15. rocznica śmierci Krystyny Wilczek

Mgr Krystyna Wilczek (z domu Pasierbek) urodziła się w 27.XI.1929 r. w Tymbarku., zmarła również w Tymbarku  5.12.2007 roku.  

Uczęszczała do Liceum Ogólnokształcą­cego w Limanowej. Po zdaniu matury (1949 r.)  rozpoczę­ła studia na filologii polskiej w Wyższej Szkole Pedagogicz­nej w Krakowie, gdzie uzyska­ła stopień magistra. W Krakowie, w 1951 roku,  zawarła związek małżeński z pochodzącym z Koszar  Józefem Wilczkiem (1928 – 1988). Jako, że obydwoje byli studentami uczelni krakowskich (Józef był studentem Wydziału Rolniczego, wówczas jeszcze będącego w strukturach Uniwersytetu Jagiellońskiego) ślubowali sobie w kościele akademickim tj. św.Anny w Krakowie, przy ul.Św. Anny.

Po studiach Krystyna Wilczek  rozpoczęła pra­cę zawodową w Szkole Pod­stawowej Nr 2 w Skawinie. W tym czasie dojeżdżała do Krakowa na kurs księgowo­ści. Kolejnym miejscem za­trudnienia były Jakubowiece, gdzie pracowała jako księgowa w Stacji Selekcji Roślin. Gdy Mąż Józef dostał nakaz pracy (tj. administracyjne skierowanie do pracy, jakie otrzymywali wówczas absolwenci szkół wyższych, zgodnie z  ustawą: „o zapobieżeniu płynności kadr pracowników w zawodach lub specjalnościach szczególnie ważnych dla gospodarki uspołecznionej”)  do Stacji Hodowli Roślin w Boguchwale/k Rzeszowa, musieli zmienić miejsce zamieszkania.  W Stacji  pełniła funkcję skarb­nika. Wówczas też została matką. 

Po śmierci ojca wróciła, z mężem i synem Bogdanem, do Tymbarku. Mieszkając w Tymbarku urodziła syna Grzegorza, a następnie w 1961 roku córkę Irenę. 

W 1959 r. rozpoczęła pracę jako nauczycielka języka polskie­go i historii w Szkole Podstawowej w Tymbarku. W Szkole tej  pracowała do przejścia na emeryturę w 1985 r.  Była wychowawcą i nauczycielem dla kolejnych roczników uczniów tymbarskiej podstawówki, która przez pewien okres była też Zbiorczą Szkołą, czyli uczęszczali do niej również uczniowie z Podłopienia i Zawadki. Pomimo, że od lat 60,70 i 80-tych minęło już wiele lat, byli uczniowie wspominają Ją, oczywiście jako nie młodzi już ludzie, z wielką wdzięcznością za Jej pracę nauczycielską oraz sposób traktowania każdego ucznia. 

W szkole była ak­tywnym członkiem Sekcji Postępu Pedagogicznego. Nie należała do żadnej partii politycznej. Była członkiem Związku Nauczycielstwa Polskiego.

Oprócz pracy zawodowej aktywnie włączyła się w życie lokal­nej społeczności pełniąc społecznie funkcje, w tym najbardziej absorbująca była funkcja przewodniczącej Społecznego Komitetu Przeciwalkoholowego w Tymbarku.

Za swą działalność otrzymała następujące odznaczenia: Złoty Krzyż Zasługi, Medal 40-lecia PRL, Złotą Odznakę za Zasługi dla Woj. Nowosądeckiego i Złotą Odznakę ZNP oraz  Medal za Zasługi dla Gminy (2002 r.).

Była autorką szeregu artykułów opublikowanych, czy to w prasie lokalnej, czy w wydawnictwach książkowych. Należą do nich artykuły o twórczości Wacława Potockiego: „Społeczeństwo Podgórza Karpackiego w twórczości Wacława Potockiego” w Rocz­niku Województwa Rzeszowskiego (Rok 1964-65) oraz „Puszcza Karpacka w twórczości Wacława Potockiego” we Wszechświecie, (marzec 1965 r.), jak też o historii Arian (opublikowana praca magisterska).   Ponadto list otwarty „Demokracja w Tymbarku” (o działalności Gminnej Rady Narodowej) w „Aktualnościach Ziemi Limanowskiej” (nr 31. z 14.10.1990 r.), „O Komi­tecie Obywatelskim inaczej” w Aktualnościach Limanowskich (nr 14 z 18.03.90 r.), „VIII Zjazd PZPR w oczach czternastolatka” w Wychowaniu Obywatelskim (nr 5, 1980 r.),  „Wspomnienia absolwentki Li­ceum Ogólnokształcącego w Limanowej z 1949 r.” w okolicznościowej publikacji „50 lat I Li­ceum Ogólnokształcącego im. Wł. Orkana w Limanowej”, wspól­nie z Czesławem Mrowcą artykuł „Kto wybiera uczniowi zawód” w Zbiorczej Szkole Gminnej (nr 6. listopad – grudzień 1981 r.), „Krótka historia Stacji Hodowli Roślin w Boguchwale” (Czas, Nr 1 w 2000 r.), „Tymbarski „Król soków” żyje genezą przetwórni” w Echu Lima­nowskim (nr 100, 2002 r.), „Wspomnienie o Józefie Wilczku” w „Al­manachu Ziemi Limanowskiej” (nr 12, 2003 r.)

Szybkie przemiany gospodarcze w Polsce, których efektem była m.in. restrukturyzacja największego i najważniejszego w życiu mieszkańców Tymbarku i okolic zakładu, były powodem dla którego napisała swoją najważniejszą pracę tj. książkę: „Owocarnia” Historia Zakładu w Tymbarku 1935-1999 r.”

Irena Wilczek-Sowa 

Tymbark, 5.12.2022