zdjęcie: IWS

W piątek, 22 października 2021 r. w Mszanie Dolnej odbyły się Igrzyska Młodzieży Szkolnej w Halowej Piłce Nożnej Chłopców rocznik 2007 – 2008.

W zawodach wzięli udział wszyscy mistrzowie gmin z powiatu limanowskiego, tj. 12 drużyn. Zawody były rozgrywane systemem „każdy z każdym” w trzech grupach.

Do finału zakwalifikowały się zespoły z Kasinki Małej, Koniny i Tymbarku.

Chłopcy ze Szkoły Podstawowej w Tymbarku w składzie: Frączek Krystian, Kaim Artur, Matras Jakub, Mrózek Patryk, Niezabitowski Mikołaj, Petranowicz Jakub, Sobczak Marcin, Urbański Jan zajęli I miejsce i będą reprezentować powiat limanowski w półfinałach wojewódzkich.

Opiekun: Jolanta Sawicka

Informacja/zdjęcie: SP w Tymbarku

Miło mi jest poinformować, iż Gmina Tymbark pozyskała 9,5 mln zł z Rządowego Funduszu Polski Ład na rozbudowę i modernizację systemu wodno- kanalizacyjnego. Oznacza to, iż jeden z priorytetów tej kadencji jakim jest budowa wodociągów i kanalizacji zostanie zrealizowany!

Paweł Ptaszek Wójt Gminy Tymbark

W niedzielę, po wieczornej Mszy św., wspólnota Szkoły Ewangelizacji poprowadziła adorację Najświętszego Sakramentu.  Muzycznie modlitwę wzbogacił zespół  CONFESSIO, który również grał i śpiewał podczas Eucharystii. 

IWS

Dzisiaj, po niedzielnej Mszy św.o 10, nastąpiło rozstrzygnięcie konkursu plastycznego – św.Jan Paweł II. Konkurs koordynował ks.Szczepan. Wystawę prac będzie można zobaczyć w Parafialnym Centrum Kultury.

W ramach konkursu zorganizowanego z okazji XXI dnia papieskiego „Interpretacja hasła: Nie lękajcie się… ” udział wzięło 31 uczestników. Ponadto zostało oddanych 7 prac grupowych w kategorii: Przedszkole. Celem konkursu było przybliżenie postaci św. Jana Pawła II i zwrócenie uwagi na nauczanie naszego rodaka. Uczestnicy konkursu mieli za zadanie przedstawić w sposób plastyczny jak rozumieją słowa: „Non abbiate paura” czyli Nie lękajcie się” wypowiedziane przez Jana Pawła II w 1978 r., w czasie wygłoszonej przez Niego  homilii, inaugurującej Jego pontyfikat. 

Podczas oceniania prac jury kierowało się następującymi kryteriami: zgodnością pracy z tematem, oryginalnym podejściem do tematu, jak również samodzielnością i sposobem wykonania pracy.

Nagrodzone prace:

Kacper Bulanda klasa 3b (I miejsce)

Katarzyna Pach klasa 5b (II miejsce)

Jakub Kordeczka 1 b (III miejsce)

Magdalena Kuc klasa 3b (III miejsce)

Filip i Franek Kęska , klasa 1b i 3 a – wyróżnienie

poniżej prace wykonane przez przedszkola:

zdjęcia: Tadeusz Rybka

Centrum Tymbarku

ulica Kazimierza Wielkiego i okolice 

zdjęcia: Grzegorz Stapiński 

A dusza opuściwszy ciało
Wzniesie się czysta i pogodna –
I czuje: oto uleciała
Jak źródło chłodna wiatr swobodna”
                                                                           Wojciech Bąk

Dusza Ani czysta i pogodna czyniła Ją wolną jak wiatr. Ania tworzyła siebie przez swoja dobroć, życzliwość, odwagę i wierność zasadom.
Była osobą, z której zdaniem trzeba było się liczyć. Ceniła rozsądek i roztropność. Kochała rodzimy krajobraz. Zrobiła kurs przewodników beskidzkich, by lepiej poznać lokalną tradycję, zwyczaje, obrzędy i historię. Zachwycała się krajobrazem, świątyniami i ludźmi. Szczególnie bliskie jej sercu były cerkiewki prawosławne i unickie rozsiane w południowo-wschodniej części Polski i poza jej granicami, Ukrainie , Bułgarii, Rumunii i Grecji.

