Historia

Niepodległość krwią i blizną zdobyta

Odzyskanie niepodległości przez Polskę w 1918r. po 123 latach niewoli było zbiorowym wysiłkiem wielkiej rzeszy Polaków i dziełem wybitnych przywódców.  Każde miasto, miasteczko, każda gmina i niemal każda wieś ma swoich bohaterów. Wielu z nich, po wybuchu II wojny światowej, znalazło się na niemieckich i sowieckich listach proskrypcyjnych, a potem  byli mordowani. Inni  w latach komunizmu zostali zepchnięci w niebyt . Trzeba przywrócić pamięć o nich, o ich życiu i poświęceniu, aby w ten sposób stworzyć międzypokoleniowy łańcuch polskiej pamięci.

Niechby naszym żywym wspomnieniem o Nich, na 100 lecie odzyskania niepodległości była  tablica z imionami i nazwiskami tych, którzy z naszej gminy zginęli w czasie obydwu  wojen światowych, w wojnie bolszewickiej i w czasach okupacji sowieckiej. To będzie zadanie dla nas Tymbarczan i dla przyszłego samorządu. Jesteśmy Im to winni jako społeczność gminy, bo jeśli my nie utrwalimy pamięci o Nich to nikt tego za nas nie zrobi. Ich ofiara życia stanie się mglistym nieokreślonym wspomnieniem, które wiatr historii rozwieje, tak jak pamięć o wielu  powstańcach w XIX wieku, czy innych uczestnikach bohaterskiej obrony Ojczyzny.

Wiele osób wymienionych na tej liście nie pochodziło z Tymbarku, Piekiełka, Podłopienia, Zawadki czy Zamieścia. Losy wojenne rzuciły ich do nas. Tu działali  i tu oddali swoje życie. 

Ofiary wojny – uczestnicy walk frontowych, partyzanci, konspiratorzy, organizatorzy tajnego nauczania, ofiary rzezi na Wołyniu, żyjąca wśród nas diaspora żydowska zgładzona na Przylaskach i w innych miejscach oraz przypadkowe ofiary zamordowane w niemieckich obozach koncentracyjnych, sowieckich gułagach i katowniach UB – to ludzie, którym winniśmy wdzięczność, pamięć i cześć.

Żywię nadzieję, że poniższa lista stanie się przyczynkiem do uzupełnienia wielu nieznanych faktów z naszej lokalnej historii splatającej się z dziejami Narodu i Ojczyzny.

Dziękuję wszystkim, którzy w jakikolwiek sposób pomogli mi odtworzyć niniejszy wykaz. Szczególnie dziękuję pani Marii Kuc i panu Stanisławowi Wcisło – bez ich pomocy, bezcennych rad, uzupełnień i uwag, niniejszy spis nie miał by tej postaci.

