Author: Irena Wilczek Sowa
Zebranie Wiejskie w Tymbarku
Dzisiaj odbyło się zebranie wiejskie w Tymbarku, jak zwykle gościnnie w remizie tymbarskiego OSP. W zebraniu wzięli udział, oprócz gospodarzy, czyli Sołtysa (który jest również radnym) Andrzej Ligasa oraz Panów z Rady Sołeckiej, Wójt Gminy Tymbark Paweł Ptaszek, Przewodnicząca Rady Gminy Pani Zofia Jeż, radni: Piotr Juszczak, Daniel Smoter oraz Jarosław Oleksy, pracownicy Urzędu z Panią Sekretarz Stanisławą Kaptur oraz Panią Skarbnik Zofią Duda W zebraniu wziął udział Starosta Powiatu Limanowskiego Jan Puchała. 
Zebranie rozpoczął Andrzej Ligas składając sprawozdanie z działalności sołtysa i Rady Sołeckiej w 2015 roku oraz przedstawił plan na 2016 rok (obydwa te dokumenty są do wglądu u sołtysa). Następnie sprawozdanie z gospodarki leśnej złożył Pan Tadeusz Rybka. Zebranie Wiejskie podjęło uchwałę w sprawie upoważnienia Sołtysa Tymbarku Andrzeja Ligasa do dysponowania środkami finansowymi.
Wyrok Sądu. Jak do tego doszło? (powtórzenie artykułu z 5.02.2016 r.)
Byliśmy radnymi RG Tymbark w kadencji 2010-2014. W większości zostaliśmy radnymi z „drużyny” Lecha Nowaka. Rozpoczęliśmy wspólną pracę mając przede wszystkim na uwadze oczekiwania stawiane nam przez mieszkańców. Pierwszy okres współpracy nie zapowiadał, że wspólnie przyjęte założenia nie będą w pełni realizowane. Potem stopniowo było nam coraz „dalej” z ówczesnym wójtem. Gdy rozłam był już widoczny Pan Nowak z jedynej strony utrudnił nam wypowiedź na sesji (poprzez nie wprowadzenie do porządku obrad nadzwyczajnej sesji punktu „wolne wnioski”), a z drugiej strony w artykule, jaki znalazł się w wielkanocnym wydaniu Informatora Samorządowego, (który praktycznie dociera do każdego domu na terenie Gminy Tymbark) przedstawił nas w taki sposób, aby społeczność tymbarska była przeciwko przeciwko nam. W celu wyjaśnienia mieszkańcom powodów naszego postępowania założyliśmy www.tymbark.in , z dodatkowym tytułem „…to nie tak miało być”, co oddawało ducha przyczyn powstania portalu. [Czytaj więcej…]
„Od Twojego Walentego”
Św. Walenty żył w latach 175 – 289(270). Od wieków średnich jest on uznawany za patrona zakochanych.
A co to sprawiło? Tak to opisuje Paweł Bieliński w artykule „Św.Walenty biskup zakochanych, czyli o historii walentynek”: „Za panowania cesarza Klaudiusza Gockiego Rzym był uwikłany w krwawe i niepopularne wojny do tego stopnia, że mężczyźni nie chcieli wstępować do wojska. Cesarz uznał, że powodem takiego postępowania była ich niechęć do opuszczania swoich narzeczonych i żon. Dlatego odwołał wszystkie planowane zaręczyny i śluby. Kapłan Walenty pomagał parom, które pobierały się potajemnie. Został jednak przyłapany i skazany na śmierć. Bito go, aż skonał, po czym odcięto mu głowę. Było to 14 lutego 269 lub 270 r. – w dniu, w którym urządzano miłosne loterie. Zanim to nastąpiło, w więzieniu Walenty zaprzyjaźnił się z córką strażnika, która go odwiedzała i podnosiła na duchu. Aby się odwdzięczyć, zostawił jej na pożegnanie liść w formie serca, na którym napisał: „Od twojego Walentego”.
