SPOTKANIA Z HISTORIĄ – KOLEKCJA PRYWATNA, Spotkanie trzecie

CZĘŚĆ PIERWSZA 1tymbark-stara-plebania-ok-1930-1935-jak-zmniejszyc-fotke_pl

2tymbark-widok-z-plebanskich-pol-jak-zmniejszyc-fotke_pl

3-tymbark-kosciol-i-plebania-nakl-s-pyrc-jak-zmniejszyc-fotke_pl

„TYMBARK – PLEBANIA”

Był rok 1916 . Dokładnie sto lat temu. Proboszczem parafii Tymbark zostaje ksiądz Józef Szewczyk. Trudne czasy, zabory, Polski nie ma na mapie Europy i świata. Galicyjska bieda nie była przysłowiowa – była prawdziwa. W takich okolicznościach przyszło mu rozpoczynać pracę. Ale później przyszła wolność i niepodległość. Polska – Najjaśniejsza Rzeczypospolita – noszona  w sercach przez lata niewoli – była witana na nowo z radością i w naszej Małej Ojczyźnie – Tymbarku. Jak wielkim darem od Boga była wówczas osoba księdza Szewczyka pokazała historia. Proboszcz, wychowawca, gospodarz, społecznik – budowniczy Domu Parafialnego, opiekun i dobry duch prężnie działającego w dwudziestoleciu Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży – zapisał się złotymi zgłoskami na kartach dziejów Tymbarku. Zostały bardzo dawne fotografie. To było bardzo dawno temu ….

5-ks-j-szewczyk-pierwszy-z-prawej-jak-zmniejszyc-fotke_pl

6-ks-j-szewczyk-oplatek-k-s-m-tymbark-jak-zmniejszyc-fotke_pl

4-ks-j-szewczyk-na-balkonie-plebanii-1932-jak-zmniejszyc-fotke_pl

 KSIĄDZ JÓZEF SZEWCZYK

7-katolickie-stowarzyszenie-mlodziezy-meskiej-tymbark-1926-jak-zmniejszyc-fotke_pl

Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży

9-tymbark-tartak-dworski-jak-zmniejszyc-fotke_pl 8-budowa-domu-parafialnego-kopanie-fundamentow-jak-zmniejszyc-fotke_pl

BUDOWA  DOMU PARAFIALNEGO

11-pogrzeb-ks-j-szewczyka-1935-jak-zmniejszyc-fotke_pl

 POGRZEB KS.SZEWCZYKA – 1935 

SPOTKANIE III, CZĘŚĆ DRUGA

KALENDARZ 1916

Był rok 1916 . Dokładnie sto lat temu. Wydany na ten rok kalendarz nosił tytuł „Wielka Wojna 1914 – 1915” .  Nadszedł czerwiec i lipiec tego roku . Kresy,Wołyń,okopy nad Styrem, Kościuchnówka . Najkrwawsza bitwa Legionów Polskich okupiona śmiercią około 2 tysięcy swoich żołnierzy. Nie można o tym zapomnieć . Trzeba pamiętać . Bo dali nam z tych mogił na kresach za niedługo wolną i niepodległą Ojczyznę . Zostały bardzo dawne fotografie . To było bardzo dawno temu ….

 BITWA POD KOŚCIUCHNÓWKĄ

37-kosciuchnowka-oryginalna-fotografia-rok-1916-jak-zmniejszyc-fotke_pl

KOŚCIUCHNÓWKA – ORYGINALNA FOTOGRAFIA – 1916

  TYGODNIK ILLUSTROWANY – I ROCZNICA BITWY POD KOŚCIUCHNÓWKĄ – CZ. I i II

 OBJAŚNIENIA :

1) Budynek starej plebanii w Tymbarku wzniesiony jak podają źródła w roku 1812 do końca swojego istnienia nazywany był często „Napoleonówką” z racji okresu w którym powstał . Ta prywatna pocztówka dokumentuje również charakterystyczny wzór dachówki na kościele .

 2) Ksiądz Józef Szewczyk na balkonie plebanii (datowanie rewers 1932 ) – zapewne omawia jakieś sprawy organizacyjne lub społeczne – widać szacunek jakim się cieszył – jak jeden wszystkie głowy są odkryte. Pogrzeb Ks. Józefa Szewczyka w roku 1935 zgromadził niezliczone rzesze duchowieństwa i wiernych nie tylko naszej parafii.

