Przyjęcie do Dziewczęcej Służby Maryjnej

W niedzielę, podczas Mszy św. o godz.10, w Parafii Tymbark nastąpiło uroczyste przyjęcie siedmiu nowych kandydatek do grona Dziewczęcej Służby Maryjnej.  Kandydatki otrzymały z rąk księdza proboszcza Jana Banacha błękitny strój i cudowny medalik, a następnie złożyły przyrzeczenie, w którym zobowiązały się wiernie wypełniać zadania Służby Maryjnej. Opiekunem grupy jest Siostra Julitta. Podczas Mszy św.śpiewał dziecięcy zespół Gloria Mariae. 

Dziewczęca Służba Maryjna, to formacja w duchu maryjnym, jej  Patronką jest Najświętsza Maryja Panna. Uczestnicząc w cotygodniowych spotkaniach, dziewczęta pogłębiają wiarę poprzez modlitwę, pracę i zabawę.

IWS

zdjęcia: Siostra Regina (Zakrystianka)

https://youtu.be/wWqNtpqMBtA

 

Beatyfikacja służebnicy Bożej Pauliny Jaricot. W uroczystości uczestniczył też ks.Tomasz Atłas

Dzisiaj, 22 maja 22 r., w Lyonie odbyła się uroczystość beatyfikacji założycielki Dzieła Rozkrzewiania Wiary i Żywego Różańca służebnicy Bożej Pauliny Jaricot (1799-1862).  Mszy św. beatyfikacyjnej w Lyonie o godz. 15.00 przewodniczył kard. Luis Antonio Tagle, prefekt Kongregacji Ewangelizacji Narodów. W ramach tej Kongregacji działa nasz rodak ks.Tomasz Atłas, który również uczestniczył w tym wydarzeniu.

Wcześniej, kilka godzin przed rozpoczęciem Mszy św, ks.Tomasz miał możliwość spotkania z Melanie Tran, dziewczynką uzdrowioną za wstawiennictwem  sługi bożej  Pauliny Jaricot .

Wraz ze zdjęciem ks.Tomasz przesłał informację, że podczas Mszy św. modlił się za wstawiennictwem nowej Błogosławionej w intencji całego Tymbarku.

 

Proces kanonizacyjny Pauliny Jaricot rozpoczął papież Pius XI w 1926 r. Do uznania heroiczności jej cnót doprowadził papież Jan XXIII w 1963 r. Natomiast 27 maja 2020 r. Kongregacja Spraw Kanonizacyjnych ogłosiła z upoważnienia Ojca Świętego Franciszka dekret o cudzie za jej wstawiennictwem.

Pauliny Jaricot jest założycielką Dzieła Rozkrzewiania Wiary. W tym roku przypada dwusetna rocznica jego powstania, a także stulecie podniesienia go, wraz z Dziełem Misyjnym Dzieci i Dziełem św. Piotra Apostoła, do rangi dzieł „papieskich”. Później o DRW dołączyła także, uznana przez Piusa XII, Papieska Unia Misyjna, która obchodzi obecnie 150. rocznicę urodzin swojego założyciela. Uroczystości beatyfikacyjne odbędą się na zakończenie Zebrania Ogólnego Papieskich Dzieł Misyjnych w Lyonie, na którym obradują dyrektorzy krajowi PDM z całego świata.

Pauline Jaricot podęła także działania mające na celu propagowanie modlitwy różańcowej. Tworzyła w tym celu piętnastoosobowe grupy, które przyrównywała do bryłek węgla, wzajemnie się ogrzewających. Dzieło to nazwała Żywym Różańcem. Dziełu modlitewnemu Pauliny Jaricot udzieliło poparcia wielu biskupów oraz generał zakonu dominikanów, który w 1836 r. przyłączył Stowarzyszenie Żywego Różańca do dominikańskiej Rodziny Różańcowej przy poparciu papieża Grzegorz XVI. Wkrótce Żywy Różaniec i tworzące go róże („kółka”) różańcowe mocno rozpowszechnił się w Europie i poza nią. Róże Różańcowe istnieją w parafiach na całym świecie do dziś, obejmując modlitwą m.in. miesięczne intencje misyjne i ewangelizacyjne, które papież wyznacza na każdy rok.

Mszę św. beatyfikacyjną już teraz błogosławionej Pauline Jaricot  była transmitowana przez m.in Telewizję Trwam oraz na kanale YT (poniżej).

Historia Obrazu Matki Bożej Łaskawej ze Stanisławowa w 85 rocznicę koronacji

Obraz Matki Bożej Łaskawej ze Stanisławowa znajduje się w Gdańsku-Oliwie, w Sanktuarium Matki Bożej Łaskawej w kościele św.Piotra i Pawła. W rocznicę koronacji obrazu, w niedzielę przed Wniebowstąpieniem, obchodzone są uroczystości odpustowe. W tym roku dzisiaj, w niedzielę 22 maja 22 r., uroczystości połączone są z 85 rocznicą koronacji obrazu.

Historia obrazu jest nierozerwalnie związana z księdzem Kazimierzem Filipiakiem.

Ksiądz Kazimierz Filipiak, ksiądz obrządku ormiańskiego (1910 – 1992) pochodził z Tymbarku.  Jak wiemy ze „Spotkań z historią” KOLEKCJI PRYWATNEJ TYMBARK:  „Duszpasterz polskich Ormian. Wielki czciciel Maryi. Dla Niej poświęcił swoje życie, wiele lat tułaczki i upokorzeń. Zawsze z Maryją, tak jak i na widocznej poniżej fotografii z końca lat pięćdziesiątych, razem z rodakami z Tymbarku. Ksiądz, na którego prymicyjnym obrazku jest Matka Boska. Bolesna, cierpiąca, płacząca.”

ks.Kazimierz Filipiak z rodakami z Tymbarku (lata 50-te)
KOLEKCJA PRYWATNA TYMBARK

Na stronie Sanktuarium czytamy: 

„Kościół św. Piotra i Pawła jest miejscem szczególnego kultu NMP- sanktuarium, w którym łączą się w modlitwie katolicy i Ormianie przed cudownym obrazem Matki Bożej Łaskawej ze Stanisławowa.

