W 2014 Rada Gminy Tymbark nazwała imieniem Zofii Turskiej – ostatniej właścicielki dóbr tymbarskich – nowo wybudowany park. 19 czerwca br. ( w piątek), po zakończonej Mszy św., zostanie tam odsłonięty obelisk upamiętniający osobę Pani Zofii Turskiej.
W wydarzeniu tym wezmą również udział członkowie rodziny śp. Zofii Turskiej.
Następnie w Bibliotece Publicznej w Tymbarku odbędzie się konferencja poświęcona historii i kulturze Gminy Tymbark.
Wójt Gminy Tymbark i OSP Tymbark zapraszają mieszkańców Gminy Tymbark do wzięcia udziału w tej uroczystości. Zaproszenie oraz szczegółowy program: tutaj.
Zofia Turska
Rodzicami Zofii Turskiej byli: Józef Myszkowski, który był w drugim pokoleniu rodu Myszkowskich właścicielem dóbr tymbarskich oraz Jadwiga Marszałkowicz, córka właściciela dóbr ziemskich w Kamienicy. Pani Zofia urodziła się 7 sierpnia 1894 r. w majątku Stubnie. Miała dwóch braci: Jerzego i Ludwika. O jej dzieciństwie brak informacji. Poznajemy ją już jako posiadaczkę, podarowanego jej przez jej ojca, majątku w okolicach Robczyc. Związek małżeński z Karolem Turskim (pochodzącego ze znanej szlachty ormiańskiej) zawarła w Boże Narodzenie 1912 roku. Państwo Turscy mieli dwie córki: Janina Maria (ur. 1913 w Krakowie) oraz, urodzonej już w Tymbarku, Danutę. Do Tymbarku (na prośbę schorowanego ojca Pani Zofii) Turscy przeprowadzili się w 1924 roku. Tu wspólnie zajęli się prowadzeniem dworu, którego Zofia Turska stała się właścicielem po śmierci ojca. Od tego czas zaczął się nowy okres w historii dworu tymbarskiego ( ale i zarazem już ostatni). Zmieniono nazwę dworu z Dworu Myszkowskich na Dwór Turskich. Dla Państwa Turskich bardzo ważna była gospodarka leśna, większość drewna przerabiano w dworskim parowym tartaku. Ponadto prowadzono hodowlę bydła czerwonej rasy polskiej. Gospodarka ta stała na wysokim poziomie. Pani Zofia Turska odegrała dużą rolę w organizacji Podhalańskiej Spółdzielni Owocarskiej (zwanej „Owocarnią”), tak że dla docenienia jej roli została wybrana na przewodniczącą pierwszego zarządu Spółdzielni. Zofia Turska społecznie udzielała się przez cały ten okres, pomimo osobistych tragedii (śmierć męża, jak i później córki). Nastała okupacja niemiecka. Pani Turska włączyła się aktywnie w działalność ruchu podziemia. Pomagała oficerom i żołnierzom WP, w tym również kapitanowi Tadeuszowi Paulone. Dwór, jak i jej gajówki i leśniczówki stanowiły miejsca, w których partyzanci znajdowali pomoc o każdej porze dnia i nocy ( w działalności ruchu oporu pomagał fakt, że Pani Zofia Turska posiadała też obywatelstwo szwajcarskie). Po zakończonej okupacji, w 1945 ówczesne władze zlikwidowały dwór, a jego mieszkańcy zostali wypędzeni, a Pani Zofia Turska została aresztowana i osadzona w areszcie UB w Limanowej. Z rąk bezpieki odbili ją ludzie podziemia z AK, ale niestety nadal musiała się ukrywać. Trwało to szereg lat. Wyjechała do Wrocławia, gdzie na stałe zamieszkała wraz z córką Danutą. Zmarła w 1975 r. W 2005 roku, dzięki je wnuczce, spełniło się jej marzenie – jej prochy spoczęły obok męża na tymbarskim cmentarzu.
Opracowano na podstawie „Memorabilia, Zofia Jadwiga Turska – z Myszkowskich – ostatnia właścicielka 
tymbarskiego dworu w latach 1924 – 1945″ , autorstwa Stanisława Wcisły, wydawca: Ochotnicza Straż Pożarna w Tymbarku, Tymbark 2015
Irena Wilczek-Sowa