3) Kalendarz na rok 1916 jest pozycją ze zbioru oryginalnych kalendarzy z lat 1914 – 1939 . Wielka Wojna to nazwa wówczas stosowana – określenie I wojna zaczęto używać dużo później.

4) Dwa wątki tego spotkania to również zbieżność dat – ks.Szewczyk objął probostwo w Tymbarku 3 lipca 1916 – 4 lipca 1916 rozgorzała bitwa pod Kościuchnówką.

5) Słowo na temat prasy, czasopism z tamtych lat – całkowicie odmienne od dzisiejszych środki techniczne,  komplikowane jeszcze dodatkowo działaniami militarnymi nie dawały możliwości bieżących, bezpośrednich relacji z frontu. Stąd tak często opóźnienia – a w tym przypadku publikacja w pierwszą rocznicę bitwy. Dodać też trzeba, że prasa polskojęzyczna poddana była ostrej cenzurze. Kompletne dobrze zachowane egzemplarze czasopism dotyczące okresu walk Legionów Polskich są poszukiwane i cenione na rynku kolekcjonerskim.

6) Prezentowana oryginalna fotografia Józefa Piłsudskiego i Sztabu 5 Pułku Piechoty I Brygady Legionów Polskich z okresu działań nad Styrem i bitwy pod Kościuchnówką to wielka rzadkość i unikat. Zachowana w bardzo dobrym stanie jest również cenna ze względu na możliwość datowania,opis i sygnaturę autora. W kolekcjach walor taki jest nazywany zakupem bezpiecznym – jest możliwość potwierdzenia autorstwa w archiwach i dokumentach . Tak jest również w przypadku tej fotografii. Strona internetowa – ” Spis imienny 13 kompanii 5 Pułku Piechoty – Legiony Piłsudskiego ” – Dział 6. Oddział sztabowy – L.p. 15 – st.sierż. Wojtyga Stanisław – poczciarz .Pieczątka na fotografii – ” Fot.sierż. St.Wojtyga 5 P P L(Legionów) P(Polskich) ” Zakup dokonany na aukcji renomowanego antykwariatu daje dodatkowo gwarancję legalności pochodzenia.

7) W kolejnych spotkaniach prezentowane będą oprócz tematyki Tymbarku min. oryginalne fotografie i materiały dotyczące działań Legionów Polskich również w naszym regionie począwszy od roku 1914

MATERIAŁY :

1) Zbiór pocztówek i fotografii – Tymbark do 1939 – „Kolekcja Prywatna Tymbark”

2) Fotografia kolekcjonerska – Piłsudski – Legiony – „Kolekcja Prywatna Tymbark”

3) „Tygodnik Illustrowany” – Nr.27-28 – 1917 – Kalendarz „Nowości Illustrowanych” 1916 – czasopisma – księgozbiór – „Kolekcja Prywatna Tymbark”

43-spotkania-z-historia-kolekcja-prywatna-tymbark

42-spotkanie-iii-

 Przedstawione materiały mogą służyć wyłącznie celom poznawczym i edukacyjnym – chronione są prawem autorskim. Kopiowanie i rozpowszechnianie do celów komercyjnych jest niedopuszczalne. Kojarzenie zdarzeń i nazwisk do osób współcześnie żyjących jest nieuzasadnione.

Szanowni Czytelnicy Tymbark.in  ” KOLEKCJA PRYWATNA TYMBARK ”  zaprasza do pasjonującej przygody z historią i do następnego spotkania!

Spotkania z historią – KOLEKCJA PRYWATNA (Spotkanie drugie)

” TYMBARK – KOŚCIÓŁ ” 

1-tymbark-kosciol-naklad-h-beck-jak-zmniejszyc-fotke_pl

2-tymbark-szyld-sklepu-becka-i-dzieci-jak-zmniejszyc-fotke_pl

3-rewers-sygnatura-becka-jak-zmniejszyc-fotke_pl

” Tymbark – Kościół – nakład Henryk Beck ”  

„Basia bawiąca się w gromadzie dzieci koło kościelnego ogrodzenia co rusz spogląda w stronę znajdujących się nieopodal sklepów. Tyle tam słodkości i tak pięknie wszystko pachnie. Żeby mogła kupić choć jedną małą tutkę cukierków westchnęła rozmarzona …. ”

