Zmarł Kazimierz Wojtas – budowniczy Krzyża Jubileuszowego na Miejskiej Górze w Limanowej, przedsiębiorca i ratownik GOPR – był też odpowiedzialny na budowę krzyża na Paproci.

7 marca 2024 roku zmarł w wieku 73 lat Kazimierz Wojtas znany na Ziemi Limanowskiej przedsiębiorca, działacz społeczny i ratownik GOPR.

Kazimierz Wojtas urodził się 2 stycznia 1951 roku w Limanowej jako syn Kazimierza Wojtasa (listonosza, weterana 1 Dywizji Pancernej generała Maczka, ur. 1918 r., zm. 1995 r.) oraz Antoniny z domu Surma. Pracował w Zespole Szkół Mechaniczno – Elektrycznych w Limanowej (obecnie ZSTiO im. Jana Pawła II w Limanowej) gdzie pracował do 1987 roku. Wraz z żoną Janiną wychował dwóch synów Wojciecha oraz Piotra.

W 1987 roku Kazimierz Wojtas założył swoją prywatną działalność, którą początkowo były usługi ślusarskie, które po latach przekształciły się w dobrze prosperującą firmę, która dzisiaj nosi nazwę EKOPROMET.

Kazimierz Wojtas od wielu lat był członkiem i ratownikiem Grupy Podhalańskiej GOPR. Był także instruktorem narciarskim. Był także wieloletnim członkiem Cechu Rzemiosł Różnych w Limanowej, pełnił w nim przez wiele lat funkcję przewodniczącego Komisji Rewizyjnej. Od 1988 roku nieprzerwanie kierował Komisją Egzaminacyjną Czeladniczo – Mistrzowską przy Izbie Rzemieślniczej. Był także członkiem OSP Limanowa. W latach 1998 – 2002 był radnym Rady Miasta Limanowa.

Jego dziełem życia jak sam podkreślał była budowa konstrukcji stalowej Jubileuszowego Krzyża na Miejskiej (Chłopskiej) Górze, w Limanowej którą wykonał w latach 1998 – 1999. Oprócz samej konstrukcji wykonał także inne prace przy tym monumencie między innymi barierki na schodach i tarasie widokowym oraz ławki. Kazimierz Wojtas również wykonał krzyż stalowy w Bałażówce oraz krzyż na górze Paproć. Kazimierz Wojtas wykonał także wiele prac remontowych przy obiektach sakralnych między innymi w Bazylice Matki Boskiej Bolesnej w Limanowej (między innymi wykonał renowację krzyży z wieży bazyliki i dachów – także odtworzył dawnymi metodami sprzed ponad 100 lat wskazówki do zegara wieżowego), wykonywał także prace kościele pod wezwaniem św. Stanisław Kostki w Limanowej – Sowlinach. Stworzył także elementy konstrukcyjne wykorzystane przy budowie kościoła pod wezwaniem Miłosierdzia Bożego w Mordarce.

Kazimierz Wojtas sponsorował wiele uroczystości i wydarzeń kulturalnych oraz turystycznych oraz zawodów sportowych w Limanowej i na Ziemi Limanowskiej.

Za swoje zasługi został odznaczony między innymi najwyższym odznaczeniem rzemieślniczym, czyli „Szablą Kilińskiego” oraz innymi odznakami honorowymi Rzemiosła. W czerwcu 2021 roku otrzymał medal „Za zasługi dla Miasta Limanowa” nadany mu przez Radę Miasta Limanowa 29 grudnia 2020 roku.

Msza Święta pogrzebowa zostanie odprawiona w Bazylice Matki Boskiej Bolesnej w Limanowej w poniedziałek 11 marca 2024 roku o godzinie 14:30, po której nastąpi odprowadzenie Zmarłego na miejsce wiecznego spoczynku na cmentarzu parafialnym w Limanowej. Ostatni różaniec w dniu pogrzebu o godzinie 14:00 w Bazylice.

Karol Wojtas

Kazimierz Wojtas

od prawej Kazimierz, a od lewej Józef Wojtas

Kazimierz Wojtas z bp.Piotrem Bednarczykiem

 

Przyczynek do internetowej dyskusji “Czy, a raczej jak zachować “prowizoryczny budynek” stacji kolejowej w Tymbarku”

W związku z przeprowadzaną rozbiórką linii kolejowej nr 104 tzw. Galicjanki zbliża się czas usunięcia torów, a przede wszystkim “prowizorycznego” acz dłuuuugoletniego budynku stacji kolejowej w Tymbarku. Padają sugestie, aby ten budynek nie rozburzać. Może zostawić (sugerując czy Gmina Tymbark mogłaby go zakupić), a może rozebrać i przenieść w inne miejsca i wykorzystać jako małe muzeum?

Pomysły są, pewnie pojawią się nowe. Nasuwa się jednak pytanie, czy są lub będą takie możliwości? Czy zainteresuje się tym tymbarski samorząd, a może jakaś firma, osoba prywatna?

Dołączając się do tej dyskusji przypominam kilka fotografii, na przestrzeni lat. 

                             Tymbark – Dworzec Kolejowy 1884 – 1945

(materiał z Spotkań z historią (XII) Kolekcji Prywatnej Tymbark)

(opis autorstwa KOLEKCJA PRYWATNA TYMBARK)

Prezentowana powyżej pocztówka ” Tymbark – Dworzec Kolejowy ” to ogromna rzadkość w tak dobrym stanie zachowania. Nakład Kółka Rolniczego Jasna – Podłopień – wydana ok. roku 1920. Niezwykła bezcenna wartość ikonograficzna tej dawnej historycznej karty pocztowej – obraz nieistniejącego budynku dworca kolejowego w Tymbarku wysadzonego przez wycofującego się przed frontem okupanta w styczniu 1945 roku. Do naszych czasów zachował się budynek dworcowego zaplecza w którym znajdowały się stacyjne sanitariaty i pomieszczenia gospodarcze. Według położenia tego niewielkiego budynku możemy dzisiaj dokładnie określić pierwotne usytuowanie dworca kolejowego w Tymbarku. Widok dawnego dworca w Tymbarku od strony torów, peronu przedstawia widoczne obok pocztówki zdjęcie. Jest to fotografia autorstwa Klementyny Zubrzyckiej – Bączkowskiej z ok. 1915 roku. Oryginał tej fotografii znajduje się obecnie w zbiorach Muzeum Historii Fotografii im. Walerego Rzewuskiego w Krakowie.

Fotografie związane z rodziną Turskich 

Powitanie

 …. od strony Dobrej coraz wyraźniej słychać na torach stukot kół. Gwizd parowej lokomotywy brzmi dzisiaj jakoś wyjątkowo radośnie. Zza zakrętu wyłania się pociąg i powoli wjeżdża na stację kolejową w Tymbarku. Basia ze szczęścia aż podskakuje. Z okna wagonu macha już do niej równie uradowany ukochany Tata …

LATA POWOJENNE

lata 60/70-te (ze zbiorów rodziny Wojtasów)

lata 90-te

rok 2000, teledysk zespołu Myslovitz  “Polowanie na wielbłąda”, w którym również “wystąpiła”stacja kolejowa w Tymbarku

rok 2005, wizyta senatora Koguta, zdjęcie Antoni Łomzik

rok 2010, zdjęcie: Magdalena Nowacka

rok 2013

rok 2016, zdjęcie Roland Mielnicki

rok 2020, zdjęcie Kamila Sułkowskiego

rok 2021, zdjęcie: IWS

11.11.2021 – przejazd Pociągu Wolności 

luty 2024, zdjęcie Andrzej Drożdż