Historia

Historia Tymbarku – budowa starej remizy

13 kwietnia 2018 by Irena Wilczek Sowa

XXVI Drużyna Strzelecka

11 kwietnia 2018 by Irena Wilczek Sowa

Jedyne kopie dokumentów przypisanych do Tymbarku uzyskane w archiwum wojskowym dot. historii drużyn strzeleckich.

[Pokaz zdjęć]

Konkurs plastyczny rozstrzygnięty

10 kwietnia 2018 by Irena Wilczek Sowa

„Maszerują Strzelcy Maszerują…… „ – to temat Konkursu Plastycznego dla dzieci i młodzieży zorganizowanego przez Jednostkę Strzelecką nr 2007 im. kpt. Tadeusza Paolone ZS „ Strzelec” OSW w Tymbarku i Urząd Gminy w Tymbarku w ramach gminnych obchodów 100 – lecia Odzyskania Niepodległości. Głównym celem konkursu było uczczenie 100 rocznicy Odzyskania przez Polskę Niepodległości, XXV – lecia reaktywacji Związku Strzeleckiego „Strzelec” Organizacji Społeczno–Wychowawczej w Tymbarku oraz upamiętnienie Strzelców i Legionistów walczących na Ziemi Limanowskiej.

Jury pod przewodnictwem Agaty Czaja dokonało oceny 54 prac nadesłanych na konkurs i postanowiło przyznać następujące miejsca:

Grupa wiekowa klasy (4-6 )

1.Oliwier Kordeczka , SP Tymbark,
2.Aleksandra Czyrnek, SP Tymbark,
3.Paulina Gembałyś, SP Zawadka,
4.Anna Rusnak NSP, Piekiełko,
5. Błażej Sikoń NSP, Piekiełko.

Grupa średnia klasy (VII, VIII i Gimnazjalne II i III)

Julia Dziadoń ,Gimnazjum Tymbark,
2. Aleksandra Odziomek, Gimnazjum Tymbark,
3. Anna Nowak, Gimnazjum Tymbark,
4. Angelika Czopek, Gimnazjum Tymbark,
5. Aleksandra Janczy, Gimnazjum Tymbark.

Grupa starsza szkoły średnie
1. Anna Żelazny, ZS im. KEN,
2. Izabela Jurkowska , ZS im. KEN,
3. Martyna Marszałek, ZS im. KEN.

Wyróżnienia otrzymali: Konrad Baran SP Tymbark, Julia Kordeczka SP Zawadka, Antoni Urbański SP Tymbark, Jakub Kuruc Niepubliczne Gimnazjum Piekiełko.

Podsumowanie konkursu i wręczenie nagród rzeczowych odbyło w sali konferencyjnej Urzędu Gminy w Tymbarku 10 kwietnia 2018 roku. Minutą ciszy uczczono pamięć pomordowanych w Katyniu w 78 rocznicę Zbrodni Katyńskiej oraz osób, które zginęły w katastrofie smoleńskiej w 8 rocznicę tej tragedii. Nagrody ufundowane przez Instytut Pamięci Narodowej w Warszawie , Urząd ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych w Warszawie, Urząd Gminy w Tymbarku i Jednostkę tymbarskiego Strzelca zwycięzcom wręczyli wójt Gminy Tymbark Paweł Ptaszek i przewodnicząca komisji konkursowej Agata Czaja.

Prace zostały opublikowane na okolicznościowych widokówkach wydanych z okazji 100 lecia Odzyskania Niepodległości.

Robert Nowak

SPOTKANIA Z HISTORIĄ – KOLEKCJA PRYWATNA TYMBARK

9 kwietnia 2018 by Irena Wilczek Sowa

POD TWOJĄ OBRONĘ

Tak zatytułowany jest modlitewnik otrzymany od księdza Kazimierza Filipiaka. Słowa modlitwy do ukochanej Matki Bożej wypowiadane przed Cudownym Obrazem w Stanisławowie zapisane są na stronach tej dawnej pamiątkowej książeczki. Poprzednią część opowieści o ks. Filipiaku zapoczątkował obrazek z Tymbarku. W tym modlitewniku jak widać schowany jest jeszcze jeden święty wizerunek. Już trochę podniszczony, znać na nim lata. Ostrożnie go odwrócę, żeby można było zobaczyć co jest na odwrocie.

Święcenia kapłańskie ks. Filipiak otrzymał w roku 1938 w Przemyślu. Zanim to jednak się wydarzyło, był pobyt i nauka we Lwowie. Tam też nastąpiło spotkanie młodego człowieka z obrządkiem ormiańskim. Kazania abp. Teodorowicza w ormiańskim kościele ( w modlitewniku jest nota tego ormiańskiego Metropolity Lwowa zatwierdzająca treść do szerzenia kultu Cudownego Obrazu Katedra, Kościół Ormiański we Lwowie – jedna z najpiękniejszych świątyń tego miasta. Zaraz po święceniach, przez kilka miesięcy wikarym katedralnym w tym kościele był ks. Kazimierz Filipiak. Poniżej możemy zobaczyć ten kościół na przedwojennych, starych kartach pocztowych które są w moich kresowych zbiorach.

Ksiądz Filipiak był człowiekiem ogromnej wiary i modlitwy. To z niej czerpał siły do walki z przeciwnościami z jakimi musiał się mierzyć na swojej życiowej i kapłańskiej drodze. Pamiętam, kiedy już w Gdańsku, pomiędzy ruinami kościoła klękał przed Cudownym Obrazem Matki Łaskawej i zakrywał rękami twarz. Później wstawał i był, co niepojęte, dziwnie radosny. Zawsze sobie to przypominam, kiedy zaglądam do tej starej książeczki przez niego podarowanej. Proszę zobaczyć, jaką historię Cudownego Obrazu i niezwykle piękne modlitwy przed nim odmawiane można tam znaleźć.

[Pokaz zdjęć]

Do tego starego modlitewnika powrócę jeszcze w dalszej części wspomnień o księdzu Kazimierzu Filipiaku. Teraz pokażę jednak coś, co pozwoli być może uświadomić nam historię, czasy i realia, kiedy to trwała walka o uratowanie, zachowanie i znalezienie godnego miejsca dla Cudownego Obrazu ze Stanisławowa. Jaką siłą i determinacją wykazał się ks. Filipiak w tamtych latach, aż trudno logicznie wytłumaczyć. Proszę spojrzeć na fotografię poniżej. To jest oryginalne zdjęcie – jedno z wielu które zachowały się tu u nas w Tymbarku – z roku 1959.

Kościół Św. Piotra i Pawła w Gdańsku spalony i zrujnowany w czasie wojny. Komuniści zaprowadzili swój sowiecki porządek. Przez lata nie wolno było nic zrobić z tak strasznie okaleczonym kościołem. W tym miejscu wtrącę pewien wątek, który nieco odbiega od tematu spotkania, ale wiąże się z tą dawną fotografią kościoła. „Jaskółka uwięziona ” Stana Borysa – hymn wolności – poetyczny tekst tej piosenki (słowa Kazimierz Szemioth) został napisany pod wrażeniem widoku zrujnowanego Gdańska – między innymi katedry i kościołów.

” Jaskółka, czarny sztylet wydarty z piersi wiatru

Nagła smutku kotwica z niewidzialnego jachtu

Katedra ją złowiła w sklepienia sieć wysoką

Jak śmierć kamienna bryła

Jak wyrok naw prostokąt

Jaskółka błyskawica w kościele obumarłym

Tnie jak czarne nożyce lęk który ją ogarnia … „

Całość można przeczytać wpisując hasło „Historia piosenki Jaskółka uwięziona” – bezspornie jednak, te dawne fotografie zachowane w Tymbarku, trafnie ilustrują tą niezwykłą pieśń Stana Borysa.

