W środę zakończyły się, trwające od niedzieli, Rekolekcje Wielkopostne 2024 prowadzone przez księdza dr hab. Ireneusza Stolarczyka.
Po Mszy świętej delegacja w imieniu wspólnoty parafialnej złożyła podziękowania księdzu Rekolekcjoniście. W imieniu kapłanów podziękowania złożył ksiądz proboszcz dr Jan Banach, a następnie wraz z wiernymi odmówił modlitwę dla uzyskania odpustu zupełnego za udział w rekolekcjach (co najmniej trzech naukach).
Na zakończenie po słowach podziękowań ksiądz rekolekcjonista Ireneusz Stolarczyk pobłogosławił zgromadzonych w świątyni.
Tekst podziękowań od wspólnoty parafialnej:
Nie zdejmę Krzyża z mojej ściany
Za żadne skarby świata
Bo na nim Jezus ukochany
Grzeszników z niebem brata.
Nie zdejmę Krzyża z mego serca
Choćby mi umrzeć trzeba
Choćby mi groził kat, morderca
Bo Krzyż to klucz do nieba.
Nie zdejmę Krzyża z mojej duszy
Nie wyrwę Go z sumienia
Bo Krzyż szatana wniwecz kruszy
Bo Krzyż to znak zbawienia.
A gdy zobaczę w poniewierce
Jezusa Krzyż i ranę,
Która otwiera Jego serce
W obronie Krzyża stanę.
Drogi Księże Ireneuszu,
W odpowiedzi na wezwanie Pana Jezusa „Idźcie i głoście” skierowane do apostołów, przyjmując zaproszenie naszego proboszcza Księdza Jana, przybyłeś do tymbarskiej parafii aby pomóc nam w przygotowaniu się do dobrego, duchowego przeżycia Tajemnicy Paschalnej. Zwracając się do Ciebie rozpoczęliśmy słowami wiersza nieznanego autora (choć przypisywanego czasem Romanowi Brandstaetterowi), którego słowa – tak bardzo aktualne w naszej rzeczywistości – stanowią treść przepięknej, poruszającej serca pieśni religijnej.
Te ostatnie cztery dni były okresem szczególnych, duchowych przeżyć dla uczestników tegorocznych rekolekcji wielkopostnych w naszych świątyniach w Tymbarku i w Piekiełku. W pędzie i szumie codziennego życia mogliśmy się choć na chwilę, na czas tych rekolekcyjnych spotkań z Tobą, zatrzymać, wyciszyć, zajrzeć w głąb siebie i zastanowić nad tym, co jest najważniejsze dla każdego kto stara się kształtować swe duchowe wnętrze i dba o pogłębianie wiary. Prosto, lecz w sposób poruszający serca i umysły, mówiłeś o potędze Bożej miłości ogarniającej wszystkich i bezwarunkowej, oraz o nieograniczonym miłosierdziu Boga do każdego człowieka – niezależnie od tego kim on jest i jakim jest. Mówiłeś o podstępnym, często niezauważalnym oddziaływaniu otaczających nas spraw i zdarzeń prowadzących do grzechu, który oddala od Boga, oraz o potrzebie stałej pracy nad sobą i niezwykłej wartości Sakramentu Pokuty. Tak trafnie połączyłeś treści swych rekolekcyjnych nauk z homiletycznym omówieniem odczytanej wcześniej, aktualnej w danym dniu Ewangelii i tak pięknie nawiązałeś do przykładu naszych wielkich polskich świętych – Świętego Maksymiliana Marii Kolbego oraz Świętego Jana Pawła II, mówiąc wczoraj o przekazywaniu Bożej miłości w ludzkim życiu tu na ziemi. A dzisiaj tak poruszająco mówiłeś o Maryi i o wielkim znaczeniu Jej opieki dla nas.
Drogi Księże Ireneuszu. Ponieważ dobiega końca Twoja wizyta rekolekcyjna w naszej wspólnocie parafialnej, dziękujemy Ci serdecznie za wszystkie skierowane do nas słowa oraz za dary Ducha Świętego, które poprzez Twą posługę rekolekcyjną stały się naszym udziałem i pozwoliły każdemu z nas zastanowić się nad swoim życiem. Obiecujemy, że zachowamy w pamięci i w naszych sercach jak najwięcej tych refleksyjnych wskazań, które jako katolicy winniśmy stosować w swoim życiu. Wdzięczni za to wszystko zawierzamy w modlitwie Twoje kapłaństwo Jezusowi Chrystusowi – Dobremu Pasterzowi oraz Maryi – Królowej Apostołów i Matce Kapłanów. Życzymy, aby Pan Bóg obdarzał Cię wszelkimi łaskami i dobrym zdrowiem a poprzez działanie Ducha Świętego stale Cię umacniał w kapłańskiej posłudze i błogosławił we wszystkich dziełach, które na co dzień podejmujesz.
Księże Ireneuszu, Bóg zapłać za wszystko. Będziemy się modlić w Twojej intencji.