SPOTKANIA Z HISTORIĄ – KOLEKCJA PRYWATNA TYMBARK

TAM, NA GOLGOCIE …

 

Fotografia, Matka Boska, modlitwa. Każde z nich to oryginał. Trafiły tu do nas do Tymbarku w różnym czasie. Pamiątki dziejów Polski a także historii Tymbarku niezwyklej wartości. Zachodzą na siebie, łączą się w całość niczym ogniwa jednego łańcucha. Tragiczne, bolesne, ale też pełne chwały i bohaterstwa ogniwa naszej przeszłości. 

Litania Narodu Polskiego. Ta która tu leży przed nami jest pierwszą, najstarszą. Autentyk z 1915 roku. Ułożył ją, zapisał i rozdawał żołnierzom Legionów Polskich biskup Władysław Bandurski. W okopach, ziemiankach, w polu, szeptem, po cichu lub razem, słychać było westchnienia do Boga … 

Przez krzyż i mękę Twoją … Zmiłuj się nad nami … Przebacz nam Panie … Usłysz …  Przez dziesięciolecia, przez ponad sto lat, różnie układały się losy naszej Ojczyzny. Zmieniał się  tekst kolejnych wersji Litanii Narodu Polskiego. Przybywało intencji i świętych. Historia dopisała imiona nowych męczenników … 

Tam, na Golgocie Wschodu, na tej nieludzkiej ziemi, w zbiorowych mogiłach, w strzępach munduru Polskiego Żołnierza odnajdywano obok różańca i fotografii najbliższych także Litanię Narodu Polskiego. Narodu, którego gdy się okazało, że niepodobna całkowicie zniszczyć, próbowano przynajmniej upodlić nakazując milczeć o zbrodni katyńskiej. To stąd wziął się ten wizerunek Matki Boskiej. Z niemocy ale i też ze sprzeciwu dla tego fałszu i obłudy, którym nas próbowano karmić przez lata. Tak jak tam, na Golgocie Matka tuliła umęczonego Chrystusa, tak Matka Boska Katyńska przytula głowę roztrzaskaną kulą sowieckiego żołdaka. 

Zakazany przez komunistyczną władzę, był mimo wszystko rozpowszechniany w tak zwanym drugim obiegu. Ten już trochę podniszczony wizerunek, który tu mam u siebie w Tymbarku, pochodzi z lat osiemdziesiątych. Nie trzeba do niego dodawać nic więcej. Na tym obrazie wszystko widać, całą okrutną przerażającą prawdę którą komuniści tak skrzętnie skrywali.

Młody chłopak w mundurku chyrowskiego gimnazjum. Fotografia z 1907 roku. Na odwrocie opis – Jerzy Myszkowski. To jego pamięci jest poświęcone to wspomnienie. Ten szkolny uniform był pierwszym w jego życiu mundurem. Syn tymbarskiego dziedzica. Zginął w Katyniu w kwietniu 1940 roku, tam na Golgocie Wschodu, tam gdzie jest jedna ze stacji Polskiej Drogi Krzyżowej. Znamy jego historię i jakże piękną patriotyczną postawę. Do końca nie zdjął munduru Polskiego Żołnierza w którym przysięgał być wiernym Ojczyźnie i bić się o nią aż do końca.  Z tych dawnych lat pozostała tu u nas w Tymbarku pamięć o bohaterze i fotografia. Fotografia, na którą patrząc pewnie pomyślimy …  czy tak to wyglądało … Czy to tak było, że miałeś odkrytą głowę … i jak wszyscy pozostali ręce zaplecione do tyłu …   

Tam, na Golgocie Jezu Chryste wołałeś Ojcze, przebacz im …
 
                Wszechmogący Boże nie pozwól nam nigdy zapomnieć …
 
                          Matko Przenajświętsza przytulaj Jerzego do swojego serca …
 
„SPOTKANIA Z HISTORIĄ – KOLEKCJA PRYWATNA TYMBARK ”  

 

HISTORIA PIŁKI NOŻNEJ (31) – ze starych kronik Krzysztofa Wiśniowskiego

Funkcja Kierownika Drużyny KS Harnaś w Tymbarku, do tej pory nie obsadzona, znajduje swojego beneficjenta. W październiku 1988 roku, były zasłużony zawodnik Harnasia, Zbigniew Zborowski, przejmuje obowiązki Kierownika pierwszej drużyny Harnasia.