Potrafiła dostrzec szczegół i czasem dzieliła się tym spostrzeżeniem, z zachwytem opowiadając o swoich, wyobrażeniach i skojarzeniach wywołanych elementem architektury, krajobrazu, czy przypadkowo napotkaną osobą.
Nie zawsze dzieliła się swoimi spostrzeżeniami, chroniła je jak bardzo osobisty, omal intymny skarb. To czyniło Ją osobą tajemniczą, ale nie skrytą.

Na Cmentarzu Łyczakowskim chłonęła, każdy szczegół, każdą opowieść. Zatrzymywała się w skupieniu przy wielu nagrobkach i dyskretnie przesuwała paciorki różańca owiniętego wokół dłoni, speszona, że ktoś dostrzegł jej modlitwę.
W chorobie doświadczyła ogromnego wewnętrznego pokoju. Nie była to – jak sama mówiła rezygnacja, czy pogodzenie się z losem. „Nie wyzbyłabym się za żadne skarby” – mówiła – „tego uczucia dziwnego spokoju, nawet za cenę powrotu do zdrowia. Cierpię, boję się śmierci, boję się czekającego mnie sądu, mimo to jestem spokojna jakimś cudem.”

W Sandomierzu ukończyła Technikum Przemysłu Spożywczego o specjalności przetwórstwo owoców i warzyw . Była to wtedy jedyna szkoła w południowej części Polski o takim profilu kształcenia. Cale życie pracowała w zakładach spożywczych w Tymbarku.

Rok 1980 – Ania jest zaangażowana w ruch Solidarności. Po wprowadzeniu stanu wojennego nie zaprzestała działalności. Była współorganizatorka pomocy dla internowanych, rozprowadzała prasę podziemną. Nie kryła swojej krytycznej postawy wobec władz komunistycznych. Swoim zachowaniem dawała nadzieję na zmiany, pomimo szykan i oszczerstw komunistycznego aparatu władzy. 

8. grudnia 1983 roku podjęła się ukrywania radzieckiego oficera, dezertera z armii sowieckiej. W razie wpadki ryzykowała wieloletnie więzienie. Jemu samemu groziła niechybna śmierć. Wraz z innymi wtajemniczonymi osobami z Tymbarku, Słopnic, Pisarzowej i Chyszówek udało się owego oficera ukryć, a potem przekazać innym osobom w innym rejonie Polski. Ostatecznie udało się przerzucić go za granicę. Zostawił Ani na pamiątkę znaczki Solidarności jakie miał przy sobie schowane w małym srebrnym pudełeczku.
Nie uprawiała ascezy, umiała docenić smak życia i wartość przyjemnych chwil, ze swoistą dla siebie powściągliwością.
Na wspólne spotkania Beskidników zawsze przyrządzała różne rarytasy, ale jej specjalnością były śledzie przyrządzane na wiele sposobów. Smakowały wyśmienicie!.
Zamknięta podróż Ani. Nie możemy pójść razem.

Zostaliśmy sami z nadzieja na powtórne
WIELKIE SPOTKANIE.

Beskidnicy 

zdjęcia poniżej pochodzą z  Kroniki Beskiedników 

2010 rok

2016 rok

2018 rok

O historii dotyczącej działalności Solidarności w Tymbarku, w tym Pani Anny Kapturkiewicz,  można przeczytać poniżej (artykuł publikowany 6 lat temu na portalu Tymbark.in) 

XXXV lat Solidarności – Z NIEZNANYCH KART SOLIDARNOŚCI W TYMBARKU

zdjęcie: IWS