A sklepów przed wojną w Tymbarku, tak jak wszędzie, były dwa rodzaje. Katolickie, czyli polskie i żydowskie. Jedynym właścicielem katolickiego sklepu w Tymbarku był Stanisław Pyrć. Jego sklep mieścił się w budynku naprzeciw głównego wejścia do kościoła. Reszta handlu była w rękach żydowskich . W narożnym lokalu magistratu od strony kościoła swój sklep prowadził żyd Henryk Beck. Zapyta ktoś dlaczego w artykule dotyczącym starej pocztówki mowa jest o sklepach? Otóż właśnie kupcy, handlarze, właściciele sklepów byli dawniej, między innymi, wydawcami pocztówek. Przed wojną było dwóch wydawców „tymbarskiej ” pocztówki sygnujących nakłady swoim nazwiskiem. To właśnie wcześniej wymienieni – Henryk Beck – jego pocztówki ukazywały się od około 1920 roku. Pocztówki Stanisława Pyrcia były wydawane od połowy lat 30-tych.

4-pocztowki-naklad-stanislaw-pyrc-jak-zmniejszyc-fotke_pl

5-sygnowane-pyrc-jak-zmniejszyc-fotke_pl

6-sygnowane-beck-jak-zmniejszyc-fotke_pl

Przykładem nakładu sklepu katolickiego jest pocztówka z roku 1908 ( wg. korespondencji) „Limanowa – Ogólny widok ” wydana przez I. Wysocką w Limanowej.

7-limanowa-widok-ogolny-1908-jak-zmniejszyc-fotke_pl

8-limanowa-1908-rewers-jak-zmniejszyc-fotke_pl

9-naklad-sklepu-katolickiego-i-wysockiej-w-limanowej-jak-zmniejszyc-fotke_pl

 Nakład sklepu katolickiego I.Wysockiej w Limanowej

Prezentowana  pocztówka Becka ” Tymbark – Kościół „jest rzadkim egzemplarzem w kolorze sephii –  przedstawia również scenę rodzajową – bawiące się dzieci, a także być może jest świadomą autoreklamą sklepu wydawcy – na zbliżeniu widać fragment szyldu nad wejściem ( ” ..ECK ” ).

10-tymbark-rynek-i-kosciol-naklad-s-pyrc-jak-zmniejszyc-fotke_pl

26-rewers-sygnatura-pyrcia-jak-zmniejszyc-fotke_pl

Pocztówka Pyrcia ” Rynek i kościół ” dokumentuje min. przebieg drogi przez tymbarski rynek.  Przebiegała  ona w miejscu obecnego parkingu  – widać też na niej dobudowaną kamieniczkę do gmachu obecnego Urzędu Gminy. I są to już lata 30-te  Można to z pewnością stwierdzić po analizie prywatnej pocztówki z przejazdu Prezydenta Ignacego Mościckiego przez nasz rynek. Było to w roku 1929 w drodze z Limanowej do wspomnianego w pierwszym naszym spotkaniu Jodłownika, gdzie gościł  w dworze Romerów.

11-prezydent-i-moscicki-w-tymbarku-1929-jak-zmniejszyc-fotke_pl

12-tymbark-1929-moscicki-i-tymbarczanie-jak-zmniejszyc-fotke_pl

   „Prezydent Ignacy Mościcki – Tymbark 1929 ”

 Na tej karcie dobudowy jeszcze nie ma. Widoki naszego kościoła z lat przedwojennych ( lata 30-te ) ukazują również kolejne prywatne pocztówki ( pocztówka prywatna to zdjęcie wywołane na pocztówkowym papierze fotograficznym – były akceptowane przez pocztę do obiegu )

13-tymbark-rynek-i-kosciol-pocztowka-prywatna-jak-zmniejszyc-fotke_pl14-tymbark-kosciol-pocztowka-prywatna-jak-zmniejszyc-fotke_pl

 ” Tymbark – Kościół – pocztówki prywatne”

Pocztówka ” Limanowa – Kościół i rynek” , nakład S.Olszewski 1937,  to analogia do pocztówek naszego spotkania – motyw, tytuł, dawny widok przebiegu drogi przez rynek – tylko że w Limanowej.

15-limanowa-kosciol-i-rynek-nakl-s-olszewski-1937-jak-zmniejszyc-fotke_pl

DODATEK – Czasopismo ” Nowości Illustrowane ” z roku 1915 – archiwalne fotografie min. kościoła w Tymbarku z okresu walk Legionów Polskich 1914 – 1915 .

