Historia
HISTORIA PIŁKI NOŻNEJ (7) – ze starych kronik Krzysztofa Wiśniowskiego.
W jesiennej rundzie sezonu 1960 – 1961 rozegrano 9 spotkań i „Harnaś” z liczbą punktów 15 zostaje liderem tabeli. Nie uszło to uwadze dziennikarzy z „Tempa”, którzy w numerze z 28 listopada 1960 roku, podziwiali wysokie ambicje i duże umiejętności piłkarskie „Harnasi”. W ostateczności po rundzie wiosennej „Harnaś” zajmuje IV za „Wawelem” Kraków, „Hejnałem” Kęty i „Borkiem” Kraków. Rezerwa Klasy A zajmuje III miejsce.
Klasa A Tabela po rundzie jesiennej w sezonie 1960/1961
Lp | Nazwa zespołu | Ilość gier | Punkty | Bramki |
1. | Harnaś Tymbark | 9 | 15 | 20: 7 |
2. | AKS Czyżyny | 9 | 14 | 17: 6 |
3. | Hejnał Kęty | 9 | 13 | 22: 8 |
4. | Podgórze Kraków | 9 | 11 | 14:17 |
5. | Wawel IB | 9 | 9 | 33:14 |
6. | Prądniczanka | 9 | 9 | 18:13 |
7. | Czarni Żywiec | 9 | 9 | 10:14 |
Ż8. | Skawinka | 9 | 8 | 13:13 |
9. | Wierchy Rabka | 9 | 8 | 11:11 |
10. | Dalin Myślenice | 9 | 7 | 13:21 |
11. | Podhalanin Wadowice | 9 | 6 | 9:11 |
12. | Koszarawa Żywiec | 9 | 5 | 14:23 |
13. | Borek Kraków | 9 | 5 | 14:26 |
14. | Kalwarianka | 9 | 4 | 7 ;31 |
Zawodnicy rezerwy: Zbigniew Zborowski, Leszek Gąsior powołani zostają do pierwszej drużyny. W kolejnym sezonie 1961 – 1962 drużyna gra w grupie III Klasy A, zajmuje w końcu VIII miejsce, zdobywając 20 punktów (bramki 31:41).
W sezonie 1962 – 1963 roku, na 16 drużyn w grupie „Harnaś” po rundzie jesiennej zajmuje V miejsce. Coraz bardziej starzejąca się drużyna, gra coraz słabiej co doprowadza do spadku do Klasy B. Następują poważne zmiany w składzie drużyny. Dojrzali do gry zawodnicy rezerwy zasilają I drużynę, która gra w składzie:
J.Puchała, L. Gąsior, Z. Zborowski, M. Zborowski, W. Romanowski, J. Kurek, L. Uczkiewicz, A. Olesiak, W. Fitrzyk, L. Filipiak, R. Wykurz, A. Mucha, S. Kulig.
Drużyna po rewelacyjnym sezonie zajmuje I miejsce, lecz z przyczyn regulaminowych nie awansuje. Po zakończeniu sezonu Wincenty Fitrzyk, zmienia barwy klubowe i zasila drużynę „Kalwariankę” a w dalszych latach „Unię” Tarnów. W jego ślady idzie Zbigniew Zborowski przechodząc do AKS „Niwka”.
cdn.
HISTORIA PIŁKI NOŻNEJ (6) ze starych kronik – Krzysztofa Wiśniowskiego
Dnia 9 lipca 1959 roku odbył się, przez długie lata rozpamiętywany, mecz towarzyski z drużyną „Cracovii’’. Wynik meczu 6:0 dla tymbarczan, był szczególnym powodem do dumy, gdyż w drużynie „Cracovii” grało kilku byłych I-ligowców, a w bramce znany wówczas Michnoł. Bramki w tym meczu strzelali: Wincenty Fitrzyk – 3, Andrzej Mucha, Paweł Lisok, Jan Pach. Drużyna w tym sezonie 1959 roku osiągnęła wiele wartościowych rezultatów, zwycięstwa w meczach z: Babią Górą 6:2, Limanovią 5:1, Wierchy Rabką 4:0 i Skawinką 5:1. Drużyna w końcowej tabeli zajęła IV miejsce. Najwięcej bramek w tym sezonie strzeli: Andrzej Mucha – 17, Wincenty Fitrzyk – 15, Jerzy Winiarski – 11, Jan Pach – 6 goli.
