Author: Irena Wilczek Sowa

„Uroczystość Matki Bożej Częstochowskiej to największa uroczystość jasnogórska. O ustanowienie specjalnego święta „Najświętszej Maryi Panny Częstochowskiej” ojcowie paulini zabiegali kilkakrotnie. Po raz pierwszy zwrócili się z taką prośbą do Stolicy Apostolskiej po obronie Jasnej Góry przed Szwedami w 1665 r. Wówczas Kongregacja Obrzędów zezwoliła jednak jedynie na odprawianie Mszy św. wotywnych. Dopiero papież Pius X w 1904 r. zatwierdził uroczystość Najświętszej Maryi Panny Częstochowskiej dla Jasnej Góry i dla ówczesnej diecezji włocławskiej, na terenie której leżała Częstochowa. Po raz pierwszy obchodzono ją 29 sierpnia 1906 r.

W 1931 r. papież Pius XI ustalił uroczystość Matki Boskiej Częstochowskiej na dzień 26 sierpnia. Pierwszy raz tego dnia czczono Matkę Bożą Jasnogórską w 1932 r. w ramach obchodów jubileuszu 550-lecia Jasnej Góry. W diecezjach polskich uroczystość wprowadzano stopniowo od 1910 r. Zgodnie z decyzją Piusa XII święto obchodzone jest jako uroczystość całego Kościoła w Polsce od 1956 r.

– Mamy nadzieje, że tegoroczny odpust połączy wielu pielgrzymów w modlitwie. Oddanie się pod płaszcz Pani Jasnogórskiej na pewno będzie dla wszystkich wsparciem w codziennym zmaganiu się z rzeczywistością – powiedział o. Waldemar Pastusiak.

Przygotowania jak co roku mają dwojaki wymiar. Przede wszystkim, to ten duchowy najważniejszy; paulini zapraszają do włączenia się w nowennę, którą w tym roku poprowadzi ks. Marek Studencki. Ma ona bezpośrednio przygotować wiernych do uroczystości. Eucharystii każdego dnia przewodniczyć będzie metropolita częstochowski, abp Wacław Depo, a zwieńczeniem nowenny będzie uroczysta Suma Odpustowa 26 sierpnia, o godz. 11.00 przed Szczytem, której przewodniczyć ma abp Wojciech Polak, prymas Polski.”

źródło: Biuro Prasowe Jasnej Góry 

kopia obrazu (po renowacji) Matki Boskiej Częstochowskiej znajdujący się w ołtarzu bocznym w tymbarskiej świątyni

zdjęcie: IWS

Powiat limanowski po raz kolejny ogłosił plebiscyt na Perłę Powiatu Limanowskiego.

W tym roku można min. zagłosować na tymbarskie obiekty.

Są to:

link do głosowania: https://powiat.limanowski.pl/perla/

„W ubiegłym tygodniu rozpoczęto prace konserwatorsko-restauratorskie na Cmentarzu Wojennym nr 365 w Tymbarku. Zakres tych działań jest szeroki, a ich głównym celem jest przywrócenie obiektowi pierwotnego wyglądu. Prace realizowane są w oparciu o program opracowany i zatwierdzony przez konserwatora zabytków, przygotowany na podstawie odnalezionych w archiwach polskich i zagranicznych oryginalnych planów cmentarza.

Nekropolia wojenna wymagała również podjęcia prac zabezpieczających najcenniejsze jej elementy. Stan techniczny krzyży nagrobnych, a przede wszystkim oryginalnego drewnianego krzyża głównego, był bardzo zły, co wymusiło podjęcie pilnych działań o charakterze ratunkowym.

Warto podkreślić, że Cmentarz Wojenny nr 365, będący jednym z wielu tego typu obiektów powstałych na terenie Małopolski w czasie Wielkiej Wojny, stanowi materialne świadectwo tragicznych wydarzeń lat 1914–1918. Jest on również miejscem pamięci żołnierzy różnych narodowości – w tym także Polaków służących w armiach zaborczych – którzy polegli na frontach I wojny światowej.

Prace na tymbarskiej nekropolii prowadzi konsorcjum dwóch firm: Midas Konserwacja Dzieł Sztuki Marcin Książek z Nawojowej oraz Konserwacja Zabytków Jan Chodorowicz z Krakowa. Zadanie finansowane jest przede wszystkim z dotacji Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Wojewody Małopolskiego, a w niewielkim stopniu także ze środków własnych Gminy Tymbark.

