Ketmia (hibiskus) – to roślina z rodziny ślazowatych obejmujących ok.200 gatunków. Rośliny te można spotkać głównie w Azji i Afryce, są to rośliny użytkowe i ozdobne. W Polsce najpopularniejsza ketmia to róża chińska uprawiana jako roślina doniczkowa. W Sudanie i Etiopii uprawia się odmianę jadalną (okra)jako warzywo. Inna odmiana to ketmia konopiowata, czyli kenaf tą uprawia się w Indiach i Afryce na włókno, a z nasion wyciska się olej, całe rośliny są źródłem masy celulozowej z której wyrabia się papier. Znaną ketmią jest k.szczawiowa, inna nazwa to malwa sudańska lub karkade pochodząca z Indii dostarczająca oprócz surowca włókienniczego cenne mięsiste kielichy kwiatowe które stosuje się do produkcji herbatek hibiskusowych o specyficznym czerwonym zabarwieniu i kwaskowatym smaku. W Polsce często uprawia się ketmię (hibiskusa) syryjską jako gruntową roślinę ozdobną. Są one krzewami o średniej wielkości. Pochodzi z Chin i Tajwanu, gdzie od dawna była hodowana jako roślina ozdobna. Szczególną popularnością cieszyła się, i cieszy, w Korei i dawnej Persji. Ketmia syryjska jest narodowym kwiatem Korei Południowej i występuje w jej godle narodowym. Uważana tam jest też za pewnego rodzaju talizman nieśmiertelności. Do Europy przybyła z Syrii stąd jej europejska nazwa. W Polsce uprawia się kilkanaście odmian w różnych kolorach od białych przez czerwone, purpurowe do fioletowych i kwiatach pojedynczych i pełnych, są stosunkowo wytrzymałe na mróz ( do -20 i krótkotrwale więcej), potrzebują jednak dużo rozproszonego światła żeby bujnie kwitnąć, cieszą oko od drugiej dekady sierpnia do jesieni.
ketmia (hibiskus) syryjska
ketmia (hibiskus) syryjska