WIZJA NOWEJ UTOPII
Cywilizacja dobrobytu,
Aby najeść się do syta!
Raj na ziemi obiecują,
Gender młodym wprowadzają.
Rodzaj męski, albo żeński,
Wolny wybór, lub nijaki.
Nowy porządek światowy,
Ideologiczny, pokojowy.
Delikatnie jest podany,
Przez media nagłaśniamy.
Planetarna ekologia,
To też ideologia nowa.
Nowy sposób na żywienie,
Nowy pogląd na wierzenie.
Nie ma grzechu na myślenie,
Każdy w sobie ma sumienie.
Nowa cywilizacja miłości,
Nie tykając duchowości!
Każdy wierzy tak jak może,
Omijając prawo Boże.
Bez oceny dobra, złego,
Wolna wola do wszystkiego.
Nie potrzeba też negować,
Samowolnie się kierować.
Korzystać w każdej dziedzinie,
Nas chrześcijan nie ominie.
Każdy więc się przyzwyczai,
Choć na niego zło się czai.
Chrześcijanie ulegają,
Na łatwiznę się zgadzają.
Cywilizacja się zagina,
Śmiertelna jest jej przyczyna!
Taka jest tendencja życia,
Planetarna, ekologiczna.
Monetarna lub medyczna,
Poglądowa i społeczna!
Duchowości nie za wiele,
Chociaż usta mówią wiele.
Słowo Boże powtarzane,
A na co dzień mało znane!
Wacław Dudzik, 14 stycznia 2018 r.
obraz Wacława Dudzika