– O tym jak krętymi ścieżkami historii toczyły się losy Cudownego Obrazu Matki Bożej ze Stanisławowa można by bardzo długo opowiadać. Wygnana przez sowietów z naszych Kresów, ze Stanisławowa, ocalona przez Polskiego Księdza, po latach tułaczki znalazła swoje miejsce w Gdańsku. W Gdańsku który nieco wcześniej zwał się Wolnym Miastem Gdańsk i z polskością nie miał wiele wspólnego. Czyżby kolejne zwycięstwo Maryji Królowej Polski, bo przecież Matka Boża Łaskawa ze Stanisławowa to wierna kopia Matki Boskiej Częstochowskiej, z tym że Kresowa Pani ze Stanisławowa nie ma na swoim wizerunku ran. Można śmiało powiedzieć, że przed sowieckimi ranami, przed bolszewickim zbezczeszczeniem Cudowny Obraz Najświętszej Panny Marii Łaskawej ze Stanisławowa ocalił ksiądz, którego życie i kapłańskie powołanie zapisało się złotymi zgłoskami na kartach naszej historii. Ksiądz Kazimierz Filipiak który urodził się tu u nas w Tymbarku.

Kolejne budzące wspomnienia, oryginalne fotografie z lat 1959 – 1960 Na ostatnim wpisie w Historii naszej strony Parafii Tymbark widnieje informacja, że w dniu 8 XII 1958 była składka na remont kaplicy dla Cudownego Obrazu Matki Bożej Łaskawej w Kościele Św. App. Piotra i Pawła w Gdańsku. W tym czasie proboszczem w Tymbarku był już od roku 1955 wielce zasłużony dla naszej parafii ks. Teofil Świątek – człowiek światły, otwarty, umiejący trafnie oceniać otaczającą, nie zawsze jednoznaczną rzeczywistość. To w tym czasie zaczęło się coś, co trwało nieprzerwanie przez następne lata. Za Matką Bożą Łaskawą, do księdza Filipiaka, do Gdańska ruszył kto tylko mógł z Tymbarku. Ta niesamowitej wartości fotografia ruin kościoła Piotra i Pawła w Gdańsku, na pierwszym planie przedstawia grupę Tymbarczan idącą do księdza Kazimierza Filipiaka. Przez całą Polskę tam jechali, dosłownie spod Tatr nad Bałtyk. Pośród zdjęć, które zachowały się z tamtych lat, są również te ze zwiedzania niezwykle pięknych miejsc na naszym Wybrzeżu. Palmiarnia w Oliwie, rok 1959 – proszę tylko zobaczyć – ksiądz Filipiak a wokół przecież jakże znajome twarze. Wystarczy spojrzeć – pierwszy od lewej Stanisław Macko – (spod stacji, śp. Tata Danusi i Józka ). Któż mógłby go zapomnieć, a tu proszę na zdjęciu z dawnych lat.

Pokażę jeszcze więcej zdjęć z tych nadmorskich eskapad Tymbarczan, jednak na koniec tego spotkania powrócę jeszcze do mojego tytułowego modlitewnika. Tam w jego wnętrzu, pomiędzy kartkami, zachowały się jeszcze inne, święte obrazki. O nich, a również o następnych fotografiach opowiem w naszym kolejnym spotkaniu.

Pozostało mi jednak dzisiaj pokazać jeszcze coś, co jest zapisane na pierwszej stronie mojej dawnej książeczki ze Stanisławowa. Pisane ręką księdza Kazimierza Filipiaka życzenia i błogosławieństwo …

Zapraszam do następnego spotkania.

