Drugiego kwietnia 2024 przypada 19.rocznica śmierci świętego .Jana Pawła II. Z tej okazji przedstawiciele Tymbarskiego Tonu zapalili symboliczny znicz pod Wadowickim Dębem Pamięci.
Wadowicki Dąb Pamięci został przywieziony, staraniem kierownika orkiestry Ryszarda Gawron, z Wadowic do Tymbarku 18 maja 2008 roku. W tym dniu na wadowickim rynku Strażacka Orkiestra Dęta “Tymbarski Ton” uczestniczył w tradycyjnym koncercie pod nazwą „Strażacy w hołdzie JPII”. Dąb posiada certyfikat nr 000514 i został zasadzony 26 lipca 2008 roku w czasie obchodów 130-lecia OSP Tymbark i 15-lecia orkiestry. Fakt zasadzenia jest udokumentowany w specjalnym protokole, którego jeden egzemplarz został przesłany do władz samorządowych Wadowic, a drugi znajduje się w Izbie Tradycji OSP Tymbark.
Po zakończonych uroczystościach pogrzebowych w świątyni, śp. Ksiądz Parał Józef Leśniak został odprowadzony na tymbarski cmentarz, gdzie spoczął w kaplicy cmentarnej. W drodze tej szli kapłani z księdzem biskupem Stanisławem Salaterskim oraz księdzem proboszczem Parafii Tymbark Janem Banachem, asysta druhów OSP Tymbark, poczty sztandarowe jednostek OSP z Gminy Tymbark, Szkoły Podstawowej w Tymbarku, Niepublicznej Szkoły Podstawowej w Piekiełku oraz Rady Gminy Tymbark. Obecne były delegacje z wieńcami: Koło Gospodyń Wiejskich w Tymbarku, Samorząd Gminy Tymbark, tymbarska Rada Parafialna oraz Stowarzyszenie Osób Niepełnosprawnych oraz inne.
Za traumą szła rodzina Księdza Prałata, siostry Nazaretanki, te obecnie pracujące, jak też oraz sprzed laty, w tym siostry co zakładały z śp.księdzem Leśniakiem Przedszkole Integracyjne oraz licznie zgromadzeni wierni.
Na cmentarzu modlitwę nad trumną Zmarłego poprowadził ksiądz biskup Stanisław Salaterski, który min. dokonał jej poświęcenia, jak też posypał trumnę symboliczną grudką ziemi. Podobnie uczynił ks.proboszcz Jan Banach.
Słowa pożegnania Księdza Prałata Józefa Leśniaka wygłosił Wójt Gminy Paweł Ptaszek.
Grała Strażacka Orkiestra Dęta Tymbarski Ton, pod batutą Andrzeja Głowy. Solo na trąbce wykonał Grzegorz Niemirski.
28 marca 2024, w Wielki Czwartek 2024, w Tarnowie, odszedł do Domu Pana Ksiądz prałat Józef Leśniak.
2 kwietnia, w oktawę Uroczystości Wielkiej Nocy, Parafia Tymbark pożegnała swojego długoletniego proboszcza (1987 – 2003).
Mszy Świętej pogrzebowej przewodniczył ks.biskup Stanisław Salaterski. W koncelebrze Eucharystię sprawowali ks.kanonik Franciszek Malarz i ks.proboszcz Jan Banach oraz około 80-ciu kapłanów, którzy przybyli pożegnać swojego kolegę, proboszcza, rodaka.
Okolicznościowe kazanie wygłosił ks. biskup Stanisław Salaterski, który między innymi obok przedstawienia zasług zmarłego Kapłana, w sposób lekko żartobliwym, ale bardzo celny scharakteryzował postać śp. Księdza Józefa. W imieniu Kapłanów pożegnał Księdza Józefa ks.kanonik Franciszek Malarz, a Józef Zoń w imieniu wspólnoty parafialnej.
W uroczystości wzięły udział poczty sztandarowe jednostek OSP Gminy Tymbark, tymbarskiego samorządu oraz szkół z Gminy Tymbark.