16-nowosci-illustrowane-1915-jak-zmniejszyc-fotke_pl17-nowosci-illustrowane-1915-szlakiem-legionow-jak-zmniejszyc-fotke_pl18-szlakiem-legionow-kosciol-w-tymbarku-jak-zmniejszyc-fotke_pl19-szlakiem-legionow-kosciol-w-dobrej-jak-zmniejszyc-fotke_pl20-tymbark-kosciol-szlakiem-legionow-jak-zmniejszyc-fotke_pl21-kosciol-w-tymbarku-spotkanie-ii-jak-zmniejszyc-fotke_pl22nowosci-illustrowane-opis-chyszowki-jak-zmniejszyc-fotke_pl

 OBJAŚNIENIA :

1) W miejscu obecnej Poczty w Tymbarku był również sklep żydowski o najpiękniejszej nazwie jaką sklep może nosić. To był sklep bławatny. Piękna nazwa z pięknych czasów funkcjonowała w mowie nawet w czasach PRL-u i wszyscy wiedzieli o co chodzi tylko nie wiedzieli dlaczego.I tak jest chyba do dzisiaj. Bławatny to bławatny i koniec.

2) Pocztówka z sygnaturą ” sklep katolicki ” to egzemplarz wyjątkowo cenny – rzadka pozycja w zbiorach i kolekcjach,

3) Pocztówka ” Przejazd Prezydenta Mościckiego przez Tymbark ” to oryginał zdjęcia od którego pochodzą późniejsze kopie wykorzystywane również w publikacjach historycznych opracowań. Jest od momentu wykonania w zbiorach, których kontynuacją jest ” KOLEKCJA PRYWATNA TYMBARK „. Na powiększeniu zwraca uwagę godło na błotniku prezydenckiego samochodu. Widoczny transparent kończy się słowem ” …WITAMY ” – poprzednie zapewne serdeczności są nieczytelne . Wielka wartość tego zdjęcia to postacie tymbarczan – ubiory, widoczny entuzjazm – osoba z tacą na której pewnie chleb i sól ( było to wg. źródeł 19 lub 20 lipca 1929 r. )

4) Czasopismo ” Nowości Illustrowane ” z 20 lutego 1915 to pozycja z działu zbiorów dotyczących drogi do niepodległości, walk Legionów Polskich i Józefa Piłsudskiego.

5) Basia to autentyczna postać . Niektóre fakty i zdarzenia z jej życiorysu wykorzystane zostaną w kolejnych spotkaniach.

MATERIAŁY:

1) Pocztówki TYMBARK ( do 1939 )

2) Pocztówki LIMANOWA ( do 1939 )

3) ” Nowości Illustrowane 1915″  – zbiór pocztówek historycznych – księgozbiór „KOLEKCJA PRYWATNA TYMBARK ”

24-spotkanie-ii-szlakiem-legionow-jak-zmniejszyc-fotke_pl

24-spotkanie-ii-szlakiem-legionow-jak-zmniejszyc-fotke_pl25-spotkanie-i-ii-jak-zmniejszyc-fotke_pl

Przedstawione materiały mogą służyć wyłącznie celom poznawczym i edukacyjnym – chronione są prawem autorskim. Kopiowanie i rozpowszechnianie w celach komercyjnych jest niedopuszczalne. Kojarzenie zdarzeń i nazwisk do osób współcześnie żyjących jest nieuzasadnione.

Szanowni Czytelnicy Tymbark.in ” KOLEKCJA PRYWATNA TYMBARK ” zaprasza do pasjonującej przygody z historią i do następnego spotkania !

SPOTKANIA Z HISTORIĄ – KOLEKCJA PRYWATNA

SPOTKANIA Z HISTORIĄ – KOLEKCJA PRYWATNA TYMBARK

SPOTKANIE PIERWSZE, Część 2.

” Limanowa 1905″ – nakład J.Kloss w Limanowej, znaczek monarchii austro-węgierskiej.

3-nadana-w-tymbarku-rok-19054-rewers-19055-kasownik-pocztowy-tymbark-rok-1905

Znane datowanie zmusza do cofnięcia się ponad sto lat wstecz i skorzystania z materiałów o epoce.

Pomocny jest księgozbiór: „Pocztówka – data rok 1913,  „Tymbark – Galicja” ( Księgozbiór  „Galicya”)  profesora  Franciszka Bujaka, Stefania Bojarska (uczennica prof.Bujaka) „Galicya”,

Stefania Bojarska  w roku 1914 podróżując po Galicji odwiedziła ziemię limanowską , w tym min.Jodłownik (Jodłownik – dwór Romerów – wzorcowa hodowla bydła).