14 lutego w różny sposób wyrażano sobie uczucia, ofiarowywano kobietom kwiaty, ale głównie wysyłano listy, liściki dekorowane sercami. Obecnie są to najczęściej już gotowe kartki, które wzajemnie sobie wysyłamy, dając wyraz swoich uczuć, miłości, przyjaźni, sympatii. Obdarowujemy się również okolicznościowymi słodyczami. W szkołach młodzież w tym dniu wymienia się „walentynkami”.
Święty Walenty nie jest dla nas odległym świętym, jako że jest on patronem miasta Limanowej. O śladach tego świętego i jego kulcie w Limanowej informuje oficjalna strona internetowa miasta i można o tym przeczytać TUTAJ
IWS
Autoportret – Mieczysław Kordeczka
Autoportretem namalowanym przez Pana Mieczysława Kordeczkę kończymy dzisiaj prezentację serii obrazów Artysty.
Bardzo, bardzo dziękujemy za udostępnienie prac, które mogliśmy prezentować Państwu na portalu „tymbark.in – Głos Tymbarku”.
Mamy nadzieję, że nie jest to jednak ostatni obraz, że będziemy mieli możliwość publikacji następnych prac, o co już tą drogą prosimy.
redakcja tymbark.in
zdjęcia wszystkich prezentowanych obrazów wykonał Rolad Mielnicki
Piekiełko w fotografii Zenona Duchnika – część 1
1.Widok na Piekiełko i góry Beskidu Wyspowego
2. Piekiełko, z okna Autora
3. Linia kolejowa
4. Rzeka Łososina
Pojawia się i znika…zima
Tymbark, 11.02.2016 r.
foto: RM
Wieści od Czytelników
Naszego Czytelnika dzisiaj rano, w drodze do pracy, zainteresowała wspólna praca pracowników komunalki przy odśnieżaniu tymbarskiego lodowiska. Zatrzymał się i zrobił kilka fotek, z którymi się z nami podzielił.
PS. Zwracamy się z prośbą do wszystkich stałych i okazjonalnych Czytelników portalu o nadsyłanie zdjęć z różnych wydarzeń, sytuacji, które na tyle ich zainteresowały, że sięgnęli np. po aparat telefoniczny, aby fakty te uwiecznić.
redakcja tymbark.in
Wielki Post
Dzisiaj rozpoczął się okres Wielkiego Postu. Rozpoczyna go Środa Popielcowa, z obrzędem posypywania głów popiołem na znak żałoby i pokuty. Zwyczaj ten znany jest w wielu kulturach i tradycjach, m.in. w starożytnym Egipcie, Grecji. W 1091 r. papież Urban II wprowadził ten zwyczaj jako obowiązujący w całym Kościele. W tym też czasie ustalono, że popiół do posypywania głów wiernych ma pochodzić z palm poświęconych w Niedzielę Palmową poprzedniego roku.
Wielki Post to 40 dni (liczone do początku Mszy Św. w Wielki Czwartek, przy czym nie wlicza się niedziel). Dawniej był też okres przygotowujący do Wielkiego Postu – Przedpościa , obejmował on trzy kolejne niedziele przed Środą Popielcową ( Siedemdzisiątnica, Sześćdzisiątnica, Pięćdziesiątnica).
Kościół w tym okresie zaleca wiernym post, jałmużnę i modlitwę. A jak wyglądał post na naszych wsiach? Posty zachowywano surowo. Na początek wyparzano wszystkie naczynia kuchenne, szorowano je popiołem, by uniknąć kontaktu z tłuszczem w potrawach postnych. Wykluczone były tłuszcze zwierzęce w postaci słoniny, smalcu, masła. Niektórzy nie spożywali również mleka i sera, jako że zawierały one niedozwolony tłuszcz. Jedzono żur z grzybami lub bez, kwaśnicę, ziemniaki, kapustę, potrawy mączne. W tzw. suche dni, czyli w środę, piątek i sobotę po pierwszej niedzieli Wielkiego Postu pożywiano się tylko chlebem i wodą. Ogół brał udział w nabożeństwach pasyjnych oraz w każdy piątek w nabożeństwie Drogi Krzyżowej.
IWS
Fot. Łukasz Głowacki – fotoKAI