Pierwszym meczem z nowym Kierownikiem drużyny było spotkanie w Poroninie w dniu 2 pazdziernika 1988 roku. Harnaś zagrał w składzie:

Tadeusz Pyrc – Piotr Niezabitowski, Wojciech Majeran, Czesław Kordeczka, Jacek Pyrć – Ryszard Wroński (35..M.Oraczko), Tomasz Majeran, Jarosław Majeran, Grzegorz Dziadoń – Adam Urbański, Witold Filipiak (37..K.Mirek, 89..P. Czyrnek) – Rezerwowi – Krzysztof Mirek, Jan Szewczyk, Piotr Czyrnek, Marian Oraczko.  Gole dla Harnasia – 65..A.Urbański, 80..J.Majeran.

Na trenerskiej „ławce” oprócz zawodników rezerwowych zasiedli: Trener drużyny – Krzysztof Wiśniowski, Kierownik – Zbigniew Zborowski i Sekretarz Klubu – Zbigniew Majeran.

Po zakończeniu rundy jesiennej sezonu piłkarskiego 1988/1989 następuje kolejna kluczowa zmiana, tym razem w pionie szkoleniowym. Funkcję Trenera pierwszej drużyny, obejmuje Marian Tajduś – dotychczasowy szkoleniowiec TURBACZA Mszana Dolna. Trener Krzysztof Wiśniowski przechodzi do pracy szkoleniowej z drużynami trampkarzy a po przejściu trenera Andrzeja Sipaka na emeryturę (w roku 1990) szkoli także drużyny Juniorów.

cdn.

Foto nr 1.
Marian Tajduś – na trenerskiej ławce, w jednym z pierwszych meczy jako nowy szkoleniowiec

Foto nr 2.
Krzysztof Wiśniowski – na kibicowskiej ławce wraz z sympatykiem Klubu Edwardem Szczepaniakiem i legendą   tymbarskiej piłki nożnej – Leonem Filipiakiem.

Foto nr 3.
Drużyna przed meczem z Glinikiem – boisko Harnasia -28 sierpień 1988 r.
od lewej: Zbigniew Zborowski – Kierownik, Krzysztof Wiśniowski – Trener , Adam Urbański, Krzysztof Mirek, Józef Klimek, Tomasz Majeran, Tadeusz Pyrc, Marian Oraczko, Piotr Niezabitowski, Jan Szewczyk, Mariusz Osiak, w dole: Czesław Kordeczka, Piotr Czyrnek, Bogdan Ślusarczyk, Grzegorz Dziadoń.

Foto nr 4.
Sytuacja na boisku w meczu z Glinikiem – 28.08.1988 r. Adam Urbański przy piłce, Ryszard Wroński po lewej i Grzegorz Dziadoń (8)

Foto nr 5.
Krzysztof Wiśniowski – Trener drużyny Seniorów – komentuje z grupą kibiców przebieg meczu – po prawej Zbigniew Leśniak, tyłem kibic Łącki, po lewej, Jacek Kurek, Marek Lasek, Tomasz Urbański.

Foto nr 6.
Po meczach, czasem dyskusje i komentarze odbywały się w terenie – tym razem na „tamie” – Tadeusz Pyrc, Bogdan Puchała, Marek Lasek.

 

HISTORIA PIŁKI NOŻNEJ (30) – ze starych kronik Krzysztofa Wiśniowskiego

Koniec rundy jesiennej 1988/1989 roku, to czas dużych zmian w składzie drużyny seniorów KS Harnaś w Tymbarku. Dwóch kolejnych zasłużonych zawodników HARNASIA, kończy swoje długie i bogate kariery.

Marian Oraczko czołowy napastnik HARNASIA, Król Strzelców sezonu piłkarskiego 1987/1988, strzelając – 12 goli wyprzedził Jarka Majerana – 10 goli.