Tekst z naszej pocztówki: „Wracam z Jodłownika z premiowania bydła. … ”. Pytanie:  Dokąd można wracać z Jodłownika przez Tymbark? ( nie jest napisane „wróciłam” ) .

Stefania Bojarska w  „Galicya ” na str.25  pisała: „… instruktor powiatowy pan Hłyń”.

Wielmożna Pani Kazimiera Hłyniowa to adresatka naszej pocztówki .

Zakończenie: Działo się to w latach 1913 – 1914.  Pocztówka została zakupiona na aukcji antykwarycznej ponad sto lat od daty jej nadania.

No Images found.

31spotkanie-i

 

OBJAŚNIENIA:

1) Karta korespondencyjna „Limanowa  -1905 „jest egzemplarzem bardzo wartościowym – to przykład typowego sposobu korespondencji z tamtych lat. Do roku 1905 obowiązywał przepis,  zresztą nagminnie łamany,  że treść korespondencji może być zamieszczana tylko z przodu  karty, obok elementu graficznego. Pozostawione miejsce służyło do wpisania tekstu. Rewers to miejsce na adres odbiorcy stemple i znaczek poczty. Zamieszczano tam również pieczęcie cenzury zaborczych urzędów.

2) Stefania Bojarska odbyła swą podróż po Galicji na wiosnę 1914 roku. Pomijając fakt nieaktualności podejmowanych w jej pracy zagadnień i archaizmów w treści jest znakomitym dokumentem z epoki. Prezentowane kompletne egzemplarze dwóch tomów jej pracy są rzadkością.

3) Treść materiału należy dokładnie konfrontować z materiałem zdjęciowym. Przedstawione w materiale tzw. śledztwo historyczne doprowadzające praktycznie do odnalezienia osoby nadawcy jest jedną z form postrzegania i badania przeszłości.

MATERIAŁY:

1) Pocztówka – Tymbark 1913,   2) Pocztówka – Limanowa 1905 ,  3) Franciszek Bujak „GALICYA” 1908-1910 t.I i II reprint,  4) Stefania Bojarska „NASZ DOROBEK KULTURALNY” tom  II  „GALICYA”,1917

5)  Marzanna Raińska  ” DWORY MAŁOPOLSKI W FOTOGRAFII ARCHIWALNEJ” 2013,

6) zbiór pocztówek historycznych , księgozbiór  „KOLEKCJA PRYWATNA TYMBARK”.

Autor: KOLEKCJA PRYWATNA TYMBARK

Przedstawione materiały mogą służyć wyłącznie celom poznawczym i edukacyjnym – chronione są prawem autorskim. Kopiowanie i rozpowszechnianie w celach komercyjnych jest niedopuszczalne.Kojarzenie zdarzeń i nazwisk do osób współcześnie żyjących jest nieuzasadnione

SPOTKANIA Z HISTORIĄ – KOLEKCJA PRYWATNA TYMBARK

 

 SPOTKANIE PIERWSZE – TYMBARK NA STAREJ POCZTÓWCE 

„TYMBARK RYNEK I KOŚCIÓŁ 1913”

Część 1.

1-tymbark-rynek-i-kosciol-1913-jak-zmniejszyc-fotke_pl

 

Początek historii upowszechnienia pocztówki w Tymbarku, jak w większości innych terenów,  to przełom XIX i XX wieku. Zachowane w zbiorach z tego okresu egzemplarze są bezcennym materiałem ikonograficznym naszej miejscowości. Te czyste bez obiegu zachowane są na ogół w lepszym stanie, natomiast obiegowe, stemplowane kasownikiem poczty Tymbark,  posiadają większą wartość również i kolekcjonerską.  Znane datowanie i treść korespondencji to informacje mogące służyć do przeprowadzenia historycznej analizy i lepszego poznania przeszłości. Postrzeganie walorów historycznych – w tym przypadku pocztówki – to również sięganie do źródeł, archiwów, opracowań – to porównania i posiadana wiedza.

Prezentowana pocztówka to egzemplarz wyjątkowo wartościowy.  Awers – fotografia serca naszej Małej Ojczyzny – rynek i kościół. Zwracają uwagę niektóre detale i szczegóły – krzyż, ogrodzenie kościoła,tarcza herbowa,szyld apteki, konne zaprzęgi (wozak pocztowy?), nawierzchnia rynku, nieistniejący budynek tzw. organistówki.

