„To jest zwieńczenie mojego życia…”

„To jest zwieńczenie mojego życia … i tylko mogę powiedzieć. Po to przyjechałam, żeby móc przenosić  pamięć o tym Człowieku i starać się, aby ta pamięć jakość się utrwalała. Jeżeli dzieje się tak jak tutaj, że było takie przyjęcie i takie zainteresowanie, to jest to wielka nagroda dla mnie, nie wiem czy zasłużona…”

– tak odpowiedziała Pani Zofia Posmysz na pytanie „Jak ocenia to co przeżyła dzisiaj w Tymbarku?”, jakie jej zadał  dyrektor Międzynarodowego Domu Spotkań Młodzieży w Oświęcimiu Leszka Szuster po zakończonej uroczystości. 

Pani Zofia Posmysz – Gość Honorowy dzisiejszych Gminnych Obchodów 80.Rocznicy II Wojny Światowej, jakie miały dzisiaj miejsce w Tymbarku. Pisarka, Więźniarka KL Auschwitz. Los sprawił, że w tym strasznym miejscu spotkała człowieka, o którym pamięta całe swoje życie, o którym pisała w swoich książkach, i o którego utrzymanie pamięci całe swoje życie zabiegała – kapitana Tadeusza Paolone. 

Pani Zofia Posmysz rozpoczęła swój pobyt w Tymbarku odsłonięciem Tablicy Pamięci Kapitana Tadeusza Paolone, jaka został umieszczona froncie biblioteki. W akcie odsłonięcia tablicy  (ufundowanej przez Instytut Pamięci Narodowej) wziął udział dr Maciej Korkuć – naczelnik Biura Upamiętniania Walki i Męczeństwa IPN w Krakowie, Wójt dr Paweł Ptaszek,  Stanisława Urbańska (przewodnicząca RG Tymbark) oraz dyrektor biblioteki Ewa Skrzekut.

Zanim to nastąpiło dr Maciej Korkuć wygłosił wykład „II wojna światowa – wyzwania pamięci w XXI wieku” (wykład będzie pokazany na portalu).

Po odsłonięciu tablicy, na prośbę Pani Zofia Posmysz,  doszło do nieplanowanego spotkania z Panem  Stanisławem Wcisło, który jako pierwszy zaczął przypominać sylwetkę kpt.Tadeusza Paolone, opisał też jego życie. 

Następnie nastąpiło odczytanie Aktu Nadania Bibliotece Publicznej w Tymbarku imienia  Kapitana Tadeusza Paolone.   Dokonała  tego przewodnicząca Rady Gminy Tymbark Stanisława Urbańska, wręczając Akt dyrektor Biblioteki Ewie Skrzekut. 

Następnym, bardzo poruszającym momentem, było wręczenie przez Zofię Posmysz kopii medalika „Chrystus oświęcimski”   Bibliotece Publicznej, działającej przy niej Izbie Pamięci w Tymbarku  na ręce dyrektor biblioteki Ewy Skrzekut.

Wójt Gminy Tymbark dr Paweł Ptaszek wraz z przewodnicząca RG Stanisława Urbańską jako podziękowanie dla gości, dla osób szczególnie zasłużonych dla pielęgnowania pamięci kpt.Tadeusza Paolone, okolicznościowe płaskorzeźby. 

Ostatnim punktem uroczystości był wykład historyka Przemysława Bukowce „Kpt.Tadeusz Paolone – Ocalić od zapomnienia” (wykład ten też zostanie przedstawiony na portalu).  

Na zakończenie podziękowania dla organizatorów uroczystości złożył dyrektor Międzynarodowego Domu Spotkań w Oświęcimiu Leszek Szuster.

W uroczystości wzięli udział członkowie rodziny kpt.Tadeusza Paolone, od strony rodziny Kapturkiewiczów.

Organizatorami uroczystości byłi UG Tymbark,  Instytut Pamięci Narodowej w Krakowie, Biblioteka Publiczna w Tymbarku oraz jednostka tymbarskiego Strzelca.  Uroczystość prowadził  współorganizator – dowódca jednostki tymbarskiego Strzelca st. insp. ZS Robert Nowak.