– Realizacja tego projektu to nie tylko wyraz szacunku dla przeszłości, ale również dowód na to, że lokalne samorządy mogą skutecznie działać na rzecz ochrony zabytków. Gmina Tymbark konsekwentnie podejmuje działania mające na celu zachowanie miejsc o szczególnym znaczeniu dla tożsamości regionu – podkreślił Wójt Gminy Tymbark, dr Paweł Ptaszek.”

informacja/zdjęcia: UG Tymbark

hdr

Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Limanowej, po zapoznaniu się z otrzymanymi w dniu 25 sierpnia 2025 r. sprawozdaniami z badań próbek wody pobranej po przeprowadzonych działaniach naprawczych z wodociągu wiejskiego Tymbark, stwierdza:

przydatność wody do spożycia przez ludzi.

Woda dostarczana z wodociągu wiejskiego Tymbark, w zakresie wykonanych oznaczeń spełnia wymagania rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 7 grudnia 2017 r. w sprawie jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi (Dz. U. z 2017 r. poz. 2294).

Woda nie stanowi zagrożenia dla zdrowia konsumentów, nadaje się do spożycia.

zdjęcia: IWS

zdjęcia: Grzegorz Stapiński 

Trasa: Muszyna – Malnik – Czarne Garby – Kidałki – Powroźnik 

Wieża widokowa na Malniku w Muszynie, otwarta w listopadzie 2023 roku, mierzy 40 metrów wysokości, oferując panoramiczne widoki na Beskid Sądecki, Tatry Słowackie, Jaworzynę i wieżę na Radziejowej. Obiekt, znajdujący się na dużej mierze bezlesnym szczycie góry Malnik (725 m n.p.m.), wyposażony jest w kamery internetowe, panele fotowoltaiczne, system zliczania użytkowników oraz plansze z opisem widoków. U podnóża wieży znajdują się zadaszone ławki, stoły, stojaki rowerowe oraz toaleta. Wstęp na wieżę jest bezpłatny, a do obiektu prowadzi głównie żółty szlak z centrum Muszyny.

Dawna cerkiew greckokatolicka, obecnie świątynia Kościoła rzymskokatolickiego pw. św. Jakuba Młodszego Apostoła w Powroźniku jest najstarszą cerkwią na terenie polskich Karpat. Jako datę jej powstania różne źródła podają rok 1600 bądź 1604. Ta druga data widnieje na inskrypcji zachowanej na południowej ścianie świątyni. Cerkiew w Powroźniku była wielokrotnie remontowana, a w latach 1813-14, po powodzi, przeniesiono ją z poprzedniej lokalizacji na obecne miejsce, położone nieco wyżej. Wówczas też świątynia została gruntownie przebudowana. Z pierwotnego budynku zachowała się jedynie część wkomponowana w bryłę obecnej cerkwi jako zakrystia. Znajduje się tam cenna polichromia z 1607 r. Świątynia jest budowlą zorientowaną, czyli zwróconą prezbiterium ku wschodowi. Układ wnętrza jest trójdzielny, jednonawowy w typie łemkowskim zachodnim. Jej poszczególne części posiadają właściwe dla tego typu budowli określenia: sanktuarium (w kościele katolickim określane jako prezbiterium), nawa (miejsce modlitwy mężczyzn), babiniec (miejsce modlitwy kobiet) i kruchta (przedsionek). Dawniej nawę od sanktuarium w powroźnickiej cerkwi oddzielał ikonostas, czyli ściana pokryta ikonami. Obecnie jest on rozdzielony i przesunięty w głąb prezbiterium, ale zachowany w całości. Pochodzi z pierwszej połowy XVIII wieku i zawiera ikony przedstawiające apostołów, proroków, męczenników oraz sceny z życia Św. Jakuba Młodszego Apostoła. W świątyni można też obejrzeć pochodzące z XVII i XVIII w. ikony karpackie (m.in. „Sąd Ostateczny”, „Proroka Aarona” czy „Wniebowstąpienie Pana Jezusa”) oraz ambonę z pierwszej połowy XVIII wieku, na której znajdują się wizerunki Chrystusa Pantokratora i czterech Ewangelistów. W przeszłości teren Powroźnika i okolic zamieszkiwali głównie Łemkowie. Większość z nich została wysiedlona w 1947 r. w ramach akcji „Wisła”. Wówczas też cerkiew przeszła pod zwierzchnictwo Kościoła rzymskokatolickiego. W 2013 roku obiekt został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

IWS

W niedzielne popołudnie na tymbarskim Orliku zostały rozegrane dwa turnieje z okazji Święta Wojska Polskiego: turniej dla dzieci i młodzieży oraz turniej w kategorii OPEN.

Głównym organizatorem turniejów był Paweł Krzyściak.

Wyniki kategorii OPEN:

Wyniki Turnieju JUNIOR

• 1. Olaf Krzyściak
• 2. Filip Dudzik
• 3. Laura Wilczyńska
• 4. Lilka Żaba
• 5. Igor Mączyński
• 6. Maja Peterszajn
• 7. Franek Nowak
• 8. Basia Smaga

.