2tymbark-1913-rewers-tekst-i-datowanie-jak-zmniejszyc-fotke_pl

 

Na rewersie brak sygnatury nakładu-wydawcy, brak znaczka, fragment stempla, adres, data rok 1913, tekst korespondencji min. ” sam,wasz (on)” i nieczytelny podpis NN . Materiał do odtworzenia widoku stempla – karta pocztowa nadana w Tymbarku w roku 1905.

cdn.

od Autora:

Szanowni Czytelnicy Tymbark.in

” KOLEKCJA PRYWATNA TYMBARK ” zaprasza do pasjonującej przygody z historią i do następnego spotkania.

od Redakcji: rozpoczęliśmy dzisiaj publikację niezwykłych Spotkań z historią opowiadaną przez  „KOLEKCJA PRYWATNA TYMBARK”.

Przedstawione materiały mogą służyć wyłącznie celom poznawczym i edukacyjnym – chronione są prawem autorskim. Kopiowanie i rozpowszechnianie w celach komercyjnych jest niedopuszczalne. Kojarzenie zdarzeń i nazwisk do osób współcześnie żyjących jest nieuzasadnione

Pamięcią wielkich w Ojczyźnie ludzi krzepi się naród, dźwiga się duch

Poniżej publikujemy treść kazania wygłoszonego przez księdza doktora Andrzeja Jedynaka, obecnie proboszcza parafii Gromnik, a w latach 1976 – 1979 pracującego w parafii Tymbark, na uroczystej Mszy św. w intencji zmarłych członków rodzin Myszkowskich i  Turskich, 19 czerwca 2015 r.

 Pamięcią wielkich w Ojczyźnie ludzi krzepi się naród, dźwiga się duch

Drodzy  Uczestnicy tej niecodziennej uroczystości w Tymbarku!

Historia Tymbarku rozpoczyna się od panowania  króla Kazimierza Wielkiego. Od tego czasu Tymbark  należał do tak zwanych królewszczyzn.

Po I rozbiorze Polski  ziemie królewskie przejęła Austria i przeznaczyła je na rzecz skarbu swego państwa. Z czasem owe ziemie były rozprzedawane osobom prywatnym. W 1830 roku poprzez licytację niegdysiejsze ziemie  królewskie przeszły w ręce   bogatego barona Antoniego Migdalskiego.

Kolejnym właścicielem tymbarskiej ziemi był Wiktor, a później  już  członkowie rodziny Sławikowskich: Henryk,Tytus i wreszcie   Myszkowscy:Ludwik, Józef i jako ostatnia z tego rodu Zofia z Myszkowskich Turska.

O ile o pierwszych właścicielach Tymbarku  wiemy niewiele, to znacznie więcej można powiedzieć o  ostatnich czyli o  rodzinie Myszkowskich. Dobra Tymbarku zakupili oni w 1868 r. Największe piętno na tej ziemi wycisnął Jan Myszkowski, który angażował się w życie lokalnej społeczności: m.in.przewodniczył tymbarskiej Radzie Szkolnej a także Radzie Parafialnej.

Ożenił się on z Walerią Borkowską, z którą miał czworo dzieci. Jednym z nich był Józef. Żył on  w latach 1890-1924. Zmarł w grudniu 1925 roku, a jego pogrzeb był prawdziwą manifestacją. Wzięło w nim   udział także 11 księży.

Po śmierci Józefa prawnym właścicielem majątku tymbarskiego została jego córka – Zofia Turska. Urodziła się ona w 1894 r. w Stubnie.W 1912 roku wyszła za mąż za Karola Turskiego w parafii Tartaków, w powiecie sokalskim – na terenie dzisiejszej Ukrainy. Tam mieli znaczny majątek wraz z dworem.

Rodzina Turskich pochodziła ze znanej szlachty kresowej pochodzenia ormiańskiego.Ojciec Karola brał udział w powstaniu styczniowym, za co był ścigany  przez władze zaborcze. Karol ukończył studia leśne w Zurychu. Praktykę zawodową odbywał w  majątkach Myszkowskich i prawdopodobnie w ten sposób zapoznał się z Zofią.

W 1924 roku na prośbę schorowanego ojca Józefa młodzi Turscy przeprowadzili się do Tymbarku, gdzie zajęli się prowadzeniem dworu. Córka  Zofia kontynuowała szeroką działalność swego ojca.

        Bracia i Siostry!                                                                           

Dlaczego dziś  po tylu latach  po śmierci  Zofii Turskiej jej osoba jest na ustach mieszkańców Tymbarku?