IWS

PS. Po uroczystości Pani Zofia Posmysz zwróciła  się przedstawiciela Strzelca, aby Strzelcy nauczyli się śpiewać pieśń, której tekst zacytowała, a nawet potem … zaśpiewała. 

galeria zdjęć wkrótce 

„Polski Bohater o włoskim rodowodzie” artykuł Marii Radożyckiej-Paoletti

Artykuł o Nasz Bohaterze kpt.Tadeuszu Poulone, pióra Marii Radożyckiej-Paoletti, który ukazał się w 2018 roku w miesięczniku  „w Sieci HISTORII” (w numerze 7).

Maria Radożycka-Paoletti – pisarka, tłumaczka mieszkająca we Włoszech (w Ancony). Interesuje się  historią, w tym historią dotyczącej odbicia włoskiej Ancony (kiedyś podkreślano przede wszystkim wkład tamtejszej partyzantki, a dzisiaj podkreśla się wkład polskich oddziałów). Między innymi w radiu Wnet  opowiadała  o dzisiejszym życiu Polonii, w tym regionie, a także o swoim  ojcu, który m.in. w czasach komunizmu trafił do więzienia we Wronkach. Komentuje  sytuację polityczną i społeczną we Włoszech. 

 

 

 

 

Pani Zofia Posmysz podaruje kopię medalika „Chrystusa Oświęcimskiego”

Jutro podczas uroczystości nadania imienia kpt. Tadeusza Paolone,  Bibliotece Publicznej Gminy Tymbark Pani Zofia Posmysz, więźniarka niemieckiego obozu KL Auschwitz przekaże Pani Ewie Skrzekut , kierownikowi Biblioteki Publicznej Gminy Tymbark kopię medalika „ Chrystusa Oświęcimskiego”,  wykonanego przez więźnia Wiktora Tołkina. Jest to ogromne wydarzenie dla lokalnej społeczności.

Medalik oświęcimski w rękach Właścicielki Zofii Posmysz – zdjęcie zrobione podczas spotkania z Panią Zofią w Tymbarku, w 2013 roku (zdjęcie: TR)

poniżej zdjęcia ze spotkania w Tymbarku z Panią Zofią Posmysz w czerwcu 2016 roku (autor zdjęć: Roland Mielnicki) 

HISTORIA PIŁKI NOŻNEJ (41) – ze starych kronik Krzysztofa Wiśniowskiego

Mamy dzień 4 czerwca 1997 roku na boisku LKS „Gorce” w Kamienicy rozgrywa się kolejny Finał Wojewódzki XII Ogólnopolskiego Turnieju im Stanisława Tymowicza „Piłkarska Kadra Czeka”. To już po raz szósty piłkarze z Tymbarku są jego uczestnikami a po raz piąty jego zwycięzcami.

          Tradycyjnie spotykają się reprezentacje czterech rejonów województwa: nowosądecki (Piątkowa), limanowski (Tymbark), gorlicki (Grybów) i nowotarski (Kluszkowce). Tymbarczanie pokonując Piątkową (3:0) i w finale Kluszkowce (2:1) wygrywają turniej i kwalifikują się do kolejnego etapu.

Finał makroregionalny rozegrał się 12 czerwca 1997rokuw miejscowości Juszczyn (woj. bielskobialskie). Niestety ten poziom rozgrywkowy w tej edycji był za wysoki na umiejętności naszych piłkarzy. Po przegranej (2:1) z Bielsko Białą i (5:1) z Katowicami, odpadli z turnieju.

Tymbark reprezentowali ; Krzysztof Kawula, Mateusz Zborowski, Łukasz Mrózek, Krzysztof Kęska, Jerzy Dudzik, Wojciech Piwowarczy, Robert Bubula, Jarek, Krzysztof, Dariusz Czechowie, Tomasz Widomski, Tomasz Kaptur, Tomasz Olejarz (kapitan drużyny), Marek Bieda, Paweł Krzyściak i Paweł Wożniak, Krzysztof Urbański.

    cdn.

boisko LKS „Gorce” w Kamienicy, Wojewódzki Finał Turnieju „ Piłkarska Kadra Czeka” – reprezentacja limanowszczyzny (TYMBARK)
Stoją: Paweł Wożniak, Krzysztof Urbański, Krzysztof Kęska, Wojciech Piwowarczyk, Krzysztof Czech, Jarosław Czech, Mateusz Zborowski, Jerzy Dudzik, Krzysztof Kawula, Trener-Krzysztof Wiśniowski z synem Jarosławem.
W dole: Stanisław Kuc, Łukasz Mrózek, Robert Bubula, Tomasz Kaptur, Tomasz Widomski, Tomasz Olejarz, … , Paweł Krzyściak.

Foto nr 2.
04.06.1997r. – Kamienica – drużyna z Tymbarku przed turniejowym meczem.
Od lewej: T. Olejarz, K. Kawula, K. Czech, J. Czech, P. Krzyściak, Ł. Mrózek,
M. Zborowski, K. Urbański, T. Widomski, W. Piwowarczyk, R. Bubula,
P .Wożniak, J. Dudzik, T. Kaptur, K. Kęska

Foto nr 3.
4 czerwiec 1997r. Kamienica -Kapitan drużyny z Tymbarku Tomasz Olejarz, odbiera z rąk Prezesa Wojewódzkiego oddziału LZS, Puchar za Mistrzostwo w wojewódzkich eliminacjach edycji turnieju „Piłkarska Kadra Czeka”.

Foto nr 4.
12 czewiec 1997r. Juszczyn – drużyna TYMBARK stoją: Krzysztof Czech, Krzysztof Urbański, … , Jarosław Czech, Mateusz Zborowski, … , Paweł Wożniak, Paweł Krzyściak, Robert Bubula, Trener – Krzysztof Wiśniowski. W dole: … , Jerzy Dudzik, Krzysztof Kawula, Tomasz Widomski, Krzysztof Kęska,z dyplomem- Jarek Wiśniowski, Tomasz Olejarz, Krzysztof Bieda, Łukasz Mrózek.

Foto nr 5.
12.06.1997r. Juszczyn (bielsko-bialskie) – drużyna TYMBARK podczas otwarcia Turnieju – zielone stroje, pierwszy kapitan Tomek Olejarz, dalej Krzysztof Kawula, Tomek Widomski … itd.

Foto nr 6.
12.06.1997r. Juszczyn – zakończenie Turnieju. Tomek Widomski odbiera pamiątkowy Puchar oraz dyplom.

 

Kolekcja Prywatna Tymbark: Z NASZEGO PORTALU W ŚWIAT! WIWAT PORTAL TYMBARK.IN!

Pod koniec lipca ukazał się  najnowszy numer miesięcznika „ŚWIAT KOLEI” – Lipiec 07/2019. Na stronach tego wydawnictwa wiadomości dotyczące zagadnień szeroko pojętego kolejnictwa, głównym jednak tematem jest historia kolei żelaznych, pociągi, wagony, parowozy oraz coś dla miłośników, hobbystów miniatur makiet i kolejek. Na stronie 6 notatka z prasy sprzed 130 lat i zdjęcie.

 

Jedyną ilustracją do całej strony dawnych prasowych doniesień jest widok dworca kolejowego w Tymbarku oraz wiadomość na temat udostępnienia naszej stacji dla ruchu towarowego w 1889 roku. W praktyce oznaczało to rozbudowę stacji w Tymbarku o dodatkowe torowiska, rozjazdy i bocznice umożliwiające manewrowanie wagonami, postój składów towarowych oraz mijanie się pociągów.  Redakcja ” Świata Kolei ” zwróciła się o wyrażenie zgody na publikację. Budynek dworca kolejowego w Tymbarku istniał do 1945 roku kiedy to został wysadzony przez wycofujące się wojska niemieckie.  Prawdopodobnie ten widok, a dokładnie stara karta pocztowa sprzed lat, to jedyna ikonografia takiego ujęcia dworca w Tymbarku. Pozwolę sobie przypomnieć tą pocztówkę.

Nakład Kółka rolniczego Jasna – Podłopień  „Tymbark – Dworzec kolejowy ” – pocztówka z obiegu. Kasownik i korespondencja z 1922 roku. Budynek dworca w Tymbarku z otoczonym płotem ogródkiem naczelnika stacji na tle zboczy Zęzowa, obok konny zaprzęg. Niezwykły artefakt z naszej przeszłości zauważony i doceniony przez redakcję fachowego pisma. Na odwrocie nie mniej cenna korespondencja do profesora Leopolda Węgrzynowicza, krajoznawcy, etnografa, patrona szkoły w sąsiedniej nam Dobrej, którego także możemy zobaczyć na pocztówce wydanej na początku lat trzydziestych przez krakowskie ” Nowiny krajoznawcze „.

