Droga Krzyżowa, w myśl rozważań księdza rekolekcjonisty Piotra Łabudy
Dzisiaj w tymbarskiej parafii był trzeci dzień rekolekcji wielkopostnych, a ostatni, w którym słowo głosił biblista ksiądz Piotr Łabuda (sobota będzie dniem Sakramentu Pokuty i Pojednania). W związku z tym przedstawiciele parafii – członkowie Rady Duszpasterskiej Marta Gajewska oraz Józef Zoń – złożyli następujące podziękowania księdzu rekolekcjoniście:
Księże Profesorze. Drogi Księże Piotrze.
Dobiega końca Twoja wizyta rekolekcyjna w naszej wspólnocie parafialnej pod wezwaniem Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Tymbarku. Szkoda, że tak krótka. Chcielibyśmy jeszcze posłuchać Twoich słów, Twoich wskazań: jak czytać i rozumieć Biblię, jak powinniśmy przekładać zawarte w niej treści na nasze codzienne życie, jak ciągle i na nowo odkrywać piękno ewangelii, a szczególnie Św. Łukasza i Św. Mateusza.
W swych kazaniach uświadomiłeś nam rolę modlitwy dla kształtowania naszej relacji z Bogiem i wielkie znaczenie Eucharystii jako uobecnienia Ofiary Ciała i Krwi Pana Jezusa na Krzyżu, dla każdego kto pragnie odpowiedzieć na wezwanie Jezusa: „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”.
Zapamiętaliśmy Twe słowa: „Taka jest moja wiara, jaka jest moja modlitwa”. I również: „Chleb jest znakiem miłości. Chleb daje siłę, daje moc. Czym dla ciebie jest Eucharystia – Święty Chleb ?” – to pytanie brzmi w naszych uszach i pozostaje w sercu. A dzisiaj powiedziałeś: „Dla Jezusa liczy się tylko miłość”.
Twoje wskazania winniśmy zapamiętać wszyscy i stosować je w swoim życiu. Odnoszą się przecież do każdego katolika, który chce żyć wiarą, dąży do jej pogłębiania i dba o ciągłe porządkowanie swego wnętrza.
Drogi Księże Piotrze. Dziękujemy Ci za wygłoszone do nas Słowo Boże
i za dary Ducha Świętego, które poprzez Twoją posługę rekolekcyjną stały się naszym udziałem. Dziękujemy za poruszające umysły i serca kazania, które wywoływały refleksje i pomogły każdemu z nas zajrzeć w głąb swojego sumienia – co jest szczególnie ważne teraz w rozpoczynającym się okresie wielkiego postu, w przygotowaniu do dobrego, duchowego przeżycia Tajemnicy Paschalnej.
Zawierzamy w modlitwie Twoje kapłaństwo Jezusowi Chrystusowi – Dobremu Pasterzowi i Maryi – Królowej Apostołów a zarazem Matce Kapłanów. Życzymy: Niech Pan Bóg udziela Ci wszelkich łask, niech Duch Święty Cię prowadzi i stale umacnia w Twej kapłańskiej posłudze, a Matka Najświętsza niech Cię otacza nieustanną opieką. Bóg zapłać za wszystko. Zapewniamy Księże Piotrze, że będziemy się modlić w Twojej intencji. Szczęść Boże.
Po zakończonej Mszy Świętej rozpoczęła się Droga Krzyżowa. Bardzo wymowny i przejmujący tekst do tego nabożeństwa napisał ksiądz rekolekcjonista. Jak powiedział, poszczególne opisy powstawały, gdy przemierzał Drogę Krzyżową w Jerozolimie, przebywając w każdym dniu tylko w jednej Stacji.
Pierwsza Stacja miała miejsce w kościele, a następnie parafianie udali się w kierunku cmentarza parafialnego, za krzyżem niesionym przez księdza proboszcza Jana Banacha. Teksty czytała młodzież z Grupy Apostolskiej wraz z księdzem Michałem (który grupę tą prowadzi). Ostatnia Stacja była na cmentarzu, gdzie uczestnicy nabożeństwa udali się do grobów swoich bliskich, aby w chwili zadumy uzmysłowić sobie, że w tym miejscu kiedyś zostaniemy pochowani.
IWS
