Zakwitła centuria zwyczajna – można już zbierać

Zakwitła centuria pospolita, można ją już zbierać. Informację o niej,  jak i o innych ziołach prezentowanych w 2020 roku na łamach portalu,   można sobie przypomnieć klikając  w głównym menu portalu Tymbark.in  na katalog „Z BOŻEJ APTEKI”

Centuria pospolita – (inaczej – centuria zwyczajna, tysiącznik), gatunek z rodziny goryczkowatych. W Polsce można ją spotkać na całym terytorium, jest jednak stosunkowo rzadką rośliną, oprócz niej występuje też centuria nadbrzeżna i nadobna, ale te są jeszcze rzadsze od pospolitej, mogą też tworzyć ze sobą mieszańce. Rośnie na miedzach, polanach, słonecznych pagórkach i rzadko porośniętych łąkach, wyrasta do 50 cm, kwitnie od lipca do października, kwiaty w kolorze różowym nie wydzielają nektaru, ale mają za to lubiany przez owady pyłek W ziołolecznictwie zastosowanie ma cała nadziemna część rośliny. Centuria zawiera: olejki eteryczne, sole mineralne w tym dużą zawartość magnezu, kwasy organiczne, goryczkę i alkaloidy. Roślinkę tą stosuje się z bardzo dobrym skutkiem w leczeniu zaburzeń trawiennych, braku apetytu, bólach brzucha, niedokwasocie, nadciśnieniu, anemii i niewłaściwym wydzielaniu żółci, polecana jest też szczególnie kobietom w okresie „kwiatowym”, a w zasadzie to przekwitania 🙂 . Można z niej przyrządzać: napary, wywary i nalewki, a świeże liście doskonale się sprawdzają przykładane na trudno gojące rany. Oprócz tych zastosowań centuria jest ceniona, jako roślina służąca do aromatyzowania gorzkich nalewek, wódek i win, podobne zastosowanie ma w kuchni, gdy dana potrawa powinna być trochę pikantna z nutką goryczki. Centuria ma też zastosowanie w kosmetyce do produkcji kremów używanych do cery wrażliwej i zwiotczałej, bywa też znaczącym składnikiem płynów do płukania ust i dezynfekcji skóry. Jednak należy wiedzieć, że jest rośliną (wszystkie odmiany dziko rosnące) chronioną, a do celów zielarsko – kosmetyczno – przyprawowych jest uprawiana. Jako ciekawostkę dobrze wiedzieć, że roślinka ta nazwę swą zawdzięcza ponoć mitycznemu Centaurowi, który to po raz pierwszy zastosował ją do leczenia ran zadanych przez Herkulesa, inne przekazy mówią, że była tak cenna jak sto sztuk złota ( z łaciny „centum aurum” = 100 sztuk złota) i stad jej nazwa.

 

Msza Święta na tymbarskim cmentarzu

W każdy rok, w ostatnich latach w drugą niedzielę lipca, na tymbarskim cmentarzu została odprawiona  Msza święta w intencji  Zmarłych. W 2020, pandemicznym, roku Msza św. też była, jednakże 1 listopada w związku z zamkniętymi cmentarzami już nie. 

Mszy świętej, koncelebrowanej, przewodniczył ksiądz proboszcz tymbarskiej Parafii dr Jan Banach. Parafię Podłopień, której wielu zmarłych wiernych  pochowanych jest na tymbarskim cmentarzu, reprezentował ksiądz kanonik Franciszek Malarz. Ponadto Eucharystię sprawowali ks.wikariusz Szczepan oraz księża rodacy: ks.Jan Krzyściak, ks.Jakub Szyrszeń, ks. Paweł Kita, ks. Krzysztof Woźniak, ks.Antoni Augustyn oraz  ks.Damian Kurek.  Kazanie wygłosił ks.Tomasz Wroński.  Psalm śpiewał kleryk Bartek Waktor, Ewangelię czytał diakon Marcin Natonek. Oprawę muzyczną zapewnił organista Piotr Taczanowski oraz, podczas rozdawania Komunii Św.,  zespół wokalny z Podłopienia. 

We Mszy świętej wzięło udział bardzo, bardzo,  dużo osób, wypełniających cały obszar cmentarza. Od samego początku nadciągała  burza, deszcz był już tuż, tuż. Dzięki Bogu zaczął on trochę padać dopiero pod koniec Eucharystii, a już intensywnie rozpadało się po jej zakończeniu. Burza, jak to zwykle w Tymbarku bywa 🙂 ,  rozeszła się wokół.