Klasa A Tabela po rozgrywkach sezonu 1959
Lp | Nazwa zespołu | Ilość gier | Punkty | Bramki |
1. | Prokocim Kraków | 26 | 42 | 103:22 |
2. | Podgórze Kraków | 26 | 29 | 68:36 |
3. | Cracovia | 26 | 29 | 48:28 |
4. | Harnaś Tymbark | 26 | 28 | 58:40 |
5. | Garbarnia Zembrzyce | 26 | 28 | 46:32 |
6. | Kalwarianka | 26 | 28 | 38:30 |
7. | Skawinka | 26 | 27 | 30:28 |
8. | Wierchy Rabka | 26 | 26 | 28:30 |
9. | Dunajec Nowy Sącz | 26 | 25 | 32:40 |
10. | Czarni Kraków | 26 | 25 | 30:44 |
11. | Unia Borek | 26 | 24 | 27:49 |
12. | Limanovia | 26 | 24 | 45:58 |
13. | Babia Góra | 26 | 19 | 36:64 |
14. | Zakopianka | 26 | 10 | 32:112 |
Równolegle grająca Rezerwa Klasy A zajęła VI miejsce, byli to młodzi piłkarze, wychowankowie Klubu pochodzący z Tymbarku. Rezerwa Klasy A grała w składzie: Julian Puchała, Stanisław Poczynek, Czesław Poczynek, Leszek Gąsior, Zbigniew Zborowski, Mieczysław Zborowski, Jan Kapturkiewicz, Józef Kurek, Józef Czaban, Józef Sowa, Stanisław Potoczny, Wacław Romanowski, Ryszard Wykurz, Stanisław Kulig, Dudek, Zając, Zapała.
W sezonie 1960 roku „Harnaś” gra w grupie IV A Klasy, zajmuje VII miejsce na 18 meczy zdobywa 17 punktów. Rezerwa zajmuje II miejsce za „Podhalaninem” Wadowice. Obydwie rundy tego sezonu rozegrano od 21 marca do 29 sierpnia. Następuje reorganizacja rozgrywek. 18 września 1960 roku, po raz pierwszy rozpoczęto rozgrywki system jesień – wiosna.
cdn.
SPOTKANIA Z HISTORIĄ – KOLEKCJA PRYWATNA TYMBARK
Z TYMBARKU NAD MORZE
SPOTKANIA Z HISTORIĄ – KOLEKCJA PRYWATNA TYMBARK
KOLEDZE Z ŁAWY SZKOLNEJ
Dedykacja o takiej treści widnieje na kolejnym obrazku wyjętym z mojego modlitewnika podarowanego przez ks. Kazimierza Filipiaka. Tą tak wiele mówiącą sentencję, na odwrocie wizerunku Matki Boskiej Niepokalanej, napisał w roku 1938 Benedykt Biros – opat klasztoru Cystersów w niedalekim od Tymbarku Szczyrzycu. Obok siebie obrazek z Prymicji księdza Filipiaka i dedykacja od Benedykta Birosa, a jeszcze koło tego, nieco wcześniejsza prymicyjna pamiątka z roku 1933 tego najmłodszego w całej historii zakonu Cystersów opata – nominację na to stanowisko otrzymał w wieku zaledwie 27 lat.
Zazwyczaj w książeczce schowane mamy różne obrazki – może to przypadek, zwyczajne zrządzenie losu, że obok siebie leżą tak niezwykłe pamiątki. Jak się jednak będziemy mogli przekonać, to nie jest przypadek. W tej dawnej książeczce, na prymicyjnych pamiątkach, ukryta jest wielka historia, a poniekąd i nasza historia Tymbarku. Historia i jeszcze raz historia. W niej znajdziemy odpowiedź na wszystkie przychodzące na myśl w tym momencie pytania. – Dzieje Tymbarku i kilka dat. W roku 1916 proboszczem w Tymbarku zostaje urodzony w Szczyrzycu ksiądz Józef Szewczyk. W tym czasie edukacja, początkowe lata nauki, to szkoła cztero lub pięcioklasowa (podział na klasy męskie i żeńskie). W Tymbarku istnieje wówczas właśnie szkoła o takim systemie nauczania – Szkoła Ludowa – i żadna inna wyższego stopnia. Proboszcz Szewczyk pochodzi ze Szczyrzyca – tam znajduje się klasztor Cystersów. Kazimierz Filipiak urodził się podobnie jak B. Biros w roku 1910 – obaj ukończyli kilkuklasową szkołę – tak jak większość młodych ludzi chcieli uczyć się dalej. Proszę spojrzeć na prymicyjny obrazek młodego księdza z sąsiedniego nam przecież Jodłownika. Tam pisze co było dalej, w następnych latach ich nauki. Mogiła – klasztor Cystersów w Mogile – Cystersów tak samo jak i w Szczyrzycu. Tam była szkoła, w której młodzi chłopcy mogli kontynuować naukę. Szkoła odpowiadająca ich być może już wówczas budzącemu się kapłańskiemu powołaniu. Szkoła Św. Bernarda Ojców Cystersów w Mogile.