W kościele oraz w nawach kościelnych (wybudowanych przez ks.Leśniaka) modlili się w intencji Zmarłego licznie zgromadzeni wierni.
Śpiewał Chór parafii Tymbark, dyrygent Piotr Taczanowski, przy organach Piotr Taczanowski.
Uroczystości pogrzebowe rozpoczęły się wprowadzeniem trumny ze śp. Księdzem prałatem Józefem Leśniakiem do świątyni, następnie została zaśpiewana modlitwa Jutrzni za Zmarłego oraz został odmówiona część Różańca.
IWS
poniżej treść pożegnania w imieniu wspólnoty Parafii Tymbark
“Ja jestem drogą, prawdą i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze mnie”
Nasz Drogi Księże Prałacie Józefie! My członkowie wspólnoty parafialnej w Tymbarku, którym tak ofiarnie posługiwałeś jako proboszcz przez szesnaście lat, a następnie jako rezydent – ufamy, że Jezus Chrystus Najwyższy Kapłan wypełnił już swe słowa zawarte w odczytanym na wstępie fragmencie z Ewangelii Świętego Jana i wprowadził Cię w orszaku aniołów przed oblicze Boga. Wierzymy, że Ojciec Niebieski przytulił Cię z miłością do siebie, jak Jezus przygarnął apostoła Jana do swego serca i że wynagrodzi Ci wszelkie trudy Twojego prawie 68-letniego kapłańskiego posługiwania, obdarzając wiecznym pokojem i radością Nieba.
Ksiądz biskup Józef Zawitkowski w kazaniu na pogrzebie jednego z księży diecezji łowickiej powiedział, że pogrzeb księdza to zawsze bardzo mocne rekolekcje. A my dodajemy, że pogrzeb księdza, którego Pan Bóg powołał do siebie w Wielki Czwartek – w święto ustanowienia przez Pana Jezusa Eucharystii i Sakramentu Kapłaństwa, to niezwykły, poruszający znak dla nas wszystkich. Bo właśnie w Wielki Czwartek Jezus umywając nogi apostołom przyjął wobec nich postać sługi i wskazał nam na wartość czystości serca otwierającej drogę do godnego przyjęcia Eucharystii. Ten gest umywania nóg przez Jezusa – Kapłana jest podstawowym określeniem kapłaństwa jako służby drugiemu człowiekowi. Bez kapłaństwa nie dokonywałoby się nasze obmywanie z grzechów, nie byłoby sakramentu pokuty i pojednania. Kapłaństwo to niezwykły dar Pana Jezusa dla Kościoła Katolickiego i wielka wartość dla nas wspólnoty wiernych. Zatem Twoje odejście Drogi Księże Prałacie Józefie do Domu Ojca, w tym tak szczególnym dniu roku liturgicznego, jest z pewnością wyrazem szczególnej miłości Bożej dla Ciebie i uszanowaniem Twojego kapłaństwa, a dla nas jest powodem do głębokiej, duchowej refleksji.