Przede wszystkim dlatego,że była  osobą niezwykłą, że  wiele czyniła  dobrego na rzecz  mieszkańców tej miejscowości, w której żyła.

Jako dziedziczka zajmowała się gospodarką leśną oraz   hodowlą bydła czerwonej rasy polskiej.

Karol Turski angażował się społecznie. Pomagał ówczesnemu proboszczowi ks. Józefowi Szewczykowi  w rachunkowości w założonej przez siebie Spółdzielni Mleczarskiej.

Zbudowany w tym czasie Dom Parafialny powstał  z inicjatywy ks. Szewczyka, ale został zbudowany dzięki ofiarności miejscowej dziedziczki i kolatorki, którą była  właśnie Zofia Turska.   Także w Słopnicach starała się ona o powiększenie lub wybudowanie nowej świątyni, ale wojna  światowa uniemożliwiła wszelkie plany w tym względzie.

Jej zasługi były także zauważalne w powstaniu Podhalańskiej Spółdzielni Owocarskiej ,która   popularnie nazywana była  Owocarnią. Nie ulega najmniejszej dyskusji, że powstanie tymbarskiej Owocarni należy zawdzięczać niezwykłemu  uporowi, pracowitości i talentowi jaki posiadał   inż. Józef Marek, ale prawdą jest ,że Zofia Turska jak mogła w tym nieprzeciętnym dziele mu pomagała.

        W czasie wojny  dom Turskich  stał   się prawdziwą  oazą dla wielu członków nie tylko dla jej rodziny ale także  dla wielu oficerów i żołnierzy WP, którzy pragnęli przedostać się przez zieloną granicę by na Zachodzie Europy w polskich oddziałach tworzących się za granicą walczyć o wolność z hitlerowskim okupantem. Dla nich    dom  Turskich był  przystanią – przystankiem w drodze  na Węgry, a później do Francji.

Wielu z przybyłych tu naszych rodaków postanowiło pozostać tu – w kraju.  Jednym z  nich był niejaki „Wiktor” czyli major Szyćko. To właśnie na jego ręce złożyli   ślubowanie   działacze dworskiego konspiracyjnego podziemia. Do niego bowiem należała Zofia Turska  oraz  cała jej  rodzina z   administratorem ich dworu włącznie . Odtąd  tymbarski dwór stał się centrum partyzanckich i patriotycznych spotkań.

               Zasługą Zofii była także działalność  na rzecz walki o polskość w sferze kultury i oświaty. Z dworu bowiem wychodziły propozycje tworzenia tajnych kompletów, a także pomoc materialna  dla osób je prowadzących.Tu także odbywały się  egzaminy maturalne.Tu wreszcie znajdowali schronienie liczni uchodźcy w tym także liczni profesorowie a wśród nich  Feliks Kuczkowski i Juliusz Osterwa.

W dworze  odbywały się dożynki, jasełka i inne imprezy artystyczne

Nie wolno zapomnieć o opiece dworu nad biednymi. Tu dożywiano dzieci i udzielano im materialnej pomocy w postaci odzieży, leków, a niejednokrotnie obdarzano je  gotówką.

Nie bez znaczenia był fakt,że p. Zofia Turska w czasie okupacji była przewodniczącą oddziału RGO, dzięki której istniała możliwość organizowania pomocy dla więźniów  najczęściej w postaci  paczek żywnościowych.

Zapewne dokładne  osiągnięcia i zasługi p. Zofii Turskiej dla Tymbarku zostaną przedstawione i ukazane   w czasie referatów, które wkrótce wysłuchamy w bibliotece.

Kończąc raz jeszcze przypomnę słowa Jerzego Libelta: „Pamięcią wielkich w Ojczyźnie ludzi –

krzepi się naród, dźwiga się duch”

Każdy naród, każda miejscowość ma swoich bohaterów, ma ludzi, którzy mogą być wzorem dla innych, są tymi osobami, którymi możemy się  chlubić. Taką nieprzeciętną postacią, obok pani Zofii Turskiej która pozytywnie przewija się w historii Tymbarku, była niezapomniana pani Szewczykówna siostra  ówczesnego tymbarskiego proboszcza ks. Szewczyka.

Niestety los  w sposób okrutny obszedł się z rodziną Turskich.

Okazuje się kolejny raz, że  na tym świecie nie ma co liczyć   na wdzięczność tych, którzy tym światem rządzą i  na tych, którzy na nim mieszkają.

W tym miejscu trzeba podkreślić zasługi tych wszystkich, którzy z otchłani  przeszłości wydobyli świetlaną postać Zofii Turskiej.Mam tu na myśli wszystkich zaangażowanych w ukazywanie historii i kultury Gminy Tymbark na przestrzeni wieków  ale przede wszystkim prof. Stanisława Wcisło, który na kartach niewielkiej broszury dokładnie a jednocześnie bardzo syntetycznie  ukazał tę postać, która jest bohaterką dzisiejszego wieczoru.

Pozwolę sobie przypomnieć pewien epizod z mego życia, który w jakiś sposób wiąże się z rodziną Turskich. Gdy po wojnie Turscy musieli Tymbark opuścić, pewne rzeczy zostały zdeponowane  na plebanii, a dokładnie w nieistniejącym już dziś spichlerzu. Stał on na miejscu,  gdzie dzisiaj po części stoi   plebania, a po części  przedszkole. Zapewne Turscy mieli   nadzieję na szybki powrót  do Tymbarku, wtedy gdy nadejdą dla nich lepsze czasy. Za moich czasów ów spichlerz był zawsze zamknięty ale wiedzieliśmy, że  była w nim  słoma, sieczka  a przede wszystkim ogromna ilość plew.  Kiedyś, a było to w latach 1976-1979,  podczas nieobecności mojego proboszcza ks. Prałata Teofila Swiątka, wraz z mym kolegą a ówczesnym drugim wikariuszem ks. Deszczem spenetrowaliśmy ów spichlerz. Udało się nam z niego   wynieść pokaźnych rozmiarów 4 obrazy. Po ich pobieżnym oczyszczeniu zawiesiliśmy je na piętrze naszej wikarówki, czyli w dzisiejszym PCK. Nie były  to obrazy religijne a przedstawiały  one jakieś sceny rodzajowe. Czy one się tam jeszcze znajdują?  – tego  nie wiem.

Dziś należy się cieszyć, że społeczność Tymbarku, po 70 latach  od tych tragicznych wydarzeń, potrafiła wyłuskać  z najnowszych dziejów, przynajmniej niektóre dokonania p. Turskiej –  dziedziczki na tymbarskich włościach, by w ten sposób  podziękować jej za to wszystko co dokonała dla tej społeczności, w której spędziła najpiękniejsze,  ale i najtrudniejsze chwile swego życia.

Niech ta Msza św. koncelebrowana będzie wyrazem wdzięczności za to  co dokonało się za jej  sprawą na tymbarskiej ziemi.

         W tym miejscu pragnę podziękować Wójtowi Gminy Tymbark, a także Prezesowi OSP w Tymbarku za przysłane mi zaproszenie na dzisiejszą uroczystość. W ten sposób mogłem pogłębić wiadomości o rodzinie Myszkowskich, a zwłaszcza Zofii Turskiej, o której przed laty jedynie coś niecoś wiedziałem.

 Tymbark 19.06.AD 2015                                            Ks. Andrzej Jedynak

 

 

Działania Wójta zmierzające do wygaśnięcia mandatu radnej

Od 20 lat działam  w ramach Samodzielnego Terenowego Koła Społecznego Towarzystwa Oświatowego Nr 99 w Tymbarku, pełnię funkcję prezesa Zarządu Koła. Stowarzyszenie to prowadzi Społeczną Szkołę Muzyczną w Tymbarku, która działa w budynku byłego domu kultury( budynek  ten jest obecnie własnością Gminy Tymbark, a przepisy zabraniają, aby radny prowadził działalność gospodarczą na mieniu gminnym).  Fakt mojej  społecznej działalności był znany w momencie podejmowania  decyzji,  iż będę kandydować  na radną z komitetu „Nasz Gmina” . Wiedział też  o tym Pan Lech Nowak i nie widział w związku z tym  żadnego problemu  (chociaż w rozmowach sugerowałam, iż „na wszelki wypadek” wycofam się z kandydowania). Radną zostałam , wszystko było porządku. Do czasu.  W kwietniu ubiegłego roku Wójt Gminy złożył do Wojewody wniosek o sprawdzenie, czy mogę  dalej posiadać mandat radnego. Jako powód  wskazał fakt,  iż prowadzę  działalność   na majątku gminy. W przypadku, gdyby Wojewoda stwierdził, iż  taka sytuacja ma miejsce, byłoby to jednoznaczne, iż w myśl przepisów o samorządzie gminnym następuje wygaśnięcie mojego mandatu .

Irena Wilczek-Sowa

 

odpowiedz Wojewody