…spisane przez Jana Wielka (zawarte z Zeszycie Muzeum Regionalnego Ziemi Limanowskiej Nr 1, 1991 r.)
„Na ten dzień chlupcy przygotowali palmy. Niektórzy robili je bardzo wysokie, mocując gałązki wierzbowe z kuciami do wysokiego kija i wiążąc je batem pasterskim lub rzemieniem. Często palma strojona byłą kolorowymi wstążkami z bibuły. Z poświęconej palmy wybierano niektóre gałązki i wbijano je w pole orne, co miało chronić przyszłe planu od gradobicia jak również od zarastania kąkolem.”
„Palmy miały do 7 metrów wysokości. Po powrocie z kościoła domownicy zrywają po jednej baźce, co ma chronić przed chorobą gardła.”
„Poświęconą palmą głaszcze się bydło w stajni, aby je uchronić od chorób. Później palmy wiąże się u powały (stropu) stajni”.