Poniżej możemy zobaczyć świadectwo ( Zawiadomienie szkolne ) z roku 1924 szkoły w Mogile, które zachowało się tu u nas w Tymbarku do naszych czasów. To nie jest dokument należący do wcześniej wymienianych, ks. Filipiaka i jego kolegi ze szkolnej ławy opata Benedykta.
Okazuje się bowiem – zagłębiając się w życiorysy dawnych mieszkańców naszej miejscowości – za namową, pośrednictwem i protekcją naszego wielce zasłużonego tymbarskiego proboszcza z lat 1916 – 1935 księdza Józefa Szewczyka – w Mogile uczyło się wielu młodych chłopców, urodzonych, bądź mieszkających w Tymbarku. Zachowały się świadectwa oraz – co należy podkreślić – niezwykłej wartości fotografie z tamtych lat.
Fotografie – oryginały, pochodzą z lat 1922 – 1924 – na powyższej widoczna grupa chłopców w gimnazjalnych mundurkach z nauczycielami i opiekunami. W górnym rzędzie, pierwszy od prawej, przyszły ksiądz, Kazimierz Filipiak ( 1910 – 1992 ). Także w górnym rzędzie, trzeci od prawej Stanisław Krzyściak ( 1910 – 2001 ) z Tymbarku. Obok niego, czwarty od prawej, młody Bronisław Biros ( 1910 – 1958 ) z Jodłownika a dokładnie z Sadku ( Benedykt to jego późniejsze imię zakonne ). Jeszcze jedno, zachowane w doskonałym stanie, zdjęcie z dawnych lat. Gimnastyka, zajęcia ruchowe w szkole w Mogile. Na powiększeniu, pierwszy od lewej Kazimierz Filipiak – w górnym rzędzie pierwszy od prawej Stanisław Krzyściak ( powyżej B. Biros ). Zapewne wielu z nas zapamiętało tą jakże charakterystyczną postać zmarłego w roku 2001 mieszkańca naszej miejscowości, pana Krzyściaka. Starszy pan o nienagannie wyprostowanej sylwetce, codziennie przemierzający drogę od strony Zamieścia do kościoła w Tymbarku. Być może ta sprawność i tężyzna do jakże podeszłych lat, ukształtowała się w jego młodości właśnie w szkole w Mogile.
Prymicyjny obrazek Pod Twoją obronę Koledze z ławy szkolnej. Tytuły spotkań z historią wspominające księdza Kazimierza Filipiaka, ułożyły się w sensownie brzmiące zdanie. Bo to zdanie rzeczywiście ma sens, tak jak sens miało życie Księdza Kazimierza Filipiaka. Życie, które nie było wcale usłane różami. Częściej od kwiatów, na drodze swojego życia spotykał kolce. Kolce które ranią. Rany zadane niespodziewanie, zadane z najmniej oczekiwanej strony, pozostawiają po sobie bolesny ślad. Są rany, które nie mogą, nie chcą się nigdy zagoić. Niejednokrotnie boleśnie był doświadczany w swoim życiu ksiądz Filipiak. Stawał wtedy przed Cudownym Obrazem Matki Bożej ze Stanisławowa i modlił się. Modlił się do Matki Bożej noszącej przydomek Łaskawa. Daj Dobry Boże, aby ta Matka Boża była Łaskawa dla wszystkich …
