkreśla Małgorzata Giza. Zajęcia cieszyły się dużym zainteresowaniem wśród młodzieży.
W konkursie wiedzy o życiu i działalności Ojca św. Jana Pawła II kolejność miejsc przedstawia się następująco:
Szkoły Podstawowe klasy V – VI:
- Antoni Krzyściak SP Podłopień
- Wojciech Trębacz SP Podłopień
- Jakub Jamróz SP Podłopień
- Michał Gawron SP Podłopień
Szkoły Podstawowe klasy VII – VIII
- Bartłomiej Sobczak SP Tymbark
- Filip Bokowy SP Tymbark
- Julia Jarosz SP Tymbark
- Magdalena Franczak SP Tymbark
Szkoły średnie:
- drużynowa ZS Emilia Krzyściak
- strzelec ZS Antoni Zwijacz
- drużynowa ZS Kinga Pach
- sekcyjny ZS Kamil Matała
Wszyscy z Jednostki Strzeleckiej nr 2007 im. kpt. Tadeusza Paolone ZS „Strzelec” OSW w Tymbarku, uczniowie klas mundurowych Zespołu Szkół im. KEN w Tymbarku.
Nagrody zwycięzcom w konkursie wręczali: Paweł Ptaszek, wójt Gminy, druh Stanisław Przybylski, prezes ZOG ZOSP RP w Tymbarku oraz Beata Pachowicz, dyrektor Szkoły Podstawowej w Tymbarku.
Honorowy patronat nad imprezą sprawowali: Oddział IPN w Krakowie oraz portal Tymbark in.
Organizatorami rajdu byli: Jednostka Strzelecka Nr 2007 im. kpt. Tadeusza Paolone ZS „Strzelec” OSW w Tymbarku, Urząd Gminy w Tymbarku oraz Ochotnicza Straż Pożarna w Tymbarku.
Fundatorami nagród dla uczestników konkursów byli: Urząd Gminy w Tymbarku, ORLEN, Oddział IPN Kraków, Małopolska Organizacja Turystyczna w Krakowie, Urząd do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, Firma MASPEX – TYMBARK oraz OSP Tymbark.
Pyszne drożdżówki ufundował Urząd Gminy w Tymbarku, a soki firma Maspex –Tymbark.
IWS
zdjęcia z wręczenia nagród: Tadeusz Rybka
Sukcesy lekkoatletyczne uczniów Szkoły Podstawowej w Tymbarku!
Gratulacje dla młodych lekkoatletów ze Szkoły Podstawowej z Tymbarku. Drużyna dziewcząt z klas czwartych zajęła 1 miejsce w Powiatowym Trójboju Lekkoatletycznym i tym sposobem otrzymała awans na półfinały wojewódzkie. Chłopcy zajęli 5 miejsce. Najlepszą zawodniczką z naszej grupy została Oliwia Witek zdobywając 4 miejsce. Natomiast w Powiatowym Czwórboju Lekkoatletycznym zarówno dziewczyny jak i chłopcy zajęli 4 miejsce. Najlepszy nasz zawodnik to Oliwier Mrózek, 4 miejsce.
Brawa dla wszystkich!
Barbara Janczy
Siatkówka Plażowa – gminny turniej szkół podstawowych
We wtorek, 21 maja2024, na boisku do siatkówki plażowej w Parku im. Zofii Turskiej w Tymbarku odbył się turniej chłopców i dziewcząt w Siatkówce Plażowej , jako eliminacje gminne do powiatowych Igrzysk Młodzieży Szkolnej. Do turnieju przystąpiły drużyny chłopców ze Szkoły Podstawowej w Tymbarku, Piekiełku, Podłopieniu i w Zawadce oraz dziewcząt z Tymbarku i Piekiełka. Rozegrano mecze chłopców i dziewcząt w formule „każdy z każdym”.
OSIĄGNIĘTO WYNIKI:
Chłopcy
I mc – SP PIEKIEŁKO– Mikołaj Peterszajn, Patryk Budacz, Jakub Juszczak.
Opiekun: Franciszek Zoń.
II mc – SP PODŁOPIEŃ – Franciszek Duda, Tomasz Duda.
Opiekun: Renata Kałużna Boczoń.
III mc – SP ZAWADKA –Wiktor Wołowczyk, Marcin Dudzik, Dominik Piórkowski.
Opiekun: Renata Kałużna Boczoń.
IV mc – SP TYMBARK – Kacper Smoter, Wojciech Przechrzta, Artur Bokowy.
Opiekun: Barbara Janczy.
Dziewczęta
I mc – SP PIEKIEŁKO– Natalia Guzik, Oliwia Opach, Hannah Petrus.
Opiekun: Franciszek Zoń.
II mc – SP TYMBARK – Alicja Duda, Zuzanna Piwowarczyk, Wiktoria Grucel.
Opiekun Barbara Janczy
Zawody sędziowali: Barbara Janczy i Krzysztof Wiśniowski.
Organizator : UG Tymbark, UKS „Olimpijczyk” przy Szkole Podstawowej w Tymbarku.
Zawodniczki i zawodnicy reprezentujący Szkołę Podstawowa w Piekiełku okazali się niepokonani i w obu kategoriach zdobyli mistrzostwo Gminy Tymbark w Siatkówce Plażowej, awansując tym samym do dalszych rozgrywek na szczeblu powiatowym.
Swoją piękną sportową i mistrzowską postawą, podziękowali swojemu, odchodzącemu na emeryturę, opiekunowi Franciszkowi Zoniowi, za jego wieloletnią pracę nauczyciela WF oraz liczne sukcesy sportowe, które odnosił w barwach Szkoły Podstawowej w Piekiełku. Były gratulacje, wspólna radość, uśmiechy i podziękowania.
Turniej odbył się pod patronatem Wójta Gminy Tymbark dr. Pawła Ptaszka, który pogratulował uczestnikom wysokiego poziomu prezentowanych umiejętności oraz bardzo dobrego przygotowania fizycznego. Najlepsi otrzymali z rąk Wójta pamiątkowe medale i nagrody rzeczowe.
Krzysztof Wiśniowski
zdjęcia: Organizatorzy
Czy drezyny rowerowe pojadą zabytkową linią 104? – materiał Krystyny Pasek z Radia Kraków
„Happeningiem z drezyną rowerową w roli głównej miłośnicy kolei próbują zwrócić uwagę na sprawę rozbiórki torów pomiędzy Męciną a Mordarką w gminie Limanowa. 12-kilometrowy odcinek historycznej linii 104 został wyłączony z przebiegu trasy Chabówka-Nowy Sącz. Przedstawiciele dwóch kolejowych stowarzyszeń chcą wykorzystać stare torowisko do stworzenia nowej atrakcji turystycznej.” – pisze Krystyna Pasek na portalu www.radiokrakow.pl, jak też zamieściła materiał audio:
członkowie Stowarzyszeń
fot. Krystyna Pasek
źródło: https://www.radiokrakow.pl/aktualnosci/nowy-sacz/czy-w-gminie-limanowa-drezyny-rowerowe