Jako wspólnota parafialna w Tymbarku dziękujemy Panu Bogu za dar Twojego życia, za Twoje kapłaństwo, za Twoją obecność wśród nas przez przeszło 32 lata, za wszystkie dzieła duchowe i materialne, które pozostały w naszej parafii oraz w innych miejscach diecezji, gdzie uprzednio posługiwałeś w charakterze wikariusza i proboszcza. Ten okres Twojego proboszczowania w Tymbarku w latach od 1987 do 2003 roku to był bardzo dobry czas dla naszej parafii. Dzięki swej wrażliwości i otwartości na potrzeby bliźnich w codziennej, ofiarnej pracy duszpasterskiej, realizowałeś przedsięwzięcia o charakterze materialnym i inwestycyjnym mając na względzie rozwój wartości duchowych drugiego człowieka i pogłębianie wiary, ale także konieczność pomocy osobom najbardziej potrzebującym, szczególnie w warunkach niepełnosprawności. Najważniejsze z tych dzieł to: remont oraz rozbudowa kościoła parafialnego poprzez dobudowanie naw bocznych, a po ich zakończeniu uzyskanie zgody na Wieczystą Adorację Najświętszego Sakramentu w prawej nawie kościoła, budowa nowego budynku parafialnego na miejscu dawnej plebani, z przeznaczeniem na dofinansowane ze środków unijnych gabinety rehabilitacyjne prowadzone przez utworzone z Twojej inicjatywy Stowarzyszenie na Rzecz Osób Niepełnosprawnych im. Jana Pawła II przy Parafii Tymbark i na działalność Parafialnego Przedszkola Integracyjnego im. Św. Kingi, oraz na mieszkania wraz z kaplicą dla Sióstr Najświętszej Rodziny z Nazaretu prowadzących to przedszkole od 1 września 2000 r. i posługujących w naszej parafii. To również modernizacja i rozbudowa kaplicy w Piekiełku pod wezwaniem Świętego Józefa Rzemieślnika oraz modernizacja tzw. dawnej wikarówki i utworzenie w tym budynku Parafialnego Centrum Kultury. Wszystkie te dzieła trwają do dziś i dzięki nim możemy modlić się w powiększonych świątyniach, korzystać codziennie z Wieczystej Adoracji Najświętszego Sakramentu, cieszyć się efektami pracy z dziećmi, w tym z dziećmi niepełnosprawnymi, naszych Sióstr Nazaretanek i tą Ich cichą, pokorną służbą w naszej wspólnocie.
Drogi Księże Prałacie Józefie, jesteśmy wdzięczni Panu Bogu również za to, że we wszystkich Twych pracach, trudach i poświęceniu, które składałeś w służbie Kościołowi, zawsze na pierwszym miejscu był Chrystus i Jego Ewangelia jako Dobra Nowina o miłości Boga do człowieka. Żegnamy Cię więc teraz ze smutkiem, ale jednocześnie z chrześcijańską nadzieją, że dobry i miłosierny Bóg, u którego dobre czyny człowieka idą za nim poza granicę życia, przyjmie Cię do swego Wiecznego Królestwa obdarzając wiekuistą nagrodą. Zapewniamy Cię Księże Prałacie Józefie, że pamięć o Tobie w tymbarskiej parafii nie zginie – na zawsze pozostaniesz w naszych sercach, wspomnieniach i w naszej modlitwie. Ufamy, że właśnie dzięki modlitwie nasza łączność duchowa z Tobą się nie kończy, a Ty tam w Domu Ojca z pewnością będziesz orędował przed Bogiem za każdym z nas i za całą naszą wspólnotą parafialną. Niech Twoje odejście do Domu Ojca przyczyni się do pogłębienia naszej wiary, nadziei i miłości. Spoczywaj w Bogu!
Stowarzyszenie Kolejowo Historyczne “Galicjanka” prowadzi szeroko zakrojoną akcję, której celem jest uratowanie fragmentu torów linii kolejowej 104. Ten fragment nie będzie wykorzystany pod nową, zmodernizowaną linię, stąd powstał pomysł, aby nie rozbierać torów, tak jak pozostałą część linii kolejowej, i wykorzystać go na utworzenie nowej atrakcji turystycznej czyli przejazd drezyną kolejową.
Zainteresowanie wyraził samorząd gminy Limanowa, jednakże nie ma zgody PKP. Stąd pomysł, aby zebrać jak największą ilość podpisanych petycji. Można to zrobić wykorzystując załączony link:
Stowarzyszenie zwraca się do mediów, aby w ten sposób dotrzeć do jak największej ilości osób, które mogą pomóc w realizacji celu. Dziś w Radio Eska Małopolska i Radio Kraków Nowy Sącz w serwisach informacyjnych są audycje o działaniach Stowarzyszenia Kolejowo Historyczne “Galicjanka” w celu ratowania linii kolejowej i zachowaniu na drezyny rowerowe. Audycje te można słuchać w Internecie.