Cudowny Wizerunek MB Łaskawej, koronowany 30.V.1937 r., został przewieziony do Gdańska z kościoła ormiańskiego w Stanisławowie, po zakończeniu II wojny światowej. Miłość Ks. Kazimierza Filipiaka do Matki Bożej, który „nie wypuszczając z rąk umiłowanego wizerunku” tułał się przez wiele lat, ścigany przez władze komunistyczne, doprowadziła obraz do Gdańska, aby pozostał z nami do dzisiaj. Matka nasza swoje miejsce znalazła aż nad morzem, w kościele pod wezwaniem św. Apostołów Piotra i Pawła w Gdańsku.

Obraz Matki Bożej jest wierną kopią wizerunku Jasnogórskiego, lecz bez blizn na twarzy Bogarodzicy i pochodzi prawdopodobnie ze szkoły polskiej wieku XVII.

Namalowany jest temperą na płótnie, rozpięty na sosnowej desce. W kronikach kościoła ormiańskiego odnotowano, że został namalowany na życzenie pisarza gminy ormiańskiej w Stanisławowie, który potem modląc się przed tym obrazem, został wyleczony ze ślepoty. Wkrótce inni ludzie zaczęli doświadczać niezwykłych łask i w powszechnej opinii tych stron, stanisławowski wizerunek dorównywał jasnogórskiemu. Czciciele Matki Bożej Łaskawej mówili: „Jeżeli nie możesz odbyć pielgrzymki do Częstochowy i tam upaść na twarz przed Jasnogórską Panienką, udaj się do Niej w Stanisławowie, a nie zawiedziesz się w swojej nadziei”. Niewyczerpana w swej dobroci śpieszyła Matka Boża Łaskawa z pomocą tym, którzy zwracali się do Niej z ufnością.

Przed obrazem dokonało się wiele cudów, między innymi, uzdrowienia z choroby oczu oraz febry. Do 1883 r. zanotowano 738 cudów potwierdzonych przez abp. Mikołaja Isakowicza. Modlitwy przed obrazem i Msze św. odprawiane na prośby wiernych wyprosiły zwycięstwo oręża polskiego w czasie inwazji bolszewickiej w 1918 r. Liczba uzdrowień powiększała się o kolejne setki Matczynej interwencji w sprawach trudnych, czy wręcz niemożliwych, co potwierdzały liczne wota i listy wpływające do sanktuarium.

Jej wizerunek to tzw. „obraz płaczący”. Płacz Matki Bożej obserwowano wielokrotnie, zwykle zapowiadał upadek obyczajów w naszej ojczyźnie, zwłaszcza w czasach saskich. Jak pisał Ks. Konstanty Żukiewicz: „Łzy Matki Bożej były przestrogą, wołały o opamiętanie przed zbliżającymi się rozbiorami i te nieszczęściem wróżebne łzy, po wiekowej niewoli wypłakały nam ojczyznę wolną”.

18.V.1996 r. miały miejsce obchody 60-lecia koronacji obrazu. W tym dniu wpłynęły listy z błogosławieństwem od Ojca św. Jana Pawła II i Kardynała Józefa Glempa. Przybyli licznie Stanisławowianie, członkowie wspólnoty ormiańskiej z różnych miast polskich oraz wierni z Gdańska i okolicy. Uroczystości przewodniczył ks. Arcybiskup Tadeusz Gocłowski, który dokonał poświęcenia Cudownego Obrazu po przeprowadzonej gruntownej konserwacji. Odnowione zostały również naczynia liturgiczne, srebrna sukienka oraz relikwiarz z tuwalnią Łez Matki Bożej. W procesji, która ruszyła do ołtarza polowego obraz nieśli najpierw Stanisławowianie, następnie przedstawiciele wspólnot ormiańskich i parafian. Modlitwę powszechną odmówiono w języku polskim, ormiańskim i ukraińskim. Jako dary ofiarne złożono m.in. ormiańskie kadzidło i ziemię z cmentarza stanisławowskiego.

Dzisiaj Ormianie gdańscy spotykają się w sanktuarium Matki Bożej Łaskawej kilka razy w roku, a przede wszystkim w związku z odpustem w rocznicę koronacji obrazu, obchodzonym w niedzielę przed świętem Zesłania Ducha Świętego oraz w uroczystość Trzech Króli, czyli Objawienia Pańskiego, które według tradycji ormiańskiej wiąże się z poświeceniem wody i odnowieniem przyrzeczeń chrzcielnych, pamiątką chrztu Armenii.

Na pamiątkę cudu Płaczącego Obrazu w dniu 21 sierpnia każdego roku udziela szczególnych łask przez błogosławieństwo relikwiarzem z tuwalnią Łez Matki Bożej.”

W 2007 roku w 70 rocznicę koronacji wizerunku Matki Bożej Łaskawej ze Stanisławowa została wydana książeczka „Sanktuarium Matki Bożej Łaskawej w kościele św.Piotra i Pawła”, w której przedstawiono historię Obrazu. 

Poniżej treść opracowania udostępnionego poprzez stronę internetową Sanktuarium (strony są dobrze ułożone, błąd jest w druku numeracji). 

IWS

ksiazeczka-sanktuarium-matki-bozej-laskawej-w-kosciele-sw-piotra-i-pawla-13

Zdjęcie 1 z 24