Aktualności

Zblizacka

Na  Śfiote Łucyje zerwane gałonski jabłoni, siedzom zanurzone f konewce s wodom, bo to tys cza beło paczeć kaj piyrse liście sie łozwinom, jak u dołu to wieśniane zboze mozno sioć f dolinak, a to wrozyło ze zajom sie te Śfiynta Bozego Narodzonio; i to wielgimi krokami; jak by pedziała staro Kosprzynie bydzie mokrygo roku, ze woda nie bee stoć, a jak łode wiyrcha to cza sioć na brzyskak.
Zblizajonce pszyjście Mesyjosza beło  i widać, i cuć, bo jako by nie beło to izby sie f śrotku biyliło wopnem s dodatkom ultramaryny, a dodawało sie tom lazule coby ściany miały trochy taki siwawy kolor, coby muchy nie srały, bo nie widzom tygo koloru, i do tygo wopno nie płowiało, pucowało sie płodłogi, pszed progiem kłozde chałpy beły połozone jedlice,  coby mozno beło łobetrzyć cholewioki, a jak jus barz beło śniyzno zima to jedlice lezały f sioni.
A cuć co beło?, ano zacynało sie świniobicie, bo to beł drugi łokres, bo piyrsy to na Wielom Noc sie biuło wieprzka, a tero beło bicie tyk co sie na wiesne kupiuło i na pokrzywak, trowie, łospie, no ło zimniokak nima co godać bo ji ludziom nie zbywało, a  tak łod pu siyrpnia to sie jus i targało liście s korpieli, cy jak kto mioł to s burokow. Barz dobrze beło jak sie uchowało dwa wieprzki, bo i jennego sie sprzedało, co tys beły dutki na łoganiacke, a drugigo siykiyrom f  łeb, – a śtukom beło połozyć takigo wieprza co mioł putora cy dwa metry, jeno nie dugości , a wogi za jednym zamachom, no a potym dugi noz, no a potym…..
Nojwoźniejse beło coby spyrki beło na pinć, lebo sześ palcof, bo to beła łomasta, ale wyrobiało sie i kiełbasy, salcesony, pasztetofki, kiski, co prymniejsi to ji szynke s kościom robili, a siedziała f ty soli i dwa tyźnie, potym wyndzili, ej pochło ci to pochło, a jak  smakowało, a jesce lepi smakowało tym co wieprza nie zabii, a dostali po sonsiecku łod tygo co biuł wieprza, a dostawało sie kopiatom miske kiski, do tygo pasztetofki we flaku, a jak sie lubiało swojego sonsiada to sie jesce dorzuciuło kawołek salcesonu, co to sie go f macherzynie zrobiuło i pynto kiołbasy.
Syćko Ci to pochło, cłek by zezar i to ze skorom, a tu ani ześ sie nie łobejrzoł, a gaździno zawinoła to syćko łoktusom i wyniesła do kumory, zamkła na kluc i teloś sie cłeku naciesoł, cekołeś do Bozygo Narodzonio, syćka cekali, bo to pszecio cza beło pościc, cy sie komu podobało, cy niy.
Dwudziestygo piyrsygo grunnia jes śfiyntygo Tomasa, a to pszecio patron i furmanow i chłopow, barz go downi kszcili, to tys, nie dej Boze coby ftej jaki furmon zaprzong konia i pojechoł do lasu, to musioł być jakisik chłystek, lebo chojrok, bo prowdziwy furmon  wierzył co godało zycie:
Na Śfiyntygo Toma sieć gazdo doma , wierzył f to ze jak pojedzie do lasu to jus sie nie wroci, natomiast barz chyntnie jechali po drzewo za to f Wilijo, a nojlepi to do cudzygo lasu…

To beło świniobicie, a gaździny i młode dziyfki? pomału ruchtowały sie do pieconio, i chleba, nawet dwanoście bochnow, i plackof, i marcepanow, i piernikof, ryktowały kiecki korole, coby prymnie wyglondać f kościele.
Zaceło sie tys ryktowanie do Wilije, boszcz s cyrwonyk burokof sie kisiuł, żur s umełtego zyta na zarnowce sie kisi, grochy wyłuskane, suska sie młocy, grzyby sie młocom…….

stary gazda   cdn……

Tymbark, 19.12.2015 r.

