XIV Złaz na Mogielicy – dziękczynienie za świętego Jana Pawła
Po raz czternasty tymbarska młodzież zaprosiła na Mogielicę, aby tam modlitwą podziękować za naszego Wielkiego Rodaka świętego Jana Pawła II. W tym roku dopisała piękna pogoda. Mszę świętą na szczycie odprawili: ks. prałat Tomasz Atłas, ks.Stanisław Kaczka oraz ks.Michał Łukasik.
Na zakończenie wszyscy zostali zaproszeni do wspólnej zabawy na Przełęczy Rydza Śmigłego.
zdjęcia: ks.Tomasz Atłas
Druhowie z OSP Piekiełko z pomocą dla Klaudii i Kubusia
Do wpłat zagranicznych Swift: INGBPLPW PL 54 1050 1764 1000 0090 3087 9697
Więcej informacji na stronach fundacji „ZBIERAMY RAZEM” , link TUTAJ .
Andrzej Czernek
Dzień Edukacji Narodowej w Gminie Tymbark
W piątkowe popołudnie, jak co roku w okresie Dnia Edukacji Narodowej, nauczyciele tymbarskich szkół podstawowych, jak też pracownicy oświaty, spotkali się z władzami samorządowymi. Przybyli Wójt Gminy Tymbark Paweł Ptaszek, Przewodnicząca Rady Gminy Tymbark Zofia Jeż oraz radni Krzysztof Wiśniowski i Daniel Smoter. Kuratorium reprezentował starszy inspektor Józef Wojas. Uroczystość prowadziła Agnieszka Kądziołka. Zanim przyszedł czas wręczania nagród wyróżniającym się nauczycielom i pracownikom szkół życzenia złożyli: Wójt Paweł Ptaszek, Przewodnicząca Zofia Jeż oraz Starszy Wizytator Kuratorium Józef Wojas. Część artystyczną zapewniły dzieci ze Szkoły Podstawowej z Podłopienia oraz Wiktoria Fiejtek i Magdalena Dziadoń. Nie zapomniano też o emerytowanych nauczycielach oraz pracownikach szkół, którym wraz z życzeniami , ofiarowano symboliczne róże. Na zakończenie Pani Maria Juszczak zaprezentowała swój wiersz napisany z okazji 100-lecia odzyskania przez Polskę niepodległości, oraz, już w ramach rozrywki, wiersz o perypetiach związanych ze służbą zdrowia.
IWS
zdjęcia: IWS
SPOTKANIA Z HISTORIĄ – KOLEKCJA PRYWATNA TYMBARK
SZKOŁA
Karta pocztowa sprzed ponad stu lat, stara pocztówka z Tymbarku. Szkoła przy rynku w pierwszym od czasu powstania pod koniec XIX wieku kształcie. Z obu stron dawna drewniana zabudowa, domy, a w nich między innymi żydowskie sklepy. Ktoś oznaczył na szkole ołówkiem – numerując od I do IV – rozmieszczenie sal w których uczyły się poszczególne roczniki. W tych latach w Tymbarku funkcjonowała szkoła czteroklasowa. Pokazując w poprzednich spotkaniach dawne pocztowe karty z Tymbarku, oraz patrząc na tą którą prezentuję dzisiaj, nasuwa się zapewne myśl, że jest to kolejny obraz jaki można było zobaczyć spacerując ponad wiek temu po tymbarskim rynku. Kościół, propinacja, szkoła. Rzeczywiście, układa się to w pewien logiczny ciąg. Przechodzimy z południowej na wschodnią stronę rynku. Jednak to co stanowi o całkowitej wartości tej dawnej pocztówki znajduje się na obu jej stronach. Na awersie i rewersie zapisana jest data – rok 1914. Znamienny rok powstania i pierwszych bojów Legionów Polskich Józefa Piłsudskiego. Obok roku 1914 na karcie z widokiem szkoły w Tymbarku zaznaczony jest miesiąc maj. Trwa jeszcze przysłowiowa cisza przed burzą. Odwróćmy tą dawną pocztówkę z Tymbarku na drugą stronę. Tam z tyłu tej pocztowej karty można zobaczyć coś, co jest zapisane na kartach naszej historii.
Ksiądz Stanisław Płonczyński – to jego podpis i cały tekst pisany jego ręką widnieje na tej dawnej, starej karcie. Ksiądz Płonczyński – w latach poprzedzających Wielką Wojnę – założyciel i organizator Drużyny Strzeleckiej w Tymbarku. Oprócz tej co prawda tylko prywatnej korespondencji – nie ma fizycznie w Tymbarku innego śladu z lat tworzenia się i działalności Polskiej Drużyny Strzeleckiej (pierwsza, pierwotna nazwa Strzelca ), żadnych oryginalnych dokumentów, fotografii. Są tylko kopie oraz opisy tych czasów i wydarzeń opracowane i spisane już w późniejszych latach. Na tej pocztowej karcie mamy oryginalny autograf twórcy tymbarskiego Strzelca, oraz co bardzo ważne – datowanie – wyraźnie, czytelnie odciśnięty pocztowy stempel.
Ksiądz Stanisław Płonczyński był synem tymbarskiego organisty. Ze względu na zły stan zdrowia, po latach spędzonych poza Tymbarkiem, powrócił na rodzinną ziemię i tu swoją działalnością zapisał się na kartach naszej historii. Stara pocztówka z imieninowymi życzeniami wysłana przed laty z Tymbarku z czasem okazała się być niezwykle wartościową pamiątką naszej historii. Cenna, wartościowa – ja dodam do tego jeszcze rarytas, cymes, rzadkość, unikat. Nie ma w tych wszystkich określeniach żadnej przesady. Proszę spojrzeć na pocztowe stemple jeszcze raz. Data nadania – kasownik z Tymbarku to 7 maja 1914. Pocztówka ta trochę krążyła w poszukiwaniu adresata – w Sancygniowie już go nie było, więc została przekierowana do Zawiercia, gdzie szanowny solenizant był już na nowej parafii. Stemple, pocztowe datowniki z tych miejscowości to dokładnie tak jak to widać kolejno – 27 kwietnia 1914 i 30 kwietnia 1914. Co najmniej dziwne – data wysłania jest późniejsza od daty dostarczenia, lub na odwrót, data otrzymania jest wcześniejsza od daty nadania. Tego samego roku 1914 wysłane w maju – dostarczone w kwietniu. Pomyłka, czy jakiś czort namieszał.
Ta dawna pocztowa karta jest jak lekcja naszej historii, historii Polski. Przeczytam jeszcze raz to co jest na niej napisane. Rok 1914 – Polska jest pod zaborami wrogich nam mocarstw. Tymbark leży wówczas na terenie Galicji w zaborze austriackim. Kongresówka, Królestwo Polskie, to zabór ruski, podzielony tak jak całe ówczesne Imperium Rosyjskie na gubernie. Stemple, datowniki, widoczne na tej starej pocztówce pochodzą z różnych guberni – Pińczów, Sancygniów to gubernia kielecka – Zawiercie to ościenna gubernia piotrkowska, obie w Królestwie Polskim. W Galicji w tym czasie obowiązuje kalendarz gregoriański – w Królestwie stosowany jest jeszcze kalendarz juliański. Różnica w datach pomiędzy tymi kalendarzami wynosiła wówczas, nie zagłębiając się w szczegóły, kilka dni ( gregoriański wyprzedzał juliański). Wyjaśnienie zatem datowania na tej starej pocztówce wydaje się być zatem bardzo proste. Nikt nie namieszał, nie ma żadnych czarów czy też pomyłki. Jest za to niezwykle wartościowa stara pocztowa karta związana z naszą historią. Dawny widok szkoły w Tymbarku, a na jej odwrocie pismo i postać osoby, która tworzyła pierwszą, jeszcze przed rokiem 1914 organizację strzelecką w Tymbarku. Strzeleckie Drużyny, Strzelec, to w nich uczono patriotyzmu, to tam kształtowały się charaktery przyszłych bohaterskich legunów, kuźnia kadr Legionów Polskich Józefa Piłsudskiego. Dla wielu młodych ludzi była to dosłownie szkoła życia. Na tej starej pocztowej karcie możemy zobaczyć szkołę w Tymbarku w której to już w późniejszym okresie międzywojennym mieściła się Świetlica Strzelca, gdzie kultywowano tradycję i kontynuowano to co zapoczątkował w Tymbarku ksiądz Stanisław Płonczyński.
Zapraszam do moich zbiorów i następnego spotkania …
„SPOTKANIA Z HISTORIĄ – KOLEKCJA PRYWATNA TYMBARK”
Tablica „Pamięci Druha Jana Wątroby 1920-2014”
Tablicę „Pamięci Druha Jana Wątroby 1920-2014”, podczas uroczystości 140-lecia OSP Tymbark, odsłoniły Panie: Bronisława Wątroba (żona) oraz Janina Gągała (córka Jan Wątroby). Jan Wątroba był długoletnim Naczelnikiem OSP Tymbark, a następnie Honorowym Naczelnikiem OSP Tymbark, jak też Honorowym Komendantem Gminnego Związku OSP RP w Tymbarku. Był członkiem „Strzelca”, sołtysem, zasłużonym działaczem na rzecz lokalnej, tymbarskiej, społeczności. Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Partyzanckim, Złotym Znakiem Związku Ochotniczych Straży Pożarnych oraz Medalem im. Bolesława Chomicza.
Po odsłonięciu tablicy głos zabrał Stanisław Gągała (zięć Jana Wątroby).
(zdjęcie: RM)
wideo/zdjęcia: IWS
Odsłonięcie i poświęcenie Tablic Pamięci z okazji 140-lecie OSP Tymbark
Po zakończonych uroczystościach z okazji 140 lecia OSP Tymbark na płycie tymbarskiego Rynku wszyscy przeszli pod tymbarską remizę strażacką. Tam nastąpiło osłonięcie Tablic Pamięci ufundowanych przez OSP Tymbark: „W hołdzie Założycielom i Kontynuatorom” oraz „Pamięci Druha Jana Wątroby”. Aktu poświęcenia tablic dokonał ksiądz Władysław Kulig – kapelan małopolskich strażaków.
Ostatnim akcentem uroczystości był uroczysty obiad, Oczywiście nie zabrakło okolicznościowego tortu, który został podzielony przez Małopolskiego Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej Stanisława Nowaka oraz Prezesa OSP Tymbark Stanisława Przybylskiego.
IWS
zdjęcia: RM
HISTORIA PIŁKI NOŻNEJ (18) – ze starych kronik Krzysztofa Wiśniowskiego
Mecze, punkty, miejsce w seniorskiej tabeli, były oczkiem w głowie każdego kibica i sympatyka „Harnasia”. Szeroko komentowane były też poczynania na boisku poszczególnych zawodników. Nieco obok – równoległym tokiem przebiegała, nie mniej ważna działalność Klubu – szkolenie młodych roczników.
Zapoczątkowana we wczesnych latach 60 – tych, praca szkoleniowa z dziećmi i młodzieżą, dała z czasem realne korzyści. Utworzona w 1965 przez trenera Andrzeja Sipaka drużyna TRAMPKARZY, otwierała szerokie możliwości trenującej młodzieży:
- sprawdzenie swoich umiejętności piłkarskich w ogniu sportowej rywalizacji.
- udział w cyklu rozgrywkowym i walka o dobre miejsce w tabeli.
- możliwość gry z różnorodnym przeciwnikiem.
Ujęcie w sportowo – organizacyjne ramy pracy szkoleniowej z dziećmi i młodzieżą było dźwignia podnoszenia umiejętności technicznych i taktycznych z elementami wszelkiej edukacji. Przedłużeniem cyklu szkoleniowego, i dalszą jego konsekwencją, było utworzenie drużyny JUNIORÓW, gdzie wychodzący z wieku trampkarzy zawodnicy, kontynuowali swoje szkolenie. W ten sposób drużyna SENIORÓW miała przypływ wyszkolonych zawodników do pierwszego składu. W tym okresie, lista trenerów tymbarskiej „młodzieżówki” zawierała dwa nazwiska.
lata 1965 – 1990 – Andrzej Sipak.
lata 1989 – 2003 – Krzysztof Wiśniowski.
Wielu, dostąpiło tego zaszczytu, jakim był, występ w koszulce z emblematem „Harnasia” na piersi, i dla wielu te pierwsze sportowe kontakty, były pozytywnym impulsem w kształtowaniu ich charakterów.
cdn.