Święto Wniebowstąpienia Pańskiego – VII Niedziela Wielkanocna

W VII Niedzielę Wielkanocnych obchodzimy Święto Wniebowstąpienia Pańskiego.  Święto  to  upamiętnia zwieńczenie życia Chrystusa na ziemi, który po zmartwychwstaniu wstąpił do nieba, by „zasiąść po prawicy Ojca”.

Eucharystię  w sobotni wieczór sprawował ksiądz proboszcz dr Jan Banach, który również wygłosił homilię . 

IWS

HISTORIA PIŁKI NOŻNEJ (60) – ze starych kronik Krzysztofa Wiśniowskiego

Słoneczna, czerwcowa niedziela 1991 roku stanowiła piękną scenerią do rozegrania meczu 25 kolejki spotkań, sezonu piłkarskiego 1990/1991. Wynik tego meczu, nie mógł zasadniczo wpłynąć na zmiany w tabeli ale piękna pogoda i pełne kibiców trybuny, zmobilizowały zawodników HARNASIA. Wraz z drużyną z Brzeska pokazali efektowny futbol, pełen dramaturgii i zwrotów akcji.

Niestety, goście mieli więcej szczęścia i wykorzystali więcej okazji.   

HARNAŚ – OKOCIMSKI Brzesko, wynik 1:2 (0:2)

Skład Harnasia: Tadeusz Pyrc – Wojciech Zborowski, Wojciech Majeran, Andrzej Potoczny, Bogdan Puchała – Piotr Czyrnek, Tomasz Majeran, Bogdan Ślusarczyk, Grzegorz Dziadoń – Jarosław Majeran, Mieczysław Kubatek.

 cdn.

Foto nr 1.
Drużyna Harnasia, pozdrawia tymbarskich kibiców przed meczem z Okocimskim. Od lewej: Wojciech Majeran, Tadeusz Pyrc, Piotr Czyrnek, Wojciech Zborowski, Grzegorz Dziadoń, Mieczysław Kubatek, Jarosław Majeran, Bogdan Ślusarczyk, Andrzej Potoczny, Tomasz Majeran, Bogdan Puchała.


Foto nr 2.
Mecz Harnaś – Okocimski, czerwiec 1991r. Jarosław Majeran wykonuje rzut karny i zdobywa jedynego gola, dla Harnasia w tym meczu.

Foto nr 3.
Tadeusz Pyrc w pięknej interwencji, broni rzut karny wykonywany przez napastnika z Brzeska.

Foto nr 4.
Grzegorz Dziadoń – w meczu z Okocimskim – czerwiec 1991 rok.
Z tyłu, kryjący przeciwnika Andrzej Potoczny.

Foto nr 5.
Wojciech Majeran – z obrońcą Okocimskiego, w dali Jarek Majeran.

Foto nr 6.
Po wyczerpującym meczu, najlepsza kąpiel i piwo. Bracia – Tomasz i Wojciech Majeranowie oraz Bogdan Puchała i Janusz Kałużny.

„Z Bożej Apteki” (12)

Żywokost lekarski

Żywokost lekarski – Jest byliną z rodziny ogórecznikowatych, rośnie na terenie całego kraju, w sprzyjających warunkach może rosnąć w jednym miejscu nawet kilkanaście lat. Spotkać ją można na wilgotnych łąkach, obrzeżach lasów, przy rowach i w widnych lasach. W okresie kwitnienia, a kwitnie w maju – czerwcu łodyga może dorastać do wysokości 1 m, czasem wyżej, charakterystyczną cechą tej rośliny jest jej szorstka łodyga i liście, co jest zasługą szczeciniastych włosków, które je porastają, rurkowate kwiaty mają z reguły fioletowo – purpurowy kolor. Roślina ta jest nieoceniona w ziołolecznictwie, trzeba jednak pamiętać, że jest polecana do stosowania – tylko – zewnętrznego. Do takiego stosowania używany bywa korzeń oraz część zielna rośliny, stosować ją można w postaci okładów, kompresów i wyciągów. Szczególnie pomocna przy bólach stawów, kręgosłupa, odleżyn, bólów mięśni, zwichnięciach i złamaniach, pomaga w likwidowaniu łuszczycy, przyspiesza regeneracje skóry. W zasadzie wystarczy w przypadkach wyżej przedstawionych stosować zgnieciony korzeń (skuteczniejszy) lub część zielną rośliny na miejsce bolące, skaleczone bądź uszkodzone w postaci okładów, a skutek jest szybko odczuwalny

Koniczyna czerwona – ( inaczej łąkowa)

Koniczyna czerwona – ( inaczej łąkowa) W Polsce występuje kilka odmian tej pożytecznej rośliny, oprócz tej opisanej często występująca jest koniczyna biała, która jest rośliną wyjątkowo miododajną i bardzo pożywną w produkcji zwierzęcej, jednak w ziołolecznictwie zdecydowaną przewagę ma koniczyna czerwona. Roślina ta należy do rodziny bobowatych, rośnie praktycznie wszędzie, woli jednak miejsca trochę ocienione, ale rośnie też w pełnym słońcu w takich miejscach jest niższa i bardziej płożąca, może wyrastać do wysokości 50 cm, zawiera w sobie wszystkie tak zwane „pierwiastki życia”, sole mineralne i inne wartościowe składniki odżywcze dla organizmu człowieka, bywa nazywana kobiecą rośliną, pomocna w wielu kobiecych chorobach. Jest wyjątkowa w dolegliwościach układu nerwowego i pokarmowego, reguluje apetyt, wspomaga trawienie, stymuluje pracę wątroby, działa przeciwzapalnie, obniża ciśnienie krwi i poziom „złego” cholesterolu, chroni przed miażdżycą, zapobiega osteoporozie, jest rośliną działającą bakteriobójczo, zabija grzyby i wirusy

Błogosławieństwo róż – modlitwa za wstawiennictwem św. Rity

Róża jest symbolem Świętej Rity. Od wieków w  sanktuariach św. Rity, 22 maja każdego roku, są one święcone. Ten kwiat symbolizuje jej życie – w niezwykły sposób łączy delikatność, piękno i cierpienie.  I tak jak za swojego życia czyniła cuda, tak po śmierci szybko stała się orędowniczką spraw trudnych i beznadziejnych. Kwiat różany z ogrodu rodziców Rity symbolizuje nadzieję w sytuacjach, zdawałoby się, bez wyjścia. 

W tym roku święcenie róż miało miejsce również w tymbarskim kościele, w związku z niemożnością działu w uroczystościach w Sanktuarium św.Rity w Krakowie. Aktu tego dokonał ks.Witold Warzecha.

IWS  

 

Msza Święta w dniu wspomnienia świętej Rity

W Polsce kult św. Rity jest bardzo żywy. Szczególnym jego miejscem jest klasztor sióstr augustianek w Krakowie, gdzie w kościele św. Katarzyny przechowywane są relikwie św. Rity. Tam też  w każdym roku, 22 maja, udawała się grupa tymbarskich parafian.  2020 roku – roku pandemii – pielgrzymi Ci modlili się  o błogosławieństwo Boże za wstawiennictwem św.Rity  w kościele parafialnym w Tymbarku. Mszę świętą w tej intencji sprawował ks.Witold Warzecha. 

Po Mszy św. ksiądz Witold poświęcił róże przyniesione przez wiernych do kościoła.

IWS