Z cyklu “z życia linii 104”
nadesłane przez Czytelnika
Day: 30 listopada 2021
Adwynt czyli Adwent – zapiski Starego Gazdy z 2015 roku
Adwynt
No ji momy ton Adwynt, łoj młoji łostomili, juści to nie ton Adwynt co to downi beł, juści jus nima postu, juści jus tero i jedzom, a pijom, do tygo jesce hulajom.
Jus nima, chałp kiej by robili zgrzebne płotno, jus nima stodoł kaj beło słychać cepy, casami łup, łup, łup, jak jedon gazda młociuł, a jak we dwok, to beło: łupu cupu, łupu cupu, łupu cupu…..
Gaździne wełno przodły, co prymniejse to haftowały to kozuski, serdoki, to zrobione lniane lebo bawełniane rańtuchy, cyli chusty, zopaski, i tak dali, i tak dali, coby tys prymnie na ”Pastyrce ” wyglondać, bo wiara, wiarom, pobozność, poboznościom, a zozdrość i duma, tys miały swoje miejsce, te biynniejse stoły w tyle kościoła, cyli f dolny nawie, bo miały na sobie kiecki ”farbanice” cyli ich kfiotki nie beły haftowane, jeno farbione przes wiejskik farbiorzy, no a ło korolak to nawet nie bedem fspominoł.