  1. Atłas Stefan z Tymbarku – lat 13, ur. 27 VII 1927 r. Zginął na Gruszowcu  24 X 1940 r.
  2. Bednarczyk Józef, kapitan – ps. „Bartłomiej” : „Bystry” – zginął na polu walki.
  3. Biedroński Stanisław z Zamieścia lat 50 , magazynier rafinerii w Sowlinach ur. w parafii Mikluszowiec pod Bochnią. Zmarł 11 IX 1943 r. od ran postrzałowych brzucha.
  4. Biedroński Wilhelm – zginął na polu walki w 1915 r. pod Toporowcami  – Bezarabia.
  5. Bieździadecki Jan, szer.  policjant w Tymbarku – zginął na polu walki w 1939r.
  6. Brosz Elżbieta, nauczycielka, uczestniczka tajnego nauczania, ps. „Orlątko”– zamordowana w Auschwitz.
  7. Bubula Józef – lat 20 – zginął na Węgrzech, podczas I wojny światowej
  8. Bubula Sebastian, szer.– zginął na polu walki w 1939 r.
  9. Bubula Wojciech, szer. – zginął na polu walki w 1939 r.
  10. Bulik Jan, szer.  policjant w Tymbarku– zginął na polu walki w 1939 r.
  11. Chlipała Jan z Zamieścia lat 42– zastrzelony  przez wkraczających Niemców 5 IX 1939 r. przy szosie w Tymbarku. Powodem egzekucji było zatarasowanie drogi ściętym drzewem.
  12. Chlipała Józef z Zamieścia lat 43– zastrzelony  przez wkraczających Niemców 5 IX 1939 r. przy szosie w Tymbarku.
  13. Czeczótka Józef, szer.  – zginął na polu walki w 1939 r.
  14. Czernek Antoni, zam Jasna 147 – zginął podczas I wojny światowej.
  15. Czyrnek Wojciech, szer. ur. W 1911 r. zam. Jasna 147 – zginął na polu walki w 1939 r. pod Lwowem w miejscowości Rzęsna Polska,
  16. Czyż Władysław z Wielunia, podporucznik  – ps. „Pokutnik” partyzant z oddziału egzekutywy „Zagoszcz”. Zginął w Szczyrzycu,
  17. Dębski Maciej zam. Piekiełko 75 – zginął na froncie włoskim w czasie I wojny światowej,
  18. Duchnik Józef zam. Piekiełko74, brał udział w wojnie bolszewickiej, zginął w nieznanych okolicznościach w Alpach.
  19. Duchnik Władysław ps. „Duchniewski”, nauczyciel Gimnazjum  – zamordowany 11 X 1943 r. w Auschwitz
  20. Fromm Grzegorz z Tymbarku, ur. 14 I 1903 r  – zginął 14 I 1945 r.
  21. Giza Józef, zam. Piekiełko 49, zginął w czasie I wojny światowej – osierocił 2. Dzieci. Założył w Piekiełku dwuletnią szkołę pisania i czytania.
  22. Goryczka Stanisław ze Słopnic lat 20 – zastrzelony  przez wkraczających Niemców 5 IX 1939 r. przy szosie w Tymbarku, pogrzebany na cmentarzu w Słopnicach.
  23. Górka Szczepan z Podłopienia, szer. – zginął na polu walki w 1939 r.,
  24. Homa Jan, major, z Podłopienia  – zginął na polu walki IX 1939r. (wujek kpt. Paulone),
  25. Jarosz Stanisław lat36, st. sierżant, partyzant, , ps. „Strażnik” – zginął na Zęzowie podczas patrolu. Pochowany w Nowym  Rybiu.
  26. Kaletka Franciszek, podporucznik – ps „Jodła”,
  27. Kapturkiewicz Józef zam Piekiełko 5  – zginął w bitwie pod Radziejowem w 1915 r.,
  28. Kęska Roman, starszy sierżant  ps. „Ryszard”, prac. Owocarni – zamordowany w Auschwitz,
  29. Klimczyk Stefan, porucznik – zginął na polu walki w 1939 r.,
  30. Krzyściak Alfons – lat 11 zginął w czasie wojny od wybuchu granatu.
  31. Ks. Kuc Edward – zaginął na Zęzowie w czerwcu 1944r po pogrzebie brata Władysława zastrzelonego przypadkowo przez partyzantów grupy „Zagoszcz”– ciała Edwarda do tej pory nie odnaleziono,
  32. Kuc Stanisław ps. Błyskawica” –  nr obozowy w Auschwitz 102916, nr obozowy w Buchenwaldzie 900082 zmarł 22 IV 1945r. Pochowany w Bawarii,
  33. Kuc Stefan dr medycyny – więzień Auschwitz, Mauthausen, Neuengamme, Drutte koło Brunszwiku, Brgen-Belsen. Zmarł 13 XII 1946r. pochowany w Wunstorf- Luthe koło Hanoweru,
  34. Kuc Władysław, wójt tymbarski  – zastrzelony przypadkowo przez partyzantów z grupy „Zagoszcz” podczas zamachu na komendanta tymbarskiej żandarmerii Mullera,
  35. Kulig Michał lat 21 zginął VI 1918 r. w Maderówce koło Jasła. Mieszkał w Tymbarku pod nr 120.
  36. Kurneta Stanisław, ps. „Motyl” – zamordowany.
  37. Mirecki Stanisław vel. Stolarczyk, pułkownik,  ps „Pociej”; „Wit” – Inspektor „Niwy” aresztowany na Kisielówce 27VIII 1944 rok. Ranny w czasie próby ucieczki, po kilku dniach pobytu w areszcie na gestapo w Nowym Sączu zmarł.
  38. Miśkowiec Jan, porucznik– zginął na polu walki w 1939 r.,
  39. Miśkowiec Stefan, sierżant– zginął na polu walki w 1939 r.,
  40. Miśkowiec Wojciech ur. 23 II 1880 r. –  jako zakładnik rozstrzelany 17 VII 1944 w Słopnicach,
  41. Myszkowska Amelia lat 22 – ofiara komunizmu – córka Jerzego Myszkowskiego. Wypędzona z domu  16 III 1945 r. , okoliczności śmierci nie są do końca wyjaśnione,
  42. Myszkowska Julia lat 47 – ofiara komunizmu – żona Jerzego Myszkowskiego. Wypędzona z domu  16 III 1945 r., j.w. okoliczności śmierci nie są do końca wyjaśnione,
  43. Myszkowska Maria – ofiara komunizmu – żona Stefana Myszkowskiego. Wypędzona z domu  16 III 1945 r. okoliczności śmierci nie są do końca wyjaśnione,
  44. Myszkowski Jerzy oficer WP  – zamordowany w Katyniu,
  45. Myszkowski Ludwik aresztowany za organizowanie struktur wojskowych w pow. limanowskim  – zamordowany w Auschwitz,
  46. Nakoneczny Michał z Przemyśla. W czasie okupacji zatrzymał się w Tymbarku, gdzie współpracował z tutejszym podziemiem. Aresztowany w warsztatach naprawczych PKP w Nowym Sączu gdzie pracował. Po torturach na gestapo w N. Sączu przewieziony do Tymbarku i zastrzelony 25 X 1941 w olszynach nad rzeką nieopodal kapliczki „Na górach”.
  47. Niesiołowski Adam porucznik, inżynier ps. „Bawina” – rozstrzelany w Rdziestowie  27 IV 1944 r.
  48. Niezabitowski Tadeusz ze Słopnic lat 30– zastrzelony  przez wkraczających Niemców 5 IX 1939 r. przy szosie w Tymbarku, pogrzebany na cmentarzu w Słopnicach.
  49. Nowacki Józef – ps. „Bystry” – zamordowany.
  50. Ociepka Andrzej z Piekiełka, kowal  – zginął na wojnie bolszewickiej w 1920roku. Osierocił 4.dzieci.
  51. Palacz Jan z Zamieścia – zastrzelony na łące przez wkraczających Niemców 5 IX 1939 r.
  52. Palka Jan, jako zakładnik rozstrzelany w Słopnicach 17 VII 1944 r.
  53. Paradecka Helena ps. „Łączniczka” – łączniczka Inspektoratu „Niwa” Poległa na polu walki.
  54. Paszkiewicz Jadwiga – ofiara komunizmu – teściowa Jerzego Myszkowskiego, wypędzona z domu 16 III 1945 r.  okoliczności śmierci nie są do końca wyjaśnione,
  55. Paulone Tadeusz, kapitan – zamordowany 11 X 1943 w Auschwitz. Organizator struktur wojskowych na terenie obozu.
  56. Pieguszewska Zuzanna, żona tutejszego aptekarza – zmarła w czasie transportu do Auschwitz,
  57. Piekos Zbigniew, kapral podchorąży , ps. „Śmiały” – zginął na polu walki,
  58. Puto Jan, szer. – zginął na polu walki w 1939 r.
  59. Rytt Maksymilian – kierowca – zginął na Gruszowcu 14 XII 1944r.pomyłkowo zastrzelony przez radzieckich partyzantów w czasie jazdy samochodem,
  60. Sędzik Jan  lat12 z Zamieścia – zginął 25III 1945r. od wybuchu miny – zam.  Zamieście nr 134.
  61. Sobczak Stanisław z Tymbarku ur 1905r. – jako zakładnik rozstrzelany 17 VII 1944 w Słopnicach,
  62. Sobczak Stanisław z Zamieścia ur 1908r. – jako zakładnik rozstrzelany 17 VII 1944 w Słopnicach,
  63. Sobczyk Jan mgr, podporucznik, główny księgowy w „Owocarni”; ps. „Sokal”- zginął w Auschwitz,
  64. Stanisz Franciszek – ur. 5 I 1902 w Podłopieniu, gajowy  – rozstrzelany w Rdziestowie  3 V 1944 r. za posiadanie broni i współpracę z partyzantami. Mieszkał w Podłopieniu  nr 194,
  65. Steczowicz Józef (starszy) – zmarł w 1919 roku  na skutek ran otrzymanych na froncie ukraińskim,
  66. Steczowicz Józef, kolejarz, ur.3 III 1891? – zamordowany w Auschwitz 27 XI 1941r. Nr obozowy 17210 . W obozie przebywał od 9 VI 1941roku do śmierci,
  67. Steczowicz Michał, marynarz, mat – zginął w 1939 w walkach na Oksywiu,
  68. Szczepaniak Józef zmarł od rany postrzałowej 10 IX 1940r. Mieszkał w Tymbarku pod nr 138,
  69. Szewczyk Ludwik z Podłopienia – zginął na polu walki pod Lwowem IX 1939 r.
  70. Szwabe Jadwiga, ps. „Matka”, aresztowana w czasie obławy na płk Stanisława Mireckiego i zesłana do obozu w Ravensbruck   – zamordowana w czasie ewakuacji obozu w okolicy miejscowości Litomierzyce na terenie Czechosłowacji.
  71. Szyćko Wacław, major, ps. „Wiktor” , organizator ZWZ na terenie limanowszczyzny. Zamordowany w Auschwitz.
  72. Szymański Adolf, pułkownik inż. – prac. „Owocarni” – zamordowany  w Auschwitz
  73. Tajduś Antoni ur. 1882 r – zginął 12 VI 1916 r.
  74. Tajduś Irena – zginęła 14 V 1940r od rany postrzałowej brzucha w wieku 3 lat.  Mieszkała w Tymbarku pod nr 8.,
  75. Tomasik Jan  – ps „Sokół” zamęczony,
  76. Wacławski Stanisław, kapitan  – ps. „Daman” ; „Krzysztof” szef wywiadu Inspektoratu „Niwa” – zginął na polu walki,
  77. Wątroba Jan – zmarł w 1920 na skutek odniesionych ran. Pochowany w Nowym Targu,
  78. Zapała Jan mgr, ps.”Osa” z Podłopienia, ur. 5 IX 1910, nauczyciel gimnazjalny – rozstrzelany w Rdziestowie 3 V 1944 r.
  79. Zapała Józef, kapral – ps.. „Byk”, zginął 8X 1944r. podczas patrolu na Zęzowie. Pochowany na cmentarzu w Nowym Rybiu,
  80. Zborowski Józef  – powieszony przez Niemców w sierpniu 1944r. gdy wracał z prac polowych. Było to po akcji partyzanckiej na Łopieniu w której zginęło dwóch żandarmów,
  81. Żydzi tymbarscy – w 1939r. mieszkało w gminie Tymbark (bez Słopnic) około 70osób narodowości  żydowskiej. Zostali wymordowani przez Niemców. Dwie osoby ocalały i przeżyły II wojnę światową.