zdjęcie: RM

Dzisiaj do Tymbarku dotarło Betlejemskie Światło Pokoju. Do Polski  światełko przynieśli i przekazali w Zakopanem polskim harcerzom słowaccy skauci,którzy przemierzyli z nim drogę z Wiednia. Do 24 grudnia światełko  przekazywane jest od miejscowości do miejscowości. W przyszłym tygodniu, z parafialnego kościoła,  każdy będzie miał możliwość światełko to wziąć i zanieść do swojego domu.  W tym roku hasło towarzyszące światełku brzmi „Zauważ człowieka”.

zdjęcie: RM

Minęło 115 lat, a analogiczne historie mogą się i obecnie się wydarzyć, a czym pamiętajmy podczas przedświątecznych internetowych zakupów! 🙂

materiał wyszukany przez Pana Janusza Guzika w zbiorach Jagiellońskiej Bibiloteki Cyfrowej

17 grudnia w Limanowskim Domu Kultury odbył się III Międzyprzedszkolny Konkurs Kolęd i Pastorałek „Gore Gwiazda Jezusowi w Przedszkolach Dziś”, w którym przedszkole reprezentowały dwa zespoły i dwa duety.
Jesteśmy bardzo dumni z naszych przedszkolaków, które w grupie wiekowej 3,4 lata, w kategorii zespołów zdobyły I miejsce, natomiast w kategorii duetów III miejsce. W grupie starszej tak zespół, jak i duet,  wyśpiewał IV miejsce. Może tuż poza podium, ale to również duże osiągnięcie, zwłaszcza, że konkurencja w tym roku była bardzo liczna, a i poziom prezentowanych występów był bardzo wysoki. Dodać trzeba również, że dla większości dzieci występ na tak dużej scenie, w blasku świateł, przy licznie zgromadzonej publiczności to nie małe przeżycie.
Dzieciom raz jeszcze gratulujemy!
Na stronie facebooka Przedszkola Samorządowego można obejrzeć krótkie filmiki z występów konkursowych.

Krystyna Kałużna

Wigilijna kapusta z grochem

200 g grochu łuskanego, 350 g kapusty kiszonej raz wypłukanej, 1 cebula, 100 g masła, 1 1/2 l wody

przyprawy: sól, 1 liść laurowy, 2 ziarna ziela angielskiego, pieprz

Groch ugotować. Kapustę ugotować, połączyć z grochem.  Na  maśle zezłocić pokrojoną cebulę.

Dodać kapusty dodać cebulę, resztę składników, gotować jeszcze chwilę oraz doprawić do smaku.

Smacznego!

Tymbark, 16.12.2015 r,

zdjęcie: RM

https://tymbark.in/fantazja-obraz-mieczyslawa-kordeczki/

Pragniemy poinformować, że Społeczna Publiczna Szkoła Muzyczna I Stopnia w Tymbarku otrzymała certyfikat „Chronimy dzieci” przyznawany w ramach rządowego programu na lata 2014-2016 „Bezpieczna i przyjazna szkoła” placówkom systemu oświaty realizującym politykę ochrony dzieci przed krzywdzeniem.
Ideą programu jest przyznawanie certyfikatu „Chronimy Dzieci” placówkom, które spełniają wysoki poziom standardów ochrony dzieci oraz oferują wysoką jakość programów ochrony dzieci.