Ksiądz Kazimierz Filipiak przed Cudownym Obrazem Matki Bożej Łaskawej ze Stanisławowa. Zdjęcie pochodzi ze stron internetowych dotyczących ks. Filipiaka, Ormian oraz kościoła Piotra i Pawła w Gdańsku przy Żabim Kruku. Wszystkie pozostałe, wykorzystane w artykułach oryginalne fotografie, prymicyjne obrazki – ks. Kazimierza Filipiaka, Benedykta Birosa, ks. Stanisława Smagi – oryginalna pocztówka klasztoru w Mogile przywieziona do Tymbarku w roku 1923 oraz świadectwo z roku 1924 , modlitewnik „Pod Twoją Obronę ” podarowany przez księdza Filipiaka, są własnością Kolekcji Prywatnej Tymbark i znajdują się w zbiorach tu u nas w Tymbarku. Są to moje rodzinne pamiątki, a także częściowo moje osobiste wspomnienia. Miałem zaszczyt osobiście poznać księdza Kazimierza Filipiaka i kilkakrotnie gościć u niego prywatnie w Gdańsku. Szkoła w Mogile nie jest wymieniana w biografii księdza Filipiaka – fotografie pochodzą z lat 1922 – 1924, zgadza się datowanie ur. 1910 do tego pięć lat w szkole w Tymbarku. Prawdopodobnie w roku 1924 Kazimierz Filipiak opuścił Mogiłę zmieniając szkołę na już inne gimnazjum. Droga życiowa księdza Filipiaka doprowadziła go z Tymbarku aż nad Bałtyk, nad nasze morze. Tam spoczął niedaleko swej Kresowej Pani, Matki Bożej Łaskawej ze Stanisławowa. Zapraszam do następnego spotkania – będzie zatytułowane ” Z Tymbarku nad morze „.
Ze zbiorów rodzinnych (3)
Obrazek prymicyjny księdza Władysława Pachowicza
źródło: zbiory rodzinne Marii Gancarczyk
Ks. mgr Władysław Pachowicz , s. Jana i Wiktorii Kapturkiewicz, urodził się 20 lipca 1913 r. w Zawadce. Po złożeniu egzaminu dojrzałości w I Gimnazjum w Nowym Sączu wstąpił do Seminarium Duchownego w Tarnowie. Święcenia kapłańskie otrzymał w dniu 29 czerwca 1938 r. z rąk biskupa Franciszka Lisowskiego. Uzyskał tytuł magistra teologii na Uniwersytecie Jagiellońskim w 1954 r.
Jako wikariusz pracował w parafiach: Dębno (od 16.07.1938), Rzepiennik Biskupi (od 17.02.1939), Moszczenica (od 28.08.1942), Rozembark (od 1.05.1945), Muszyna (od 15.03.1950), Gromnik (od 29.06.1951), Pleśna (od 15.07.1958). W latach 1959-1988 był proboszczem w Samocicach. Po przejściu na emeryturę zamieszkał w Domu Księży Emerytów w Tarnowie.
Zmarł 2 marca 2005 r. Msza żałobna za duszę śp. ks. Władysława została odprawiona w dniu 4 marca w kaplicy Domu Księży Emerytów w Tarnowie. Następnie ciało Zmarłego przewieziono do Tymbarku, gdzie po Mszy pogrzebowej złożono na miejscowym cmentarzu. Uroczystościom pogrzebowym przewodniczył bp Władysław Bobowski.
http://www.currenda.diecezja.tarnow.pl
Ze zbiorów rodzinnych (2)
Pani Maria w swoich zbiorach ma również obrazki prymicyjne księży pochodzących z Parafii Tymbark.
Poniżej obrazki księdza Edwarda Kuca ( 26.07.1937 r.)
źródło: zbiory rodzinne Pani Marii Gancarczyk
najważniejsze informacje o księdzu Edwardzie Kucu:
źródło: http://www.swzygmunt.knc.pl/MARTYROLOGIUM/MARTYROLOGY_main_01.htm
Sylwetka księdza Edwarda Kuca pokazana jest w książce „Bracia” Pani Anny Zemek Włodek, o której pisaliśmy już na naszym portalu.
Z rodzinnych zbiorów (1)
Przedstawimy zdjęcia archiwalne pochodzące ze zbiorów rodzinnych Pani Marii Gancarczyk z Piekiełka.
Bardzo dziękujemy Pani Marii za udostępnienie ich portalowi „Tymbark.in – głos Tymbarku”.
Zdjęcie, które jednocześnie jest kartą pocztową.
Siedzą: pierwszy z lewej Franciszek Paulone – ojciec kpt.Tadeusza Paulone