Przytaczam wykaz  rodzin żydowskich mieszkających w naszej gminie w 1939 r., jaki udało mi się cząstkowo ustalić.

  1. Beck Henryk (2 osoby) – kupiec – towary mieszane. Mieszkał w rynku obok dzisiejszego Urzędu Gminy. Pod Beckiem mieścił się areszt w miejscu dzisiejszego sklepu obok kościoła.
  2. Beldegrun Jgnacy (3 osoby) – zawód ?
  3. Berhang Herman (1 osoba) – karczmarz.
  4. Faber Herman (3osoby) – kupiec – towary mieszane.
  5. Feid Rozalia ( 1osoba) ,zam. w Kisielówce – krawcowa.
  6. Fischgrund Eliasz (4osoby)  – karczmarz.
  7. Flach imię? (3osoby) – zawód ?
  8. Goldfinger imię ? (2 osoby) – zawód ?
  9. Gotz Abram (3 osoby) – handel mąką.
  10. Gotz Ank (osób?) – handel mąką i otrębami.
  11. Gotz Jakub (osób?) – handel mąką i otrębami.
  12. Haskel imię? (osób?) – handel mięsem.
  13. Horn Rozalia (2 osoby) – handel mięsem.
  14. Kern Mosiek (5 osób) – krawiectwo.
  15. Langerfeld Jankiel + 3osoby – zawód?. Mieszkał w Rynku.
  16.  Lewkowicz imię? (?osób) – handel nawozami.
  17. Lipschutz  imię? (5 osób) – zawód?
  18. Mendel imię? (osób?) – wyrób swetrów , handel towarami różnymi. Mieszkał przy skrzyżowaniu drogi Tymbark – Dobra kier. Podłopień po prawej stronie przed mostem na Podłopień.
  19.  Nazwisko? Hermina (2 osoby) – krawcowa.
  20. Nazwisko? Paweł (osób?) – handel art. spożywczymi.
  21. Rozenberg Josef (osób?) – prowadził sklep żelazny w rynku obok gimnazjum.
  22. Ruhla Josek (2 osoby) – zawód?
  23. Schnitzer Roman  2osoby) – zawód?
  24. Schreiber Chesiek (5 osób) – zawód?
  25. Schruber imię? (osób?) – handel drewnem, posiadał tartak w kierunku Zaolzia.
  26. Steiner M (2 osoby) – karczmarz w Piekiełku.
  27. Stern imię? (osoby?) – handel skórami.
  28. Stern imię? (osoby?) – prowadził skład maszyn rolniczych.
  29. Still Josef (4 osoby) – handel towarami mieszanymi.
  30. Strom M (4osoby) – prowadziła sklep bławatny (tkaniny) w rynku.
  31. Templer imię? (4 osoby) – handel towarami mieszanymi.
  32. Waserlauf imię? (osób?) – prowadził zakład kuśnierski w Zamieściu na skrzyżowaniu drogi do Słopnic.
  33. Windstroch imię? (2osoby) – zawód?
  34. Zolman W  (osób?) – karczmarz. Posiadał karczmę w rynku.