Dyrektor Szkoły Halina Waszkiewicz-Rosiek

Choinka –  część 2

Cukierki co to dostały po śfiotym Mikołaju, wisiały na drzefku, beły policone, coby nikogo nie kusiuło wzionć, ale pszecio beł sposob, bo jak ta nikto nie widzioł, nikogo nie beło, to sie sło do izby kaj beła chojinka, pieknie, delikatnie sie papiyrecek łozwineło, cukierka do gymby, papiyrecek sie potym napowrot piyknie zwinyło, i wisioł se taki ” cukierecek” do gromnicne, bo to ftej nolezy łozebrać chojinke, nie jako teros, ledwo plebon pszejdzie po kolyndzie, jus na drugi dzioj nima śladu po smrecku. Jako sie jus łozebrało chojinke to sie cukierki licyło, i tu beł problym bo beło wiyncy papiyrkof, ale pustyk, i nie beło winnego tygo ” cudu” nikto nie broł, nikto nie jod, nikto nie widzioł.
Wiyrk chojinki, cyli łostatnie gałonski, a nojlepi coby ik beło pinć, lebo sześć,  razom s wiyrchom łodcinało sie, łopcinało sie gałonski tak po dwa, trzy cyntymetry ściongało skore i robiuło sie rogol, a rogolem miysało sie kase przy warzoniu, mus musioł strzymać rok, do nastympne chojinki.
Ubrano chojina f koncie, a tero cza beło jakiesik chodoki na nogi wdzioć, słome co beła cepami wymłocono, ale nie zmiyrzwiono, cyli takie snopki bez kłosi i zbozo, brało sie na plecy i sło sie łobwionzywać jabłonie i gruski, bo jak Kosprzycka godała, miały te jabłonie lepi rodzić,
Nieboscyk Kosprzyk podchodziuł do kłozde jabłoni, pogłoskoł, łobjoł ryncami, pogodoł s niom, i spytoł cy bee rodziuła, bo jak niy to jom podetnie,  zafse twierdziuł ze słysoł jak mu łodpowiadała, ze bee rodziuła, ze piekne łowoce wydo, no to jom łowinoł słomom, łobwionzoł skrynconym powrosłem.
Tradycyjom Wigilijnego dnia, beło nie tylko strojonie chojinki, cy łobwionzywanie drzewek,  cza beło s rana nanosić scyp, coby starcyło jesce do śfiotygo Szczepana, nie wolo beło zgrajom  beceć, bo cały rok bedom łozdarte, babom nie wolno beło lotać na chałupy, na bojtki, bo to beło niescynście dlo łodwiedzone chałpy,  gazda natomiast był mile widziany, jak pszysed.
Paczyli tys na niebo, bo Kosprzycka godała ze;
Adam s Ewom pokazujom, jaki stycoj s lutym nastympujom    i dodawała jesce
   Gdy na Adama i Ewy mroz i piyknie, zima niedugo strzymie i pynknie   a nojwiyncy łotuchy to dodawała se:
 Wilijo piykno,a Jutrznia jasno, bydzie Ci stodoła ciasno    i ło to chłodziuło coby rok beł urodzajny, coby mroz łoziminy nie zepsuł, nie wymroziuł bo :
Jak pola zielone gdy sie Mesyjorz rodzi, to gdy zmartfychstaje, śniyg s mrozom, kołocom zaskodzi.
Jesce pora słof  ło jedzoniu wilijnym, a racy ło symbolice poscegolnyk potrow  i tak ryba to symbol krzścijajstfa boszcz cyrwony s burokof to długowiecność i uroda a grzyby, kapusta,  to siła i zdrowie, groch i fasola to miłość i dostatek, a do tygo jak Kosprzycka godała;  Fto na stole znojdzie groch tygo uchroni łod gradu.
Pszonica, mak cy tys kasa  -to dobrobyt, i kupa dutkof, ślifki łdpodpyndzały złe moce i dawały dugie zycie, tako samo jak susone gruski  a japka dawać miały wiecnom młodość, ino sie jakosik takik nie spotykało, kłozdy s wiekom in starsy to coros bardzi posmoszczany.
Niby tyk syćkik potrow mo być dwanoście, ale Kosprzycka zafse ryktowała jedynoście, bo godała ze; Dwunostom ptrawe ukrod Judosz, a beła to piecono gynś, i lotygo som same potrawy bes miysa.
Jesce to cekanie na tom luckom mowe, przez zywizne ło pu nocy, jo se tak deliberujem, ze jakze miołem jom usłyseć jak rokrocnie cłek musioł chybać na pastyrke, ale s koleji Kosprzyk tak zafse godoł; Nie podsuchuj zywizne, cyli gadzine, nie bedom i Cie podsuchiwać, bo jak łopowiadoł;
roz jedon gazda,ale nie pedzioł jak sie nazywoł, wiync ros jedon gazda barz beł ciekawy ło cym jego pora koni bydzie deliberować ło pu nocy, i usiot se przy złobie, kaj kłonie zarły łobrok. Koń barz nie lubi, a zreśtom kto lubi, jak sie mu pszeszkodzo f jedzoniu; ji fuknoł do drugigo konia, ze jutro nasygo gazde łodwieziemy na smyntorz. No ji wiycie gazda jak to usłysoł, cały zesiwioł, i pomar, i ta pora koni łodwiezła go na smyntorz.
Wiync lotygo nie cza pdsuchiwać, i bydzies zdrofsy, i bydzies spokojniejsy, i lepi sie bee zyło

stary gazda cdn..