Modlitewnik dla członków Bractwa Najświętszego Serca Jezusa, wydany w 1888 r. w Krakowie (wydanie dla niewiast). Bractwo działało w Kościele katolickim w XVII, XIX i na początku XX w. Jego misją było praktykowanie i propagowanie nabożeństwa do Najświętszego Serca Pana Jezusa. Powstało dzięki objawieniom, które otrzymała francuska zakonnica, św. Małgorzata Maria Alacoque, co przyczyniło się do rozprzestrzenienie się kultu Najświętszego Serca Pana Jezusa.
Modlitewnik ten rozpoczyna się od modlitw powszechnych, a następnie od modlitw związanych z przeżywaniem, uczestnictwem we Mszy św.
W XIX wieku Msza święta sprawowana była po łacinie i w formie „tyłem do ludu”. Forma ta została zmieniona dopiero w XX wieku reformami wprowadzonymi w wyniku Soboru Watykańskiego II. Ustanowiono celebrację wg zasady „przodem do ludu” oraz zaczęto podczas Mszy świętej używać języka ojczystego. Jako argument tej zmiany, wprowadzonej po wielu wiekach stosowanej dotychczasowej formy, podano, że pozwoli to wiernym lepiej zrozumieć przebieg Eucharystii.
Ale powróćmy do wieku XIX, początku XX, i zobaczmy, jak wiernym, naszym przodkom, została opisana Eucharystia.
brakuje następnej strony
IWS