 Z okazji 100-lecia odzyskania niepodległości ufundujmy tablicę pamiątkowa dla  naszych ziomków, którzy życiem zapłacili za jej odzyskanie. Niech to będzie wyraz naszej wdzięczności i pamięci za ofiarę Ich życia i krwi.

Jan Plata

Pomnik upamiętniający Ofiary września 1939 roku – Tymbark (przy drodze krajowej)

SPOTKANIA Z HISTORIĄ – KOLEKCJA PRYWATNA TYMBARK

NA ŁÓDCE

Grupa dzieci w słomkowych kapeluszach płynie łódką po morzu. Wpatrując się w ten uroczy, letni, wakacyjny obrazek, widać, że łódka i tło to atrapy, a dzieci pozują do zdjęcia w fotograficznym atelier. Pamiątkowe zdjęcie, fotografia z dawnych lat, tak zwany kartonik lub inaczej tekturka.

Kartonik jest niewielki, jego wymiary to zaledwie 63 na 102  milimetry. Naklejona cienka fotografia ma 59 na 89 mm – stan zachowania całkiem przyzwoity. Nie ma większych uszkodzeń, zaplamień lub odbarwień. Z przodu i na odwrocie sygnatura fotografa – Atelier Paul Moecke  Kolberg ( Kołobrzeg ).

Fotografia ta została wykonana dnia 1 sierpnia 1906 roku. Pośród chłopców, uśmiechnięta dwunastoletnia dziewczynka. To Zosia, wówczas nazywała się jeszcze Myszkowska. Po jej lewej stronie siedzi młodszy o rok brat Zosi, Jurek (Jerzy Myszkowski). Z drugiej strony, trzymając wiosło w dół, najstarszy z rodzeństwa Myszkowskich – Ludwik. Chłopcy stojący nieco z tyłu to dzieci znajomych, przyjaciół rodziny Myszkowskich.  Niezwykła, wyjątkowa fotografia. Zosia, po latach od momentu wykonania tego zdjęcia, przyjęła po mężu nazwisko Turska. Dziedziczka majątku Tymbark, uśmiechnięta, w beztroskich, szczęśliwych czasach swego dzieciństwa. Wyjątkowa fotografia, gdyż odnosząc się tu do określenia z poprzedniego zdania, późniejsze dzieje, losy, historia rodziny Myszkowskich i Turskich, pełne były trosk, tragedii i bólu. Piękne zdjęcie, które mam przyjemność w tym spotkaniu pokazać, jak widać jest czyste, bez zapisków czy też datowania. Pomimo tego, opis, oraz sama fotografia jest nam w większości dobrze znana.

Aukcje antykwaryczne mają to do siebie, że można na nich natrafić na prawdziwe skarby. Fotografię ” Na łódce ” nabyłem do zbiorów jakiś czas temu w takim stanie jak widać. Szary kartonik, podobny w kolorze do kamienia. Być może jest to przypadek, niemniej jednak najdroższe na świecie są pewne kamienie. Po oszlifowaniu nazywa się je brylantami. Moja fotografia była kiedyś anonimowa, podobna do wielu innych szarych kartoników. Dzięki  niezwykle cennym wydawnictwom opisującym historię Tymbarku, to stare zdjęcie zostało dosłownie oszlifowane i nabrało niebywałego blasku. Brylant pośród innych fotografii związanych z historią Tymbarku. Tymbarku, w którym piękny park i miejsce wypoczynku nosi imię Zofii z Myszkowskich Turskiej.  Zapraszam do następnego spotkania …  

SPOTKANIA Z HISTORIĄ – KOLEKCJA PRYWATNA TYMBARK 

SPOTKANIA Z HISTORIĄ – KOLEKCJA PRYWATNA TYMBARK

AGREST

Na zupełnie ciemnym tle kilka owoców agrestu. Można nawet dostrzec niewielkie pestki w ich wnętrzu. Zaledwie fragment gałązki na ogół bujnie rosnącego krzewu. Aż trudno uwierzyć, że jest to powiększenie ze zdjęcia, a nie jakaś grafika lub rysunek. Niezwykle subtelne studium fragmentu otaczającej nas przyrody. Czarno-biała fotografia formatu pocztówkowego robi niesamowite wrażenie. 

Jakiś czas temu pokazałem równie urocze, doskonale wykonane i podobne w temacie zdjęcie. To był pierwiosnek, zwiastun rozpoczynającej się wiosny. Agrest, z wieloma innymi darami naszych ogrodów, kojarzy się z wakacjami i latem. Dlatego ta fotografia gości teraz w naszym spotkaniu. Przepiękna fotografia wykonana bardzo dawno temu w Tymbarku. Żeby zobaczyć o jakich latach mówimy, kolejny raz zapraszam do mojego księgozbioru i jednego z tomów przedwojennego, fotograficznego czasopisma.

 ” Wiadomości Fotograficzne ” – kompletny rocznik 1937 – na okładce jednego z numerów tego miesięcznika fotografia agrestu. Dokładnie możemy to zobaczyć. Fotografia wykonana w Tymbarku okazała się być na tyle interesująca, że została wyróżniona i opublikowana na okładce. Oryginał tej fotografii z roku 1937 zachował się szczęśliwie do naszych czasów. „Agrest ” przed laty zachwycił redakcję fotograficznego pisma. To zdjęcie nadal zachwyca swoim pięknem. Zrobione obiektywem wrażliwego fotografa jest niezwykle cennym skarbem w zbiorach dawnej fotografii z Tymbarku. Dla mnie to mój kolekcjonerski rarytas.

Zapraszam do kolejnych spotkań z naszą historią i pięknymi fotografiami …  –

 „SPOTKANIA Z HISTORIĄ – KOLEKCJA PRYWATNA TYMBARK ” 

HISTORIA PIŁKI NOŻNEJ (10) – ze starych kronik Krzysztofa Wiśniowskiego

Sezon 1968/1969 przebiega bez szczególnych piłkarskich rewelacji, drużyna po średniej grze zajmuje VII miejsce. 

Kolejny sezon 1969/1970 nieco lepszy młodzi juniorzy podnoszą systematycznie swoje umiejętności, drużyna zajmuje V miejsce zdobywając na 18 meczy 19 punktów. Dobrą grą wykazują się między innymi: Adam Ciuła (obrońca) z Nowego Sącza oraz Stanisław Opioła i bramkostrzelny Marian Kawula, obaj z Limanowej.

Sezon 1970/1971 to jeden z lepszych okresów w rozgrywkach klubu w Klasie B. Drużyna zajmuje II miejsce ze stratą jednego punktu do „Sokoła” Stary Sącz.

                Tabela końcowa Klasy B po rozgrywkach sezonu 1970/1971

Lp Nazwa zespołu Ilość gier Punkty Bramki
1. Sokół Stary Sącz 18 27 52:25
2. Harnaś Tymbark 18 26 61:34
3. Dunajec IB Nowy Sącz 18 25 39:21
4. LZS Barcice 18 19 37:27
5. LZS Zawada 18 18 32:28
6. LZS Podegrodzie 18 17 34:39
7. LKS Rtyro 18 16 40:37
8. LZS Muszyna 18 12 26:49
9. Kolejarz IB Stróże 18 10 23:45
10. LZS Piątkowa 18 10 30:62

W drużynie swych sił próbują kolejni młodzi juniorzy: Jan Judka z Dobrej, Jan Urbański, Stanisław Trzaska oraz bramkarze Krzysztof Wiśniowski i Jan Tajduś.

cdn.

Foto nr 1.
Początek lat 70 – tych, Drużyna PZPOW na turnieju międzyzakładowym, naszpikowana zawodnikami „Harnasia”.                      Stoją: Andrzej Kapturkiewicz, Andrzej Sipak, Władysław Duda, Marian Leśniak, Stanisław Pachowicz, … , Henryk Leśniak, Edward Szczepaniak.
Poniżej: Józef Gąsiorek, Julian Puchała, Zbigniew Leśniak, … , Władysław Juszczak

Foto nr 2.
Początek lat 70 – tych, Drużyna „Harnasia” trenowana przez Andrzeja Sipaka.
Adam Urbański, Julian Puchała, Jan Kawula, Stanisław Pachowicz, Jan Urbański, Stanisław Petranowicz, Stefan Stelmach, … , … , Stanisław Opioła.

Foto nr 3.
Trzej bracia przed treningiem: Adam, Jan i Tomasz Urbańscy
dalej Kotara i Stanisław Petranowicz.

 

Foto nr 4.
Czwarty najmłodszy brat Maciej Urbański zaczynał jako bramkarz
Potem znany tenisista stołowy, dzisiaj utytułowany trener.

 

HISTORIA PIŁKI NOŻNEJ (9) – ze starych kronik Krzysztofa Wiśniowskiego

Coraz młodsi chłopcy interesują się działalnością sportową klubu i wykazują olbrzymie chęci i gotowość do uprawiania piłki nożnej.  W 1965 roku, trener drużyny Andrzej Sipak zakłada drużyny „trampkarzy” i juniorów. W roku 1965, w drużynie seniorów, debiutuje piętnastoletni wówczas Adam Urbański.

Zawodnik wszechstronny, którego nazwisko będzie wpisywane do protokołów meczowych „Harnasia” jeszcze przez kolejne 25 lat.

W następnym roku 1966 karierę kończą barwne postacie drużyny „Harnasia”: Leon Filipiak i Andrzej Mucha, a także bracia Olesiakowie z Dobrej.  W sezonie 1965/1966 po odejściu w/w zawodników, widać brak dopływu młodych zawodników, drużyna zajmuje przedostatnie miejsce w tabeli.  Kolejny sezon 1966/1967 drużyna gra na średnim poziomie, zajmując IV miejsce, ze stratą 10  punktów do lidera. W składzie drużyny pojawia się coraz częściej Stanisław Pachowicz z Góry Zęzów, znany jako „Marymont” w bramce Walenty Moskal oraz całkiem nowe twarze: Ryszard Smoter zwany potem „Szczawikiem”, Stefan Stelmach oraz Tomasz Urbański najstarszy z braci, usportowionej rodziny Urbańskich.

 Sezon 1967/1968 nie przynosi większych zmian. W tym czasie grę rozpoczynają też kolejni juniorzy Marek Lasek, Jacek Pyrć i Ryszard Szmal, Stanisław Petranowicz zwany „Muszką”.

1968 r .- w drużynie KS „Harnaś” kończy grający trener ANDRZEJ SIPAK.

Foto nr 1.
Drużyna Seniorów rok 1960.
Eugeniusz Połeć, Świech, Zbigniew Majeran, Aleksander Mucha, Jan Pach, Wincenty Fitrzyk,
Zbigniew Zborowski, Andrzej Mucha, Leszek Gąsior, …, Andrzej Sipak, Paweł Lisok.

