„Jan Paweł II Papież”
Do miłości wciąż dążyłeś,
O świętości nas uczyłeś.
A mocą Ducha Świętego,
Nosisz miano szczęśliwego.
Jezus Chrystus i Maryja,
Opiekunką Twoją była.
W każdym dniu i każdej dobie,
Wspierała Ciebie w potrzebie.
Ciałem, duszą, wciąż oddany,
Przez cierpienie oraz rany.
I przez krzyże życia swego,
Masz znamię sprawiedliwego.
Tradycyjnie w poczet świętych,
Spośród polskich serc wyjętych.
Miłowałeś Boga w chwale,
Myśląc o Ojczyźnie stale!
Dzięki za trud, poświęcenie,
Za wskazówki, nauczanie.
Uświęciłeś duszę, ciało,
Aby żywot wieczny miało.
Teraz wraz ze szczęśliwymi,
Wspieraj ludzi na tej ziemi.
Także wstawiaj się za nami,
Za wiernymi Polakami.
Wspieraj ludzi na tej ziemi.
Także wstawiaj się za nami,
Za wiernymi Polakami.
Oraz także za każdego,
Kto prosi wsparcia Twojego.
A Duch Święty niech wspomoże,
Od złego uchroń nas Boże.
Kto prosi wsparcia Twojego.
A Duch Święty niech wspomoże,
Od złego uchroń nas Boże.
Bóg wszechmocny jest nad nami,
Drogi wybieramy sami.
Wybrali Cię na Papieża,
Polski naród Cię odwiedza.
Drogi wybieramy sami.
Wybrali Cię na Papieża,
Polski naród Cię odwiedza.
Na ołtarze wyniesiony,
Nie potrzeba Ci korony.
Cześć i pamięć się należy,
Twoje ciało w Rzymie leży.
Nie potrzeba Ci korony.
Cześć i pamięć się należy,
Twoje ciało w Rzymie leży.
Tyś Maryi się zawierzył,
W jej opiekę świat powierzył.
A przez Boże Miłosierdzie,
Zapanuje pokój wszędzie.
W jej opiekę świat powierzył.
A przez Boże Miłosierdzie,
Zapanuje pokój wszędzie.
Wacław Dudzik, 2014
Jan Paweł II – obraz, Parafia Podłopień