Ostatni raz, w charakterze rezerwowego, zaistniał w protokole meczowym  w Tymbarku 13 listopada 1988 roku w meczu z drużyną „ORZEŁ” Wojnarowa.

Krzysztof Mirek – Nauczyciel historii w Szkole Podstawowej w Tymbarku, bramkostrzelny napastnik HARNASIA. Król Strzelców sezonu 1985/1986,

strzelając – 16 goli, wyprzedził Dariusza Pazgana – 15 goli. Do Harnasia przybył z TURBACZA Mszana Dolna w 1985 roku.  Ostatni mecz z emblematem HARNASIA na koszulce rozegrał dnia 13 listopada 1988roku w Tymbarku z drużyną ORZEŁ Wojnarowa.  

Mecz Harnaś Tymbark – LZS Orzeł Wojnarowa 13.11.1988 r. wynik 2:0

Gole: 75 min Grzegorz Dziadoń, 89 min Ryszard Wroński.

Harnaś grał w składzie: Tadeusz Pyrc – Mariusz Osiak, Tomasz Majeran, Wojciech Zborowski, Wojciech Majeran – Ryszard Wroński, Bogdan Ślusarczyk, Grzegorz Dziadoń,  – Jarosław Majeran, Mirek Krzysztof (ostatni występ w Harnasiu), Mieczysław Kubatek. REZERWOWI – Marian Oraczko (ostatni mecz w Harnasiu), Adam Urbański.

         cdn.


Foto nr 1.
Marian Oraczko – 9 kwiecień 1988 rok. Mecz w Czarnym Dunajcu.
Strzelec dwóch goli do przerwy, wychodzi z autobusu na drugą połowę meczu, w końcu przegranego 3:2 (0:2).

Foto nr 2.
Krzysztof Mirek – 30 sierpień 1987 rok. Mecz Harnaś – Limanovia, wynik 2:0.
Strzelec gola w 80 minucie, podwyższającego wynik na 2:0.

Foto nr 3.
Marian Oraczko – 31 października 1987 rok – rozgrzewka przed meczem Harnaś – Helena N. Sącz, przegranym 0:2.

Foto nr 4.
Drużyna, po przywitaniu, przed meczem Harnaś – Helena 31.10.1987 r
W środku, Grzegorz Dziadoń i Władysław Skrzatek, po lewej, Czesław Kordeczka
po prawej, Bogdan Ślusarczyk, Adam Urbański.

Foto nr 5.
Wyjście drużyn na boisko, przed meczem Harnaś – Helena 31.10.1987r.
W środku, Jacek Pyrć z tyłu, Marian Oracko, z przodu, Czesław Kordeczka, Grzegorz Dziadoń i Władysław Skrzatek.

Foto nr 6.
Mecz Harnaś – Grybovia, niedziela 18 października 1987 rok. Wynik 3:0
Gole strzelili: Krzysztof Wiewiórka, Adam Urbański, Bogdan Ślusarczyk.
Od lewej: Jacek Pyrć, Bogdan Puchała, Marian Oraczko, Adam Urbański, Władysław Skrzatek, Krzysztof Wiewiórka, Czesław Kordeczka, Grzegorz Dziadoń, Krzysztof Mirek, Rafał Dudzik, Piotr Czyrnek.

Kapitan Tadeusz Paolone

Rada Gminy Tymbark uchwałą z dnia 21.02.2019 r. nadała Bibliotece Publicznej Gminy Tymbark imię kpt. Tadeusz Paolone. 

W 2015 roku na łamach portalu prezentowałam pracę Pana Stanisława Wcisły  pod tytułem  „Nasz Bohater”. Dzięki temu opracowaniu mieliśmy  możliwość poznać historię życia wspaniałego człowieka, żołnierza, patrioty,  Kapitana Tadeusza Paolone.

Przypomnijmy sobie to opracowanie:

„Nasz Bohater” – odcinek 1

Tadeusz Paolone

Tadeusz Paolone

Tadeusz Paolone