Foto nr 2.
Drużyna Seniorów mocno już odmłodzona – początek lat 60 – tych.
Stanislaw Poczynek, Stanisław Kasprzyk Leon Filipiak, Mieczysław Wożniak, Adam Stasik,
Leszek Gąsior, Jan Sowa, Stanisław Kulig, Wacław Romanowski.


Foto nr 3.
Drużyna Seniorów, jeszcze bardziej odmłodzona – połowa lat 60 – tych.
Starsi zawodnicy,(w środku) Leon Filipiak i Andrzej Mucha tworzą trzon drużyny, ale
młodsi już dybają na ich miejsca (drugi z prawej Bolek Wargocki).

Foto nr 4
Wyjazdowy mecz „Harnasia” – starym STAREM z plandeką, w upalne dni podróż wersją bez plandeki (po lewej stronie zdjęcia Eugeniusz Połeć).

SPOTKANIA Z HISTORIĄ – KOLEKCJA PRYWATNA TYMBARK

DO CIEBIE MATKO

Pośród dawnych fotografii odnajduję kilka z wyjazdów, pielgrzymek do miejsc szczególnych, wyjątkowych.  Sanktuaria, kościoły maryjnego kultu, miejsca do których od wieków podążali nasi ojcowie aby pokłonić się Najświętszej Panience, oddać cześć Królowej Polski, naszej Matce.  Na pierwszych z tych niezwykle wartościowych pamiątek sprzed lat  Limanowa, początek lat trzydziestych XX wieku. 

Przed kościołem tłum który zajmuje również sporą część limanowskiego rynku. Księża, dostojnicy, sztandary, górale, młodzież. Figura Niepokalanej, która została ufundowana w roku 1924 w dziesiątą rocznicę krwawej bitwy pod Limanową góruje ponad głowami zgromadzonych. To właśnie Matce Bożej przypisuje się ocalenie od zniszczeń powstającej i będącej w roku 1914 jeszcze w budowie, limanowskiej świątyni. Fotografia ta została wykonana przy okazji religijno-patriotycznych uroczystości. Napisy ” Bóg i Ojczyzna ” można dostrzec pośród innych – ” Dobra „, ” Stara Wieś „, ” Przyszowa ” – na tle muru kościelnej wieży, trzymana przez młodego chłopca tabliczka ” S.M.P. TYMBARK ” ( Stowarzyszenie Młodzieży Polskiej).

Mniej więcej pośrodku widoczna jest charakterystyczna postać budowniczego limanowskiego kościoła ks. Kazimierza Łazarskiego, obok po jego lewej stronie nieco w głębi twarz ks. Józefa Szewczyka, naszego ówczesnego tymbarskiego proboszcza. Szczęśliwie zachowała się do naszych czasów druga oryginalna fotografia z tej uroczystości – ujęcie w stronę rynku – widok fragmentu dawnej zabudowy Limanowej. Te dwie oryginalne fotografie sygnowane są na odwrocie pieczątką Zakładu Fotograficznego Walerii Janowskiej z Sowlin.

Jasna Góra – Częstochowa. Klasztor Paulinów – na placu rzesze wiernych. Pośród klęczących, modlących się postaci, grupa co dopiero przybyłych osób. Jest rok 1937 – pod jasnogórskie mury dotarli pielgrzymi z Tymbarku. Piękna, doskonale zachowana fotografia, niezwykłej wartości dokument.

Postać w rogu to przed i powojenny tymbarski przewodnik pielgrzymek Andrzej Surdziel ( Jędrzej )  kolejno stoją wieloletni naczelnik naszej Straży Pożarnej Józef Hładkulik, wójt Władysław Kuc, Jan Macko, Elżbieta Kapturkiewicz. Nieco z tyłu Adolf Peterszajn ( pis. wsp.), Wydra, Palka, Bogumił Bubula. Tych kilka osób udaje się na tej cennej fotografii rozpoznać.

Panno Święta, co Jasnej bronisz Częstochowy i w Ostrej świecisz Bramie …  na myśl przychodzą  słowa wieszcza, kiedy biorę do ręki kolejne przedwojenne zdjęcie z moich zbiorów. Fotografia pochodzi z zachowanego w Tymbarku rodzinnego albumu. Wilno i Ostra Brama – sygnowane pieczęcią, datą i opisem zdjęcie pochodzi z czasów nauki w przedwojennym gimnazjum. Fotografia ta będąca rodzinną pamiątką to jednocześnie kolekcjonerski rarytas. Tak dobrze zachowane oryginalne zdjęcie dużego formatu J. Kaczyńskiego z ulicy Ostrobramskiej w Wilnie jest dużą rzadkością.

Wiejska kapliczka otoczona drewnianym płotkiem. Jest piękny, pogodny dzień. Do nóg łasi się wierna psina. Ładny, sielski obrazek jaki można sobie tylko wymarzyć. Na fotografii zamieszczonej poniżej możemy to wszystko zobaczyć. Można nawet powiedzieć, że ten widok jest całkiem na czasie, kończy się miesiąc maj, okres spotkań przy kapliczkach, wspólnej modlitwy na tradycyjnych Majówkach. Pod wieczór odbijają się echem od naszych gór wielbiące Maryję pieśni.

Świat zdaje się być na tym zdjęciu bezgranicznie piękny i szczęśliwy.  Niestety, prawdziwy opis tej fotografii i historia z nią związana jest okrutna i tragiczna, tak jak okrutny i nieludzki był czas kiedy to zdjęcie zostało zrobione. Lata niemieckiej okupacji. Na tej dawnej fotografii uwieczniona jest kapliczka w Tymbarku na tzw. Trawnikach, terenie obecnie w większości zajętym pod Owocarnię. Dwie starsze panie noszą żałobę. W roku 1941 do Tymbarku dotarła tragiczna wiadomość z Oświęcimia, z niemieckiego obozu zagłady Auschwitz. Nie żyje Eliza Brosch, tymbarska nauczycielka – w młodości Lwowskie Orlątko – aresztowana za działalność w konspiracji, gdzie zresztą nosiła pseudonim „Orlątko”. Te dwie przyprószone już siwizną kobiety przyszły do kapliczki szukać ukojenia w modlitwie.  Patrząc na tą dawną fotografię, jakże wymownie wydają się brzmieć słowa   – ” Idźmy, tulmy się jak dziatki do Serca Maryi Matki … „

 SPOTKANIA Z HISTORIĄ – KOLEKCJA PRYWATNA TYMBARK 

HISTORIA PIŁKI NOŻNEJ (8) ze starych kronik – Krzysztofa Wiśniowskiego

W sezonie 1963/64 „Harnaś” gra w klasie B podokręgu Nowy Sącz. Następuje odmłodzenie drużyny, do składu wchodzą młodzi zawodnicy z rezerw. Po pierwszej rundzie „Harnaś” zajmuje I miejsce, uzyskując pięć zwycięstw i trzy remisy.

W dniu 13 grudnia 1963 roku, do klubu przychodzi pismo z Podokręgu w Nowym Sączu o zweryfikowaniu wszystkich meczy rundy jesiennej, jako walkowery na niekorzyść „Harnasia”.

Przyczyną tej kary są nie uregulowane sprawy finansowe wobec Podokręgu. Zarząd klubu podejmuje decyzję o wycofaniu drużyny z rozgrywek informując o tym Podokręg w Nowym Sączu i OZPN w Krakowie. Jeszcze w tym samym miesiącu Podokręg anulował pismo z 13 grudnia 1963 roku, przyznając punkty „Harnasiowi”. Po rundzie wiosennej drużyna

utrzymuje I miejsce i bierze udział w rozgrywkach o awans do klasy A. Niestety przegrywa kolejne mecze z: Sołą Oświęcim (1:3 i 0:2), Motorem Tarnów (0:4 i 0:2) i z Dalinem Myślenice (0:2 i 0:2).

Tabela Końcowa Klasy B po zakończeniu sezonu 1963 – 1964

Lp Nazwa zespołu Ilość gier Punkty Bramki
1. Harnaś Tymbark 16 23 33:16
2. Start Nowy Sącz 16 20 35:27
3. Sandecja Nowy Sącz 16 17 34:29
4. Poprad Rytro 16 16 34:31
5. Limanovia 16 15 25:33
6. Grybovia 16 13 25:25
7. Stróże 16 10 20:38
8. Sokół Stary Sącz 16 10 31:52
9. Zawada 16  5 10:48

W sezonie piłkarskim 1964/1965 drużyna prezentuje dobry poziom przygotowania fizycznego, robi coraz większe postępy w wyszkoleniu technicznym. Po zakończeniu sezonu zajmuje IV miejsce.

cdn.

Foto nr 1
Rok 1958 – Drużyna „Harnasia” SENIORÓW
O lewej: Połeć, Stasik, Mucha, Majeran, Ćwiertniewicz, Filipiak, Smoleń, Sipak, Nieznalski, Badura, Trzaska.

Foto nr 2
Przyjaciele z boiska:
Leon Filipiak, Adam Stasik, Badura, Feliks Trzaska, Andrzej Sipak.

Foto nr 3
Drużyna JUNIORÓW przed meczem z „Zakopianką” w Zakopanem
W dniu 12 pazdziernka 1958r. Wynik „Zakopianka – „Harnaś” 0 : 5
Stoją: Józef Kurek, Józef Sowa, Edward Zapała, Zbigniew Zborowski,
Jan Kapturkiewicz, Leszek Gąsior. Poniżej: Czesław Poczynek,
Stanisław Poczynek, Czaban, Stanisław Kulig, Jan Zborowski.

Foto nr 4
Drużyna „Harnasia” gotowa do wyjazdu na mecz starym STAREM
wersji kabrio – na drabince Leon Filipiak, przed autem Andrzej Mucha.

 

HISTORIA PIŁKI NOŻNEJ (7) – ze starych kronik Krzysztofa Wiśniowskiego.

W jesiennej rundzie sezonu 1960 – 1961 rozegrano 9 spotkań i „Harnaś” z liczbą punktów 15 zostaje liderem tabeli. Nie uszło to uwadze dziennikarzy z „Tempa”, którzy w numerze z 28 listopada 1960 roku,  podziwiali wysokie ambicje i duże umiejętności piłkarskie „Harnasi”. W ostateczności po rundzie wiosennej „Harnaś” zajmuje IV  za „Wawelem” Kraków, „Hejnałem” Kęty i „Borkiem” Kraków. Rezerwa Klasy A zajmuje III miejsce.

                   Klasa A Tabela po rundzie jesiennej w sezonie 1960/1961

Lp Nazwa zespołu Ilość gier Punkty Bramki
1. Harnaś Tymbark 9 15 20: 7
2. AKS Czyżyny 9 14 17: 6
3. Hejnał Kęty 9 13 22: 8
4. Podgórze Kraków 9 11 14:17
5. Wawel IB 9   9 33:14
6. Prądniczanka 9   9 18:13
7. Czarni Żywiec 9   9 10:14
Ż8. Skawinka 9   8 13:13
9. Wierchy Rabka 9   8 11:11
10. Dalin Myślenice 9   7 13:21
11. Podhalanin Wadowice 9   6  9:11
12. Koszarawa Żywiec 9   5 14:23
13. Borek Kraków 9   5 14:26
14. Kalwarianka 9   4   7 ;31

Zawodnicy rezerwy: Zbigniew Zborowski, Leszek Gąsior powołani zostają do pierwszej drużyny. W kolejnym sezonie 1961 – 1962 drużyna gra w grupie III Klasy A, zajmuje w końcu VIII miejsce, zdobywając 20 punktów (bramki 31:41).

W sezonie 1962 – 1963 roku, na 16 drużyn w grupie „Harnaś” po rundzie jesiennej zajmuje V miejsce. Coraz bardziej starzejąca się drużyna, gra coraz słabiej co doprowadza do spadku do Klasy B. Następują poważne zmiany w składzie drużyny. Dojrzali do gry zawodnicy rezerwy zasilają I drużynę, która gra w składzie:

J.Puchała, L. Gąsior, Z. Zborowski, M. Zborowski, W. Romanowski, J. Kurek, L. Uczkiewicz, A. Olesiak, W. Fitrzyk, L. Filipiak, R. Wykurz, A. Mucha, S. Kulig.

 Drużyna po rewelacyjnym sezonie zajmuje I miejsce, lecz z przyczyn regulaminowych nie awansuje. Po zakończeniu sezonu Wincenty Fitrzyk, zmienia barwy klubowe i zasila drużynę „Kalwariankę” a w dalszych latach „Unię” Tarnów. W jego ślady idzie Zbigniew Zborowski przechodząc do AKS „Niwka”.

 cdn.

Foto nr.1  Drużyna SENIORÓW przed meczem z „Zakopianką” w Zakopanem 
12 pazdziernika 1958r. Wynik „Zakopianka” – „Harnaś” 4 : 1
Stoją: Andrzej Nieznalski, Aleksander Mucha, Zbigniew Majeran,
Andrzej Sipak, Zbigniew Wykurz. Poniżej: Leon Filipiak, Jan Pach,
Adam Stasik, Andrzej Mucha, Jan Smoleń, Paweł Lisok

 

Foto nr 2
Inne ujęcie drużyny SENIORÓW w meczu w Zakopanem 12.10.1958r.

Foto nr 4
Andrzej Sipak – od 1956r zawodnik „Harnasia” – potem wieloletni
trener, wychowawca dzieci i młodzieży, działacz klubowy i sportowy.

HISTORIA PIŁKI NOŻNEJ (6) ze starych kronik – Krzysztofa Wiśniowskiego

     Dnia 9 lipca 1959 roku odbył się, przez długie lata rozpamiętywany, mecz towarzyski z drużyną „Cracovii’’. Wynik meczu 6:0 dla tymbarczan, był szczególnym powodem do dumy, gdyż w drużynie „Cracovii” grało kilku byłych I-ligowców, a w bramce znany wówczas Michnoł. Bramki w tym meczu strzelali: Wincenty Fitrzyk – 3, Andrzej Mucha, Paweł Lisok, Jan Pach.  Drużyna w tym sezonie 1959 roku osiągnęła wiele wartościowych rezultatów, zwycięstwa w meczach z: Babią Górą 6:2, Limanovią 5:1, Wierchy Rabką 4:0 i Skawinką 5:1. Drużyna w końcowej tabeli zajęła IV miejsce. Najwięcej bramek  w tym sezonie strzeli: Andrzej Mucha – 17, Wincenty Fitrzyk – 15, Jerzy Winiarski – 11, Jan Pach – 6 goli.

                                  Klasa A  Tabela po rozgrywkach sezonu 1959

Lp Nazwa zespołu Ilość gier Punkty Bramki
1. Prokocim Kraków 26 42 103:22
2. Podgórze Kraków 26 29 68:36
3. Cracovia 26 29 48:28
4. Harnaś Tymbark 26 28 58:40
5. Garbarnia Zembrzyce 26 28 46:32
6. Kalwarianka 26 28 38:30
7. Skawinka 26 27 30:28
8. Wierchy Rabka 26 26 28:30
9. Dunajec Nowy Sącz 26 25 32:40
10. Czarni Kraków 26 25 30:44
11. Unia Borek 26 24 27:49
12. Limanovia 26 24 45:58
13. Babia Góra 26 19 36:64
14. Zakopianka 26 10 32:112

 Równolegle grająca Rezerwa Klasy A zajęła VI miejsce, byli to młodzi piłkarze, wychowankowie Klubu pochodzący z Tymbarku. Rezerwa Klasy A grała w składzie: Julian Puchała, Stanisław Poczynek, Czesław Poczynek, Leszek Gąsior, Zbigniew Zborowski, Mieczysław Zborowski, Jan Kapturkiewicz, Józef Kurek, Józef Czaban, Józef Sowa, Stanisław Potoczny, Wacław Romanowski, Ryszard Wykurz, Stanisław Kulig, Dudek, Zając, Zapała.

W sezonie 1960 roku „Harnaś” gra w grupie IV A Klasy, zajmuje VII miejsce na 18 meczy zdobywa 17 punktów. Rezerwa zajmuje II miejsce za „Podhalaninem” Wadowice. Obydwie rundy tego sezonu rozegrano od 21 marca do 29 sierpnia.     Następuje reorganizacja rozgrywek. 18 września 1960 roku, po raz pierwszy rozpoczęto rozgrywki system jesień – wiosna.

    cdn.

Foto nr 1
Mecz w Zakopanem 15 maja 1959 roku. Drużyna Seniorów KS „Harnaś”.
Stoją od lewej: Andrzej Sipak, Adam Stasik, Aleksander Mucha, Zygmunt Wykurz,
Andrzej Mucha, Zbigniew Majeran, Jan Pach, Badura, Andrzej Nieznalski, Paweł Lisok.

Foto nr 2
Zakopane 15.05.1959r – Spotkanie drużyn Seniorów przed meczem.
Tymbarczanie po prawej stronie w jasnych kostiumach – Eugeniusz Połeć, Adam Stasik itd.

Foto nr 3
Sytuacja piłkarska pod bramką „Zakopianki” grającej w ciemnych kostiumach.

Foto nr 4
Sytuacja pod bramką „Zakopianki” – nasi w jasnych strojach.