Dodatkowo karta pocztowa z przełomu XIX i XX wieku – widok naszego dawnego dworca kolejowego od strony torów. Pocztówka dużo wcześniejsza – wystarczy porównać wielkość drzew na peronie.Te wszystkie niezwykle wartościowe pamiątki naszej przeszłości to część zbioru historycznych dawnych kart pocztowych, który mamy tu u nas w Tymbarku. Dzięki portalowi Tymbark.in możemy dzielić się naszymi skarbami z innymi, a publikacja w ogólnopolskim czasopiśmie dopisuje naszym archiwaliom dalszą historię. Pełne uruchomienie stacji kolejowej w Tymbarku w roku 1889 stało się dla naszej miejscowości przysłowiowym otwarciem na świat. Po 130 latach pisze o tym fakcie na swoich łamach „Świat Kolei „, za co redakcji należą się słowa podziękowania. Dworzec kolejowy i stacja w Tymbarku – miejsce pożegnań i radosnych powitań, wyjazdów i powrotów. Miejsce wielu wzruszeń na wspomnienie których niejednemu z nas i dzisiaj kręci się łza w oku.

Od redakcji: szczególne podziękowania należą się KOLEKCJI PRYWATNEJ TYMBARK za stworzenie tak wspaniałej kolekcji oraz dzielenie się nią, jak też historią z nimi związaną.  

HISTORIA PIŁKI NOŻNEJ (40) – ze starych kronik Krzysztofa Wiśniowskiego

HARNAŚ JUNIORZY 94’ – to oddzielny i bardzo pozytywny epizod w historii tymbarskiej piłki nożnej. Już w poprzednim sezonie, kończąc grę na poziomie trampkarzy ośmiu absolwentów Szkoły Podstawowej w Tymbarku zostaje powołanych i zgłoszonych do drużyny juniorów.

 Byli to: Marcin Pażucha, Piotr Frys, Wojciech Mrózek, Sławomir Ryś, Piotr Dudzik, Maksymilian Górka, Marcin Kuziel i Jan Burnus z Jodłownika.

Nieco starsza część drużyny tworząca jej szkielet to zawodnicy nadający ton grze. Najstarsi w tym roku kończący grę w juniorach:Tomasz Ryś (kapitan) i Bogdan Smoter (bramkarz), zasilą II drużynę seniorów. Dwóch kolejnych zawodników Piotr Kapturkiewicz i Marek Gąsior zostaje powołanych do szerokiej kadry III ligowej drużyny seniorów. Pozostałą część  drużyny juniorów uzupełniają utalentowani: Paweł Wiewiórski, Paweł Kordeczka, Jan Szczurowskii Marek Jaroszyński.

Wielkim wydarzeniem sportowym i sprawdzianem piłkarskich umiejętności dla Juniorów Harnasia był towarzyski mecz z drużyną rówieśników z II ligowego GKS Tychy. Osiągnięty remis 3:3 można było traktować jako duży sukces, tym bardziej że gra naszych Juniorów mogła zachwycić.

  cdn.

Foto nr 1.
Tymbark 26 czerwca 1994 roku.
Drużyna JUNIORÓW „Harnasia” przed meczem z GKS Tychy.
stoją: Piotr Dudzik, Tomasz Ryś, Jan Burnus,…, Piotr Kapturkiewicz Paweł Wiewiórski, Sławomir Ryś, Marek Jaroszyński, w dole: Jan Szczurowski, Paweł Kordeczka, Piotr Frys, Bogdan Smoter, Wojciech Mrózek, Marek Gąsior, Marcin Pażucha.

SPOTKANIA Z HISTORIĄ – KOLEKCJA PRYWATNA TYMBARK

LATEM PRZED LATY

Dawno temu przed laty żył dziedzic bogaty, miał piękną żonę i gromadkę dzieci, lecz znudziło mu się siedzieć w swoim dworze, więc zabrał całą rodzinę i wszyscy pojechali … nad morze. Pojechali daleko, tam gdzie fale biją o brzeg, jednak tym razem nie tylko był to … ”  – I tak dalej i dalej aż dojdziemy do końca tej  nieporadnie pisanej powiastki, która jak wszystkie jej podobne kończy się słowami … ” byli szczęśliwi „.  Szczęśliwi, razem – mama, tata, dzieci. Najpiękniejsze wspomnienia jakie tylko można mieć z beztroskich chwil dzieciństwa. Patrząc poniżej, pewnie już wiadomo o czym będzie i tym razem. Oczywiście że będą dawne oryginalne fotografie z albumu z tymbarskiego dworu. Jadwiga i Józef Myszkowscy z dziećmi na wakacjach.

 
Fotografia z początku XX wieku. Piękny gabinetowy kartonik z sygnaturami atelier i miejsca gdzie to zdjęcie zostało wykonane. Kurort Norderney – miejsce spotkań i wypoczynku arystokracji i ówczesnych elit – położony na wyspie o tej samej nazwie na Morzu Północnym.  Pani Myszkowska w plażowym koszu, Józef na leżaku, stoją Ludwik i Zosia,  z wiaderkiem najmłodszy Jurek. Cała rodzina pozująca do pamiątkowej fotografii, która szczęśliwie zachowała się do naszych czasów i jest teraz tu u nas w Tymbarku. Przeglądając kolejne kartoniki, okaże się że nie był to pierwszy pobyt właścicieli tymbarskiego majątku w tym kurorcie.
Jesteśmy nad morzem, więc i na fotografii obowiązkowy rekwizyt jakim był plażowy kosz w każdym szanującym się ówczesnym nadmorskim atelier. Państwo Myszkowscy w towarzystwie przyjaciela rodziny z synami. Zosia z książką, Ludwik i Jerzy trzymają w rękach słomkowe kapelusze. Obok zdjęcia na kartoniku sygnatura fotografa … i ta Zosi sukienka … . Czy ktoś pamięta, jak dokładnie przed rokiem pozwoliłem sobie pokazać fotografię dzieci płynących łódką ? 
Dokładnie to co widać. Dwie fotografie zrobione w tym samym miejscu i czasie w 1906 roku. Na obu sygnatura z tego samego atelier – Paul Moecke – Kolberg. Zdjęcie na łódce niewielkich rozmiarów. Fotografia z rodzicami jest większa – 10 na 16 cm –  gabinetowy kartonik. I rzecz niezwykła – te dwie fotografie wykonane przed laty w Kołobrzegu spotkały się po ponad 110 latach w moich zbiorach w Tymbarku.
Wprawdzie kapelusz Jadwigi Myszkowskiej przyćmiewa wszystko pozostałe niemniej jednak nie to jest najważniejsze na następnej fotografii którą mam przyjemność pokazać. Możemy pokusić się o w miarę dokładne datowanie. Siedzący pośrodku chłopiec ( Ludwik Myszkowski ) urodził się w 1893 roku. Jak widać dziecko ma jakieś cztery, pięć lat – można zatem określić czas wykonania tej fotografii. Co prawda schyłek, niemniej jednak jest to jeszcze XIX wiek. Reszta, czyli nazwiska, osoby, jest opisana i to na kilku fotografiach, gdyż z tego wcześniejszego wyjazdu Myszkowskich nad morze do Norderney mamy więcej takich fotograficznych pamiątek. Powróćmy zatem do fotografii, kiedy to państwo Myszkowscy wyjeżdżali nad morze z najstarszym synem Ludwikiem.
Zdjęcie na plaży. Oryginał z epoki, unikat, niezwykła rzadkość. Fotografia wykonana na plaży jeszcze w XIX wieku, gabinetowy kartonik na którym możemy zobaczyć na czym to plażowanie wówczas polegało ( pomijając tych panów którzy dotleniają się papierosami ). Nad morze jechało się pooddychać zalecanym już wówczas zdrowym powietrzem. Plażowe kosze chroniły przed wiatrem i … słońcem. Takie były czasy, dostojne panie głęboko oddychając zajmowały się wyszywaniem. Zdjęcie, dokument z dawno już minionej epoki.
Piękna winieta na odwrocie jeszcze jednej dziewiętnastowiecznej fotografii z nadmorskiego kurortu. Na fotografii Adam Dunikowski i Józef Myszkowski. Adam Dunikowski ( z Wojakowej )  był wujem Jadwigi, żony Józefa, inaczej tłumacząc bratem ” mamusi „, to znaczy szanownej teściowej tymbarskiego dziedzica Józefa Myszkowskiego. Trzeba bowiem wiedzieć, że i Adam i jego siostra Wanda z Dunikowskich Marszałkowiczowa – matka Jadwigi – w prostej linii byli potomkami Pantaleona Dunikowskiego, onegdaj właściciela Słopnic … Darujmy sobie może jednak w pełni lata te familijne wywody pozostawiając je na kolejne spotkania. Fotografia dziedzica Tymbarku z wujem Adamem niech będzie zakończeniem wspomnień dalekich wojaży sprzed lat. Pora wracać z nad morza do domu odwiedzając po drodze nieco bliższy nam kurort.
Rabka 15 lipiec 1899 – Ludek, Zosia i Jurek Myszkowscy. Taki opis widnieje na fotografii która ma dokładnie 120 lat. Jest to pamiątka z letniego pobytu poza domem ale i też coś więcej. Piękna fotografia dzieci które pięknie zapisały się w naszej historii. Zosia – Zofia z Myszkowskich Turska – jej imię nosi obecnie miejsce wypoczynku i park w Tymbarku. Ludek i Jurek – Ludwik i Jerzy Myszkowscy – oddali życie za Ojczyznę w czasie niemieckiej okupacji. Fotografia z czasów ich szczęśliwego dzieciństwa. Jedna z najpiękniejszych fotografii związanych z historią Tymbarku. Udało się ją ocalić, skarb w moich zbiorach. Fotografia wykonana  przed laty latem. 
SPOTKANIA Z HISTORIĄ – KOLEKCJA PRYWATNA TYMBARK

 

HISTORIA PIŁKI NOŻNEJ (39) – ze starych kronik Krzysztofa Wiśniowskiego

Początek lat 90 – tych, to okres wzmożonej aktywności sportowej. Praca z drużynami Trampkarzy i Juniorów tymbarskiego Harnasia przybierała na swej intensywności i daje coraz lepsze efekty. Zawodnicy obu drużyn podnoszą swe umiejętności techniczno – taktyczne, wynikiem tego jest coraz większa ilość wygranych meczy. Wysokie miejsca w tabeli młodych piłkarzy i kolejne sukcesy w innych turniejach dają zawodnikom poczucie własnej wartości i pewności siebie.

X edycja Turnieju „Piłkarska Kadra Czeka” to kolejne pasmo sukcesów, wygrane eliminacje rejonowe i wojewódzkie i wielki finał makroregionalny w miejscowości Bulowice (gmina Kęty) w dniach 17-19 czerwca 1994r. Drużyna w tym finale mimo bardzo dobrej gry nie wyszła z grupy eliminacyjnej, a grała w składzie: Marek Przechrzta, Wiesław Sędzik, Piotr Piwowarczyk, Rafał Nowak, Rafał Sułkowski, Sławek Olejarz, Ryszard Przechrzta, Krzysztof Przechrzta, Wojciech Przechrzta, Marcin Pażucha, Marek Jaroszyński, Marcin Janczak, Wojciech Bokowy, Tomasz Raczek i Grzegorz Wójcik, Mariusz Stanik.

     cdn

Foto nr 1.
17 czerwca 1994 rok. boisko w Bulowicach (gmina Kęty)
Reprezentacja Województwa nowosądeckiego (Tymbark) na makroregionalny finał Ogólnopolskiego Turnieju „Piłkarska Kadra Czeka”
Trener Krzysztof Wiśniowski, II trener Jan Wiśniowski, Krzysztof Przechrzta, Grzegorz Wójcik, Mariusz Stanik, … , Sławomir Olejarz, Wiesław Sędzik, Tomasz Raczek, Ryszard Przechrzta, Wojciech Bokowy, … , Franciszek Kowalczyk Prezes LZS. W dole: Marcin Janczak, Wojciech Przechrzta, Marek Przechrzta, Piotr Piwowarczyk, Rafał Sułkowski.

Foto nr 2.
Drużyna z Tymbarku przed uroczystym otwarciem Turnieju w Bulowicach.

Foto nr 3.
17.06.1994r, tymbarscy piłkarze po uroczystości otwarcia Turnieju w Bulowicach.

Foto nr 4.
Wiosna 1997 rok. Pierwszy oficjalny mecz na boisku rezerwowym w Tymbarku. Drużyna TRAMPKARZY – Tomek Widomski, Tomek Kaptur, Wojciech Piwowarczyk, Robert Piętoń, Łukasz Mrózek, Mateusz Zborowski, Piwowarczyk, … , Tobiasz Sułkowski, Sebastian Falkowski. W dole: Jarek Wiśniowski, Jamróz, Harbuz, Jamróz, Robert Bubula, Andrzej Sułkowski, … , Marcin Miśkowiec, … , Daniel Falkowski, Dariusz Zapała.

Foto nr 5.
Wiosna 97’ – JUNIORZY przed pierwszym meczem na boisku rezerwowym.
Stoją: Sędzia (w żółtym) Jan Kurek, Jarosław Czech, Krzysztof Czech, Artur Duda, … , Ryszard Przechrzta, Karol Czyrnek, Wojciech Przechrzta. W dole:Piotr Dudzik, Marcin Janczak, Sławek Olejarz, Józef Budacz, Mariusz Stanik, Rafał Nowak nad nim Rafał Sułkowski

HISTORIA PIŁKI NOŻNEJ (38) – ze starych kronik Krzysztofa Wiśniowskiego

W styczniu 1990 roku po opuszczeniu funkcji trenera Seniorów drużyny Harnasia, trener Krzysztof Wiśniowski podejmuje pracę szkoleniową z drużyną Trampkarzy. Jako nauczyciel WF w tymbarskiej „podstawówce” posiada lepszy przegląd roczników i skuteczniejszą możliwość selekcji, co w przyszłych latach będzie skutkowało podniesieniem liczebności sekcji i podniesieniem poziomu wyszkolenia.

W roku 1990 na zasłużoną trenerską emeryturę przechodzi szkoleniowiec Andrzej Sipak. Drużyna Juniorów, którą do tej pory prowadził przechodzi pod opiekę trenera trampkarzy Krzysztofa Wiśniowskiego.

Prowadzona z szerokim zamachem selekcja oraz systematyczne treningi, przekładają się na coraz lepsze wyniki w lidze trampkarzy oraz w turniejach towarzyszących. W 1992 roku tymbarscy trampkarze wzięli udział w Ogólnopolskim Turnieju „Piłkarska Kadra Czeka”. Wygrywając eliminacje regionalne potem wojewódzkie zakwalifikowała się do finałów makroregionalnych rozgrywanych w Dobczycach,gdzie na osiem drużyn zajęła IV miejsce. Zawodnicy Piotr Dudzik (bramkarz) i Piotr Kapturkiewicz otrzymali indywidualne nagrody i wyróżnienia.

Rok 1993 to kolejne pasmo zwycięskich meczy. W kategorii trampkarzy tylko jeden przegrany i jeden zremisowany. IX edycja Ogólnopolskiego Turnieju„Piłkarska Kadra Czeka” to kolejne wygrane mecze. W turnieju rejonowym, tymbarscy trampkarze pokonują wysoko: Dobrą, Laskową i Kamienicę. 1 czerwca 1993 roku na boiskach w Łososinie i Pasierbcu w finale wojewódzkim jako okręg limanowski wygrywają z reprezentacjami okręgów: nowotarskiego, nowosądeckiego i gorlickiego.

12 czerwca w Łańcucie odbył się finał makroregionalny. Reprezentacje sześciu województw: Tarnów, Kraków, Rzeszów, Krosno, Przemyśl i Nowy Sącz (Tymbark). Tymbarscy trampkarze po wspaniałej grze zajęli III miejsce, pokonując w meczu o to miejsce drużynę z Przemyśla (5:3). Najlepszy zawodnikiem Turniej ogłoszony został napastnik z Tymbarku Marcin Pażucha (strzelił 6 goli}.

cdn.

Foto nr 1.
Rok 1990 drużyna JUNIORÓW Harnasia przed treningiem.
Wojciech Dziadoń, Andrzej Wcisło, … , Krzyżak, Zborowski, Franek Mrózek, Judka, Roman Zborowski, Wojciech Kulig. W dole: Tomasz Ryś,…, Jarek Puchała, Klimek, Dudzik, … , Krzyściak.

Foto nr 2.
Rok 1990 szeroka drużyna trampkarzy przed treningiem.
Andrzej Walczak, Paweł Wiewiórski, Piotr Kapturkiewicz, Sopata, Ryś, Tomasz Ryś, Piotr Piwowarczyk, Juszczak, Marcin Pażucha, Piotr Dudzik. W dole: Maksymilian Górka, Bukowiec, Gabryś Moskal, Bogdan Smoter, Gawron, Paweł Kapturkiewicz, Jerzy Kęska, Wojciech Mrózek.

Foto nr 3.
Maj 1992 rok – Trampkarze Harnasia przed meczem w Podegrodziu.
Od lewej: Wojciech Mrózek, Piotr Dudzik, Grzegorz Drab, Wojciech Bokowy, Rafał Nowak, Rafał Sułkowski, Sławek Ryś, Piotr Piwowarczyk, Dominik Banach.

Foto nr 4.
Łańcut 12 czerwca 1993 rok-Piłkarska Kadra Czeka Turniej – makroregionalny
Stoją od lewej: Trener- Krzysztof Wiśniowski, Krzysztof Przechrzta, Piotr Dudzik, Max Górka, Franciszek Kowalczyk – Prezes LZS, II Trener Jan Wiśniowski, Piotr Frys,
(3 zawodników z Ropy), Marcin Pażucha, Marcin Kuziel, Sławomir Ryś,
Wojciech Mrózek. W dole: Ryszard Przechrzta, Karol Czernek, kibic, Rafał Sułkowski, Krzysztof Urbański, Piotr Piwowarczyk, Tomasz Raczek, Rafał Nowak, Wojciech Bokowy, Sławomir Olejarz, leży Marcin Janczak.

Foto nr 5.
Łańcut – 13 czerwca 1993rok – napastnik z Tymbarku Marcin Pażucha odbiera nagrodę za najlepszego zawodnika,

Foto nr 6.
Łańcut 13 czerwca 1993 rok– Kapitan Wojciech Mrózek odbiera nagrodę dla swojej drużyny za zajęcie III miejsca.

 

 

HISTORIA PIŁKI NOŻNEJ (37) – ze starych kronik Krzysztofa Wiśniowskiego

Ciekawy mecz Harnasia drugiej rundy Sezonu 1988/1989 został rozegrany na boisku w Tymbarku z drużyną PORONIEC z Poronina,w dniu 4 maja 1989 roku. Mecz zakończył się wynikiem 2:1 dla drużyny Harnasia, tymbarscy kibice byli świadkami kolejnego dobrego meczu. Piłkarze z Poronina jak zawsze zaprezentowali twardy podhalański styl gry, połączony z dobrą techniką użytkową.

            Skład Harnasia: Tadeusz Pyrc – Piotr Czyrnek, Wojciech Majeran, Czesław Kordeczka, Bogdan Puchała – Grzegorz Dziadoń (85..W. Filipiak), Tomasz Majeran, Bogdan Ślusarczyk – Mieczysław Kubatek (45..K.Wiewiórka), Adam Urbański (80..A.Potoczny), Jarosław Majeran.

            Rezerwowi: Krzysztof Wiewiórka, Witold Filipiak, Andrzej Potoczny, Andrzej Ćwik.

            Gole strzelili: 1:0 –(20 min) Jarek Majeran, 2:0 – (60min) Jarek Majeran, 2:1 – (70 min) dla gości ..rzut karny.

            Ostatni mecz sezonu 1988/1989 został rozegrany w Nowym Sączu z Rezerwami drużyny Sandecji w dniu 04.06.1089 roku. Wynik 1:2 dla Harnasia daje kolejne trzy punkty i dobre III miejsce w tabeli końcowej. Bramki w tym ostatnim meczu sezonu strzelili: Adam Urbański (w 47 min) na 1:1, oraz Wojciech Majeran z rzutu wolnego (w 62 min) zamykając wynik na 1:2.

Harnaś grał w składzie: Andrzej Ćwik – Piotr Czyrnek, Wojciech Majeran, Czesław Kordeczka, Tomasz Majeran – Bogdan Ślusarczyk, Grzegorz Dziadoń, Witold Filipiak (45 min Potoczny) – Adam Urbański, Krzysztof Wiewiórka, Mieczysław Kubatek (87 min Zborowski).

cdn

Foto nr 1.
Boisko w Tymbarku, mecz HARNAŚ – PORONIEC Poronin, 4 maja 1989 r.
20 minuta meczu – pada pierwszy gol – strzelec Jarosław Majeran w środku, odbiera gratulacje od swoich kolegów.

Foto nr 2 –  HARNAŚ – PORONIEC Poronin, wynik 2:1. W środku Adam Urbański po prawej Jarek Majeran.

Foto nr 3 –  Boisko w Tymbarku. Sytuacja z meczu z Iglopolem Dębica w Turnieju o Puchar Brzostowskiego, rok 1989. W środku Jarek Majeran, przodem Ryszard Wroński.

Foto nr 4 –  Adam Urbański i Czesław Kordeczka na boisku Świniarska, rok 1989.

Foto nr 5 – Ryszard Wroński, Marek Lasek, Kazimierz Twaróg, Józef Zborowski, Na „trybunach” przed meczem w Świniarsku, rok 1989.

Foto nr 6.
Odbitka z prywatnej kroniki Harnasia. Koniec sezonu 1988/1989 – Tabela Króla Strzelców