Knieć błotna – jest to stosunkowo trwała bylina z rodziny jaskrowatych zwana u nas popularnie kaczeńcem lub kaczyńcem, rośnie na podmokłym terenie, w takich warunkach występuje w całym kraju. Kwitnie marzec – czerwiec, generalnie jest rośliną trującą mającą równocześnie lecznicze właściwości, dlatego przy stosowaniu zalecana szczególna ostrożność (pierwsza z opisywanych tutaj roślin trujących o leczniczych właściwościach). Zebrane młode liście mają zastosowanie w leczeniu wątroby, pęcherzyka żółciowego, ma działanie przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe i przeciwgrzybiczne. Łagodzi i przyspiesza gojenie ran, pomaga przy potówkach i egzemach.
Stokrotka pospolita – roślinka ta jest nie tylko ozdobą wiosennych ogrodów i łąk, ale też cennym ziołem. Jest rośliną wieloletnią, jej odmiany botaniczne bywają jednoroczne, ale my zajmiemy się tą naszą stokrotką dziko rosnącą. Roślina ta była od niepamiętnych czasów traktowana, jako symbol niewinności i była poświęcona Matce Bożej. Stokrotka pospolita rośnie praktycznie wszędzie, najobficiej kwitnie od marca do końca maja, później też nawet do jesieni, ale dużo słabiej. Zastosowanie w ziołolecznictwie mają pąki, kwiaty i liście. Roślina ta jest wyjątkowo pożyteczna między innymi w leczeniu górnych dróg oddechowych, zalecana w zapaleniu oskrzeli, działa bakteriobójczo i przeciwzapalnie. Ma korzystne działanie na pracę wątroby, działa leczniczo w przypadku zapalenia dróg żółciowych, chroni przed nowotworami. Napary i wyciągi alkoholowe stosowane są na trudno gojące rany. Stosowana w kosmetyce, wpływa na zdrową cerę, stosowana w zapaleniach skóry, wpływa korzystnie w przypadku przebarwień, rozjaśnia piegi, wyjątkowo pomocna przy dolegliwościach kobiecych.