TYMBARK NA STAREJ FOTOGRAFII – KOLEKCJA PRYWATNA TYMBARK

SPÓŁDZIELNIA ZDROWIA  

 
Dwie niewielkie fotografie z 1945 roku. Zdjęcia niezwykłej wartości. Wejście, schody, od południowej strony do dworu Zofii Turskiej. Tam zaraz po zakończeniu wojny, nowa, sowiecka ( tfu) władza ludowa, ulokowała Spółdzielnię Zdrowia. Taki szyld widnieje na fotografii, trochę w półcieniu, pod okapem wejścia. Spółdzielnia Zdrowia w Tymbarku z Odpowiednimi Udziałami. W takiej właśnie formule, jeszcze od przedwojnia, funkcjonowały wówczas spółdzielnie. Teraz moglibyśmy powiedzieć, że to pierwszy Ośrodek, Przychodnia Zdrowia w Tymbarku. Pierwszym powojennym lekarzem w Tymbarku był kresowiak o nazwisku Wroniewicz. We wspomnieniach najstarszych mieszkańców, człowiek bardzo uczynny. Jeżeli można, w spotkaniach z historią, pokażę niezwykłą pamiątkę związaną z osobą tego doktora. Dzisiaj na starych fotografiach, Spółdzielnia Zdrowia w Tymbarku w otulonym dzikim winem dworku. 
 

HISTORIA PIŁKI NOŻNEJ (58) – ze starych kronik Krzysztofa Wiśniowskiego

Kolejny dziewiąty mecz sezonu piłkarskiego 1990/1991 to wyjazd do Krakowa i spotkanie z mocnym przeciwnikiem, Drużyną KABEL Kraków. Po wysokim zwycięstwie z GRĘBAŁOWIANKĄ drużyna Harnasia otrzymała zimny prysznic. Pierwsza połowa to popis gry obu zespołów ale bez rezultatu. Po przerwie w 50 minucie meczu Jarosław Majeran zdobył bramkę dla HARNASIA ale to było wszystko na co było stać Naszych piłkarzy.

KABEL Kraków – HARNAŚ Tymbark … wynik 5:1  (0:0)

Skład drużyny: Andrzej Ćwik – Andrzej Potoczny, Wojciech Majeran, Maciej Olesiak, Bogdan Puchała – Krzysztof Wiewiórka, Tomasz Majeran, Wojciech Zborowski – Grzegorz Dziadoń (60 min Ryszard Wroński), Jarosław Majeran, Mieczysław Kubatek. Rezerwowi: Władysław Skrzatek, Mariusz Osiak, Ryszard Wroński.

Gola dla Harnasia zdobył Jarosław Majeran z rzutu wolnego.

cdn.

Foto nr 1.
Wycinek z prasy po meczu z drużyną – KABEL Kraków.

Foto nr 2.
Ryszard Wroński – pomocnik o wysokich umiejętnościach piłkarskich, Gospodarz Klubu a w przyszłości Trener drużyny z Rupniowa.

Foto nr 3.
Czesław Kordeczka –mocny punkt obrony HARNASIA

 

Foto nr 4.
Wojciech Majeran –wszechstronnie grający Kapitan drużyny.

Foto nr 5.
Grzegorz Stokłosa – utalentowany wychowanek Klubu.

Foto nr 6.
Mocna ŁAWKA w meczu z Hutnikiem Kraków 29.04.1990r.
Od lewej: Gomółka, Andrzej Ćwik, Maciej Olesiak, Witold Filipiak, Grzegorz Dziadoń, Maciej Majeran, Trener – Marian Tajduś, Kierownik – Zbigniew Zborowski, Sekretarz Klubu – Zbigniew Majeran.

 

Informacja o zmarłych Parafianach (Parafia Tymbark)

Zmarł śp.Kazimierz Piętoń (w 83.roku życia) z Góry Rysie. Pogrzeb w poniedziałek (najbliżsi do 50 osób) –   wieczne odpoczywanie racz Mu dać Panie!

Zmarł śp. Kazimierz Pulit (w 91 roku życia) z Tymbarku (ul.Nowosądecka) –   wieczne odpoczywanie racz Mu dać Panie!

 

„Z Bożej Apteki” (4)

mniszek lekarski

Mniszek lekarski – niektórzy nazywają go dmuchawcem inni jaszcze majem ( błędnym określeniem jest mlecz – jest to zupełnie inna roślina), rośnie w kwietniu – maju. Roślina ta należy do astrowatych. Rośnie praktycznie wszędzie, niektóre łąki w okresie kwitnienia są całe żółte, bywa z tego powodu uciążliwy jednak jego ogólne wartości dla organizmu są tak cenne, ze powinniśmy ta uciążliwość cenić. Do celów leczniczych używamy: korzeń, liście łodygi i kwiaty. Można z niego robić: napary, nalewki, syropy, wina i maści, stosuje się go wewnętrznie i zewnętrznie. Wewnętrznie zwiększa wydzielanie soku żołądkowego, przez co wzmacnia apetyt, pomocny w zwalczaniu nadmiaru cholesterolu i miażdżycy, poprawia krążenie, obniża poziom glukozy we krwi w początkowym okresie cukrzycy, korzeń mniszka odpowiednio przyrządzony jest podobno skuteczniejszy w przypadku raka niż chemioterapia, pomocny w nadciśnieniu i odchudzaniu, działa kojąco na wątrobę, pomocny w infekcjach dróg moczowych, przeciwdziała wrzodom żołądka i niedokrwistości.. Roślina ta jest przodkiem dzisiejszej sałaty, liście doskonale się do tego nadają, starsze mogą być lekko gorzkie, jest na to jednak skuteczny sposób, należy je zalać lekko słoną woda i pozostawić pod przykryciem na kilka godzin, po tym czasie posiekać do tego trochę śmietany i palce lizać. Popularny jest syrop z mniszka. Zewnętrznie już w siódmym wieku (z tego okresu pochodzą najwcześniejsze zapiski o takim właśnie zastosowaniu) używano mleczko z dobrym skutkiem na kurzajki i brodawki, a rozrzedzone do przemywania oczu i przebarwień na twarzy, chroni skórę przed promieniami słonecznymi i wpływa odmładzająco na cerę.

rzeżucha łąkowa

Rzeżucha łąkowa – roślina z rodziny kapustowatych, kwitnie kwiecień – czerwiec, porasta wilgotne łąki, ale nie tylko, kwiaty w zasadzie bladoliliowe, lecz mogą być też białe, roślina miododajna. W medycynie ludowej stosowana, jako środek rozkurczowy, przeciwgorączkowy i moczopędny. Posiada charakterystyczny smak, można ja zjadać na surowo w postaci sałatek lub stosować, jako przyprawę, doskonale zastępuje szczypiorek i natkę pietruszki. Roślina ma działanie przeciw bakteryjne i antywirusowe, regeneruje i wzmacnia organizm. Usuwa toksyny, ma działanie oczyszczające, wspomaga układ odpornościowy, wpływa na poprawę samopoczucia, przeciwdziała nadwadze. Wyciśnięty sok ma zastosowanie w nadciśnieniu, grypie, katarach i chorobie tarczycy. Znajduje zastosowanie w w kosmetyce, jako środek rozjaśniający, pobudza wzrost włosów. Okłady z roztartej rośliny używa się przy reumatyzmie, stosuje się też łagodząco przy poparzeniach i nerwobólach. Ciekawą zdolnością tej rośliny jest rozmnażanie wegetatywne przez liście, jeśli listki przylegają do wilgotnej ziemi tworzą się ukorzeniające się pączki przybyszowe.