SPOTKANIA Z HISTORIĄ – KOLEKCJA PRYWATNA TYMBARK

6 kwietnia 2018 by Irena Wilczek Sowa

PRYMICYJNY OBRAZEK

Obrazek, a właściwie niewielka fotografia. Obok wieży naszego kościoła, na tle tymbarskiego nieba, Matka Boża Łaskawa ze Stanisławowa. Do pokazania tej dawnej prymicyjnej pamiątki zainspirował mnie oczywiście artykuł, który ukazał się na naszym portalu w Wielkanocny Poniedziałek. Jeżeli można, ośmielę się dodać – do niezwykłej historii Cudownego Obrazu ze Stanisławowa i księdza Kazimierza Filipiaka – kilka wspomnień, dawnych fotografii i pamiątek, które szczęśliwie zachowały się w moich zbiorach w Tymbarku. Ten prymicyjny obrazek jest tylko pretekstem do dotykania doprawdy wielkiej historii – historii Polski, Kresów, dziejów naszego Kościoła – dzięki księdzu, który urodził się, wychował i poszedł w świat z Naszej Ziemi – z domu przy rynku w Tymbarku. Opatrzność zapewne sprawiła, że po latach, w trudnym czasie, Kresowa Pani ze Stanisławowa – dzięki właśnie temu księdzu – tu u nas w Tymbarku znalazła przynajmniej na jakiś czas schronienie. Wszelkie informacje dotyczące Matki Bożej Łaskawej ze Stanisławowa, polskich Ormian, księdza Kazimierza Filipiaka ( w ubiegłym roku minęło 25 lat od jego śmierci – ur.1910 zm.1992 ) możemy odnaleźć na stronach internetowych. Pięknie opisuje postać naszego rodaka ksiądz Tadeusz Isakowicz-Zaleski. Ksiądz Kazimierz Filipiak był opiekunem, obrońcą, kustoszem i strażnikiem Cudownego Obrazu Najświętszej Marii Panny Łaskawej ze Stanisławowa. W okrutnych czasach wojny i sowieckiego terroru potrafił uchronić i zachować dla nas, dla Polski – dla Ormian, których był duszpasterzem – skarb bezcenny – czczoną i umiłowaną Łaskawą Boską Matkę. I potrafił jeszcze – pomimo wszelkich przeciwności – szerzyć jej maryjny kult.

Przykładem tego jest własnie ten dawny prymicyjny obrazek księdza Stanisława Smagi. Niezwykła symbolika – Kresowa Pani w gościnie w Tymbarku. Rok 1955 – to czas, kiedy ksiądz Filipiak po raz kolejny powraca do nas z Cudownym Obrazem – pobyty w Tymbarku to lata 1946 – 1948 oraz 1954 – 1958/1959. Z tych czasów zachowało się kilka pamiątkowych fotografii. Poniżej ksiądz Filipiak podczas posługi w ostatniej drodze swojego szkolnego kolegi i przyjaciela – Tymbark czerwiec 1955 (trzeci z lewej ks. Kazimierz Filipiak)

Powyżej na fotografii – pierwszy z księży od lewej to ks. Filipiak – cmentarz w Tymbarku, rok 1955 – w tle dawne plebańskie budynki gospodarcze (pomiędzy cmentarzem a kaplicą Myszkowskich ).

Święte obrazki trzymamy zazwyczaj w książeczkach do nabożeństwa, w modlitewniku. Nie inaczej też rzecz ma się w przypadku tego prymicyjnego obrazka, który pozwoliłem sobie dzisiaj pokazać. Wyjąłem go ze starej książeczki, która od lat jest u mnie w domu. Książeczka, modlitewnik – wywieziony razem z Cudownym Obrazem Matki Bożej Łaskawej ze Stanisławowa – osobiście podarowany przez księdza Kazimierza Filipiaka. Nie ma takiej miary, takiej skali, która oddałaby wartość tej niezwykłej pamiątki. Bezcenny skarb – na niewielkich rozmiarów kartkach wielka historia – dzieje, modlitwy, prośby i litanie – a pomiędzy tymi kartkami kolejne, budzące wspomnienia obrazki …

Zapraszam do następnego spotkania, do doprawdy bardzo pasjonującej przygody z naszą historią !!!