IWS

IWS

Panie z KGW Podłopień w Małopolskim Festiwalu Smaku

Panie z KGW Podłopień wzięły udział w Małopolskim Festiwalu Smaku. Na wczorajszym finale w Starym Sączu gościł program Pytanie na Śniadanie (TVP). W prezentowanym materiale telewizyjnym znalazł się wywiad z Panią Zofią Jamróz przewodniczącą Koła, która też brała udział w konkursie w kategorii „MISS WDZIĘKU 45+”.

(materiał od 2.30 min)

https://pytanienasniadanie.tvp.pl/54775455/malopolski-festiwal-smaku-cz-1?fbclid=IwAR0BnhtkqYEj7hVHjQxzL7U2TYN6mpen51oOHUevHkDvUCCsgB4eiGR7exY 

screen

zdjęcia z FB KGW Podłopień 

O godz.13-tej zawyły syreny alarmowe: „Nie o zemstę, lecz o pamięć wołają ofiary”

   11 lipca br. przypada 78 rocznica tzw. krwawej niedzieli, będącej punktem kulminacyjnym masowych eksterminacji polskiej ludności cywilnej na Wołyniu przez OUN, UPA, wspieranych przez lokalną ludność ukraińską. Ten dzień jest Narodowym Dniem Pamięci Ofiar Ludobójstwa dokonanego przez ukraińskich nacjonalistów na obywatelach II Rzeczypospolitej Polskiej. Święto ma na celu upamiętnienie ofiar rzezi wołyńskiej i innych mordów dokonanych na obywatelach II Rzeczpospolitej przez ukraińskich nacjonalistów w czasie II wojny światowej.  

Więcej na stronie:

https://zbrodniawolynska.pl/

Kaplica Rodziny Myszkowskich w Tymbarku

Kaplica Myszkowskich pod wezwaniem Św.Krzyża., znajdująca się w Tymbarku  to kaplica grobowa rodziny Myszkowskich i Turskich.   Została  wybudowana  w 1875 r. lub  1889 r. (wg innych źródeł).  Na ścianach freski oraz tablice nagrobne. Pod Kaplicą krypta mieszcząca prochy spoczywających tam osób,  o których informują tablice tej samej treści co w Kaplicy. W roku 2006 pani Barbara Zych (z domu Bzowska) jako jedyna wnuczka zmarłej Zofii Turskiej  – ostatniej właścicielki dóbr tymbarskich, a zarazem i Kaplicy Myszkowskich z powodu niemożności  sprawowania bezpośredniej opieki nad tą kaplicą, aktem z dnia 8.10.2006 r., za zgodą Kurii Diecezjalnej  w Tarnowie, przekazała ją na własność Parafii p.w. Narodzenia NMP w Tymbarku.

zdjęcie: IWS

„Górska Szkoła Rolnicza dzieło inż. Jana Drożdża” – pierwszy Spacer Historyczny w 2021 r.

W sobotnie popołudnie Karol Wojtas, historyk, poprowadził uczestników Spaceru Historycznego po miejscach związanych z Górską Szkołą Rolniczą w Łososinie Górnej oraz opowiedział historię życia jej założyciela inż.Jana Drożdża oraz osób z nim współpracujących, w tym także związanych z Tymbarkiem, jak inż. Józef Marek. Historia Szkoły Rolniczej jest nierozerwalnie związana z historią spółdzielczości mleczarskiej w Łososinie i w Tymbarku oraz przetwórstwa owoców w Tymbarku. Współprowadzącym dzisiejszy spacer był Pan Stanisław Golonka – osoba, a wręcz instytucja, której Łososina zawdzięcza, że przeszłość miejscowości nie tylko, że nie została zapomniana, ale wciąż jest uzupełniana oraz rozpowszechniana w różnych formach. Wśród uczestników Spaceru były też osoby, które poprzez swoich przodków, są powiązane z dzisiaj przypominaną historią, w tym również mieszkający w Tymbarku Pan Tadeusz Steczowicz, wnuk Bogumiła Bubuli. Pan Tadeusz miał ze sobą archiwalne fotografie, które pokazał uczestnikom Spaceru. 

Spacer rozpoczął się przy Pomniku Legionistów, nieopodal miejsca, gdzie stał dworek. Następnie uczestnicy przeszli obok domu nauczyciela, jedynego zachowanego budynku wchodzącego w skład szkoły,  udając się do Izby Pamięci zorganizowanej z Zespole Szkół nr 4.  Ostatnim akcentem był stary cmentarz parafialny w Łososinie, gdzie jest grobowiec  inż,Jana Drożdzą, ufundowany przez jego uczniów i wychowanków. 

Dzisiaj część pierwsza materiału 

IWS

źródło dwóch powyższych zdjęć: FB LOT Powiatu Limanowskiego