Grupa młodych sportowców- piłkarzy ze Szkoły Podstawowej w Tymbarku po raz trzynasty spotkała się ze swoimi rówieśnikami z zaprzyjaźnionego miasta ze Słowacji Spisskimi Vlachami. Tymbarskiej, sportowej delegacji przewodniczyła Renata Trojanowska, wicedyrektor szkoły, a o najdrobniejsze szczegóły wyjazdu zatroszczyła się jego organizatorka Barbara Janczy. Spotkanie przebiegło w bardzo miłej atmosferze. Pomimo bardzo dobrej gry, naszym sportowcom nie udało się pokonać Słowaków. Mamy nadzieję , że wkrótce sytuacja się odmieni podczas kolejnego spotkania jeszcze w tym roku w Tymbarku.
Składamy serdeczne podziękowanie władzom miasta i dyrekcji szkoły naszego partnerskiego miasta za gościnność i sportową rywalizację fair play.
Najlepszymi zawodnikami z naszej grupy zostali Błażej Olejarz, Oliwier Mrózek oraz Michał Trzupek. Młodym zawodnikom składamy serdeczne gratulacje.
We wtorek 1 października 2024 r. dr Paweł Ptaszek – Wójt Gminy Tymbark, przy kontrasygnacie Elżbiety Jania – Skarbnika Gminy, podpisał umowę na realizację zadania pn.„Przebudowa budynków Urzędu Gminy w Tymbarku” z IMPULS CONTRACTOR Sp. z o.o. z siedzibą w Krakowie.
Zamówienie obejmuje przebudowę budynku nr 49 w miejscowości Tymbark, w którym obecnie mieści się siedziba Urzędu Gminy wpisanego do rejestru zabytków oraz przebudowę i zmianę sposobu użytkowania budynku nr 49A zakupionego na potrzeby powiększenia i dostosowania urzędu do obecnych standardów obsługi.
Zakres zadania obejmuje m.in. wykonanie robót konstrukcyjno-budowlanych, instalacyjnych, termoizolacyjnych, przebudowy sanitariatów, pomieszczeń socjalnych, dostawę wyposażenia. Obiekty wymagają wyposażenia i dostosowania dla potrzeb osób z niepełnosprawnościami oraz obwiązujących przepisów przeciwpożarowych. Realizacja zadania doprowadzi do połączenia dwóch sąsiadujących ze sobą budynków, które będą stanowić jednorodną strukturę funkcjonalną mającą na celu sprawne działanie urzędu, zapewnienie dostępności i jakości usług publicznych.
Wartość umowy opiewa na kwotę: 6 255 045,04 zł. brutto, w tym dofinansowanie z Rządowego Funduszu Polski Ład: Programu Inwestycji Strategicznych w wysokości 82% wartości umowy.
Należy w tym miejscu wspomnieć, iż dofinansowanie z Rządowego Funduszu Polski Ład, dedykowane jest wyłącznie dla realizacji niniejszego zadania i w żaden sposób nie ma prawnych możliwości przesunięcia tych środków na inne alternatywne zadanie. Nie zrealizowanie w/w zadania w przewidzianym w umowie terminie lub przeznaczenie tych środków na inny zadanie, spowoduje utratę dotacji.
Artykuł Zenona Duchnika opublikowany w 199 roku w GT Nr 39
W ostatnich dniach września br. odszedł od nas ,,w nieznane” nasz kolega, przyjaciel, przewodnik górski – Piotr Dębski. Poznałem Go 23 lata temu na rajdzie turystycznym. Zapamiętałem Piotrka z nieodłącznym aparatem fotograficznym i gitarą. Wykonywał prześliczne przeźrocza, które potem wielokrotnie prezentował przy różnych okazjach. Na gitarze akompaniował sobie śpiewając piosenki rajdowe.
Urodził się 29 stycznia 1959 roku w Limanowej. Dzieciństwo i lata młodzieńcze spędził w Tymbarku na Folwarku.
W 1979 roku, będąc w ostatniej klasie Technikum Mechanicznego w Limanowej, wstąpił do PTTK O/Limanowa. W 1980 roku starał się
o przyjęcie do Wojsk Obrony Pogranicza pisząc w podaniu, że należy do Solidarności – ten fakt przekreślił Jego plany – wojsko odrabiał
w kopalni węgla kamiennego w Jaworznie. Tam też starał się o przyjęcie do ratownictwa górniczego, podanie jednak zostało odrzucone ze
względu na stan zdrowia. W roku 1984 wstąpił w związek małżeński z Ewą Wiewiórską. Młodzi zamieszkali u rodziców panny młodej w Limanowej. Piotr rozpoczął pracę w KFAP. W 1987, po zdaniu egzaminu został przewodnikiem górskim. W rok później został przodownikiem turystyki górskiej na Beskidy Zachodnie. Był też kierownikiem prac znakarskich przy PTTK w Limanowej.
W międzyczasie przeniósł się z rodziną do Tymbarku, gdzie podjął pracę w owocarni i równocześnie rozpoczął budowę własnego domu. Praca w zakładzie i przy budowie oraz wędrówki turystyczne z rodziną wypełniały Mu czas. Zaangażował się również do prac społecznych w zarządzie PTTK, wstąpił też do organizacji ,,Strzelca” w Tymbarku, gdzie pełnił funkcję zastępcy komendanta i opiekował się młodszymi strzelcami (orlętami). Wraz z podopiecznymi brał udział w różnych ćwiczeniach i zawodach strzeleckich osiągając bardzo dobre wyniki.
W 1999 roku został odznaczony Złotą Odznaką LOK – była to Jego jedyna gratyfikacja za różnorodną działalność społeczną. Piotr cieszył się gdy był potrzebny. Nie odmawiał pomocy, można było na niego liczyć. Na pytanie ,,co ty z tego masz?” odpowiadał z uśmiechem ,,ja niewiele, ale inni chyba tak”. Swoją wiedzą i doświadczeniem wspomagał Szkolne Koło Turystyczno-Krajoznawcze w Tymbarku.
Na początku września br. udzielił wywiadu Gazecie Krakowskiej na temat organizowanego przez PTTK spotkania turystycznego Limanowa-Dolny Kubin na Babiej Górze.
Przygotowując się do prowadzenia grupy Rajdu im.Staniszewskiego pojechał do Laskowej sprawdzić trasę. Bóg wezwał Go do siebie z ,,turystycznego szlaku” – 1,5 km od centrum Laskowej w kierunku Sałasza – aby tam gdzieś, w miejscu nam nieznanym, pełnił rolę przewodnika…
Pogrzeb odbył się w piątek 1 października.
W Tymbarku zostały przeprowadzone zajęcia szkoleniowe dla młodzieży z Jednostki Strzeleckiej nr 2007 im. kpt. Tadeusza Paolone ZS „Strzelec” OSW w Tymbarku, która uczy się w klasach OPW i mundurowych Zespołu Szkół im. KEN. Tym razem skupiliśmy się na podstawach taktyki – mówi mł. insp. ZS Stanisław Opach, szef szkolenia wojskowego w tymbarskim Strzelcu.
Strzelcy ćwiczyli: przyjmowanie odpowiednich postaw strzeleckich , czołganie, udzielanie pierwszej pomocy rannemu oraz poruszanie się w marszu ubezpieczonym.
Niedziela to dla Mszany Dolnej dzień, w którym uroczyście otwarto nowo wybudowany Miejski Ośrodek Kultury w Mszanie Dolnej. Cykl okolicznościowych wydarzeń zakończył koncert fortepianowy pochodzącej z Mszany Dolnej Joanny Sochackiej-Jaworskiej.
O tej polskiej młodej pianistce niech świadczą słowa zawarte na stronie internetowej Akademii Muzycznej w Łodzi, gdzie pracuje dr sztuk muzycznych Joanna Sochacka-Jaworska.
„Określana przez krytyków: „ona nie tylko gra… ona żyje muzyką” (Sonja Koller, General Anzeiger), „jedna z najbardziej obiecujących artystek młodego pokolenia” (Classical Mag), „artystka o hipnotycznej sile i dosadności brzemienia” (Lynn René Bayley, ArtMusic Lounge), „pianistka o dużej swobodzie i pełnej kontroli” (Agata Kwiecińska, Ruch Muzyczny), ,,Sochacka olśniewająco pokazuje interakcje harmoniczne, zapierającą dech w piersiach dynamikę oraz mnogość niuansów i kolorów.” (Raul da Gama, World Music Report), „Joanna Sochacka gra Chopina w najlepszy sposób: jej interpretacje są zarówno oryginalne jak i trafne”, „kobieta z misją” (Ralph Graves, WTJU Virginia), „Joanna Sochacka to pianistka niepospolita, (…) mnóstwo dzieł czeka na jej odkrycie, na jej ogromny talent” (Piotr Grella-Możejko, Tygodnik Śląsk), „Sochacka gra z poezją, wyra”zistością, ekscytującą pasją i wirtuozerią, przy jednoczesnym zachowaniu intensywności gry” (Jean Dandresy, Clic Mag).
Joanna koncertowała w licznych krajach, miejscach, otrzymało mnóstwo nagród. Ostatnio otrzymała bardzo prestiżowy tytuł „Steinway Artist”. Wcześniej tytuł ten otrzymali wcześniej wybitni artyści Artur Rubinstein, Vladimir Horowitz, Marta Argerich, Rafał Blechacz, Krystian Zimerman, Grigorij Sokolov czy Ignacy Jan Paderewski.
Studiowała na uniwersytetach w Polsce (Kraków, Łodź), ale też i w Niemczech i Austrii.
Ale…edukację muzyczną Joanna rozpoczęła w tymbarskiej szkole muzycznej! W klasie fortepianu honorowego prof.oświaty Haliny Waszkiewicz-Rosiek, co jest dla nas, społeczności Społecznej Publicznej Szkoły Muzycznej w Tymbarku dużym zaszczytem i dumą! I nadal będziemy z zainteresowaniem będziemy śledzili rozwój tak wspaniałej kariery!
W swoim koncercie, podzielonym na dwie części, pianistka zaprezentowała głównie utwory Chopina, ale w drugiej części wprowadziła też utwór Żydówki napisany w Auschitz. Dziewczynka zmarła w gettcie warszawskim w wieku 13 lat. Nie mogło zabraknąć też utwory Grażyny Bacewicz, kompozytorki, będacej patronem łódzkiej uczelni muzycznej. Debiutancka płyta Pani Joanny była z muzyką Grażyny Bacewicz (DUX 1689)była światową premierą fonograficzną. Została bardzo entuzjastycznie przyjęta na całym świecie i doceniona m.in. przez prestiżowe magazyny: Gramophone, Pizzicato Magazine, The Pianist Magazine.
Bardzo liczna widownia (zabrakło miejsc na widowni) gorąca przyjęła koncert, dziękując Artystce gorącymi brawami.
