KOLEKCJA PRYWATNA TYMBARK

 

(fotografia KOLEKCJA PRYWATNA TYMBARK)

 

 

Na placu dworskiego tartaku zostały rozładowane kloce. Zaprzęg wyrusza w drogę powrotną. W oddali na wzgórzu kościół i rynek w Tymbarku. Na równinie w stronę rzeki jedyne tam wówczas zabudowania młyna. Niezwykły dla nas widok na starej pocztówce z Tymbarku. Pomimo braku datowania w przybliżeniu można określić czas wydania tej pocztowej karty. Szkoła przy rynku jest jeszcze przed rozbudową w 1925 roku. Tymbark przed wiekiem, powiedzmy sto lat temu. Tu, gdzie teraz wszystko zabetonowane i zabudowane, dawniej były łąki i pola uprawne. Tam w stronę młyna Kęski w złoto-żółtych łanach zboża buszowały biedronki. Kiedy dziś staniemy w tym samym miejscu, to też zobaczymy żółte. Tyle że ściany budynku. A w nim już całkiem kto inny dzisiaj buszuje.

 

Tymbark na starej pocztówce – zbiory własne.

 

 

Dworzec kolejowy w Tymbarku, ten legendarny, pierwszy, jeszcze z galicyjskich czasów. Solidny, piętrowy murowany budynek. Boniowanie, gzymsy, obramowania okien, wszystko gustownie ze sobą współgra. Piękne, duże lampy zapalało się z drabiny, którą widać opartą o ścianę. Trzy kominy świadczą o dużej ilości pieców. Przy kaflowym w poczekalni grzali się oczekujący na pociąg podróżni. Naczelnik Stacyi – wyraźnie jest tak napisane na drzwiach do jego pomieszczenia – był bardzo ważną i szanowaną  personą. Bezcenny, historyczny walor. Niezwykle rzadka, wartościowa pocztówka. Do tego to niespotykane gdzie indziej ujęcie – z torowiska wprost na dworzec. Na odwrocie korespondencja z 1912 roku. Rarytas, perełka, pośród dawnych kolejowych pocztowych kart. Od lat w moich zbiorach.  Tymbark – Dworzec kolejowy . Brzmi dumnie, pomimo że pozostał tylko we wspomnieniach i na tej starej pocztówce. 

 

 

Pocztówka sprzed 110 lat. Na odwrocie korespondencja z 1911 roku. Podobną już kiedyś pokazywałem, lecz w dużo gorszym stanie. Rynek w Tymbarku w pełnej krasie. A że o nim ostatnio głośno, to myślę, że warto tą starą pocztową kartę ponownie pokazać. Kościół i Magistrat z całą zasadnością tej ostatniej nazwy. Nasza miejscowość była jeszcze podówczas miasteczkiem. Austriackie czasy i na rynek często mówiło się również ringplatz. Na budynku – taka nazwa naszego dzisiejszego Urzędu Gminy funkcjonowała w potocznej mowie mieszkańców – dobrze widoczny herb Tymbarku. Końskie zaprzęgi, oczywisty przed laty widok, dopełniają całości tego jakże niezwykle cennego artefaktu. Jedna z piękniejszych dawnych kart pocztowych z Tymbarku. Zbiory własne.

 

 

 

 

Teczka pod pachę, ciepła czapka i rękawiczki. Droga do szkoły daleka. Właściwie ta droga to ścieżka wydeptana w śniegu. Wkoło świat pobielony. Na rzece mróz już zaznacza swoją obecność. Jej brzegiem, olszyną, jeszcze kawałek i w oddali, na tle Łopienia, widać już wieżę kościoła i szkołę. Drogę do rynku naznaczają ślady sań. Niezwykle piękne wspomnienie. Na starych fotografiach sprzed lat droga do szkoły. