Wiersz poświęcam zmarłym Rodzicom oraz Bratu
Jedon jes tylko, dzioj f Pajskim Roku,
Syćka f zadumie, stojom do zmroku;
Łogrod chryzantem, i śfiatła znicy,
leconcyk głodzin,nikto nie licy.
Ponad grobami, mlycno mgła sie snuje,
Kłozdy skupiony, cicho deliberuje;
Cujemy duse, i łojcof i bratof;
Co tutok przyśli, s boskik zaświatof.
Grobowo cisa, panuje f koło,
Nikto nie godo,nikto nie woło;
I nawet zgraje, cichnom łokrzyki,
Fpatrzone łocka, f świycek płomyki.
A kłozdy s ludzi, myślom skupiony,
F muzgownicy, przewraco strony;
Smutki,radości, wracajom na nowo,
Tynsknionc za bliskom, swojom łosobom.
S downyk lot cionie, po grobak sie snujom,
Powrotnom droge, f zaświaty sykujom;
Milijony śfiycek droge im łośfiyco,
F ukrytyk modlitfak Boga polyco;
Nicego zmarłym, wiyncy nie trzeba,
Jeno modlitfy, u bramy Nieba.
stary gazda
