Otwieramy nową apteką w Tymbarku. Będzie to „Boża Apteka”!

Rozpoczynamy cykl  artykułów, w których będziemy przedstawiać rośliny, które wyłącznie są rodzimymi  i rosną na dziko. Przekonamy się ile ich jest, i jak bogata jest, otaczająca nas, flora w składniki tak potrzebne dla prawidłowego funkcjonowania naszych organizmów, a w przypadku choroby czy chwilowych niedomagań, pomagających wrócić do zdrowia. Oczywiście zastosowanie poszczególnych ziół zostanie tylko zasygnalizowane, więcej informacji można znaleźć w różnych poradnikach.

Aż dziw bierze, że człowiek odszedł od tego co nam Stwórca ofiarował… i to za darmo!

Cykl ten będę przygotować przy współpracy ze znawcami tematu. A tak dokładnie „Boża Apteka” będzie działać dzięki nim! Serdecznie zapraszam wszystkich do współpracy, do nasyłania zdjęć  ziół wraz z informacją, w jaki sposób możemy je wykorzystać. 

Bożą Aptekę uważam za otwartą! Czynna całą dobę, we wszystkie dni tygodnia!

Irena Wilczek-Sowa

Podbiał to powszechnie występująca  roślina stosowana jest od wieków w medycynie ludowej.   Kwitnie marzec, kwiecień. 

Nie jest rośliną zbyt okazałą – osiąga maksymalnie ok. 30 cm wysokości, ma drobną łodygę, żółte kwiatostany i dość duże charakterystyczne liście. To właśnie głównie liście stosuje się w ziołolecznictwie, bo zawierają wiele cennych składników.  W celach leczniczych wykorzystuje się młode liście bez ogonka, a czasem również koszyczki podbiału – jedne i drugie trzeba dobrze wysuszyć, by nie wdała się w nie wilgoć. Ponieważ jest rośliną kwitnącą bardzo wcześnie, trzeba zwrócić uwagę, by zebrać go w odpowiednim czasie. 

Wskazania do stosowania podbiału pospolitego obejmują przede wszystkim zapalenia górnych dróg oddechowych,takich jak mokry kaszel z zalegająca wydzieliną, przewlekły suchy kaszel, ból gardła, czy zapalenie krtani.  Kwiatów podbiału można też użyć do kąpieli – wtedy poza złagodzeniem stanów zapalnych skóry, uzyskamy dodatkowy efekt – wyciszający i relaksujący.

Podbiał nie jest wysoki, ale ma silnie rozwinięty system kłączowy, sięgający do głębokości nawet 60 cm, jest trwałym, mało wybrednym, chwastem (nie stoi to w sprzeczności z jego walorami), gdyż rośnie w zasadzie tylko na glebach gliniastych. 

Tej rośliny przedstawiać nie trzeba, nie dość, że piękna to jeszcze jadalna od korzenia po płatki kwiatów! Różnorakie właściwości zdrowotne, a krzyżówki botaniczne zdobią nasze ogrody. 

Pierwiosnek lekarski to niewielka, zazwyczaj 30-centymetrowa, bylina o żółtych kwiatach. Drobna, wyglądająca na delikatną, a jednak potrafi zdziałać wiele dobrego. W pierwiosnku lekarskim najwięcej leczniczych substancji znajduje się w jego korzeniu i kwiatach, mniej w liściach oraz łodydze. Zawarte w nim związki chemiczne działają przeciwzapalnie, przeciwwirusowo!, przeciwgrzybicznie oraz napotnie. Łagodzą kaszel, ułatwiają odkrztuszanie, pomagają wyleczyć zapalenie gardła, krtani, oskrzeli.  Naparami z pierwiosnka przed laty leczono gruźlicę i zapalenie płuc. Pierwiosnek lekarski wykazuje właściwości moczopędne. Z tego powodu stosowany jest w przypadku odtruwania organizmu.

Napar z tej rośliny uspokaja, ułatwia zasypianie i zapewnia zdrowy sen. Napar to też sposób na ból. Działa też rozkurczowo.  Okłady z wyciągiem z pierwiosnka wspomagają gojenie się ran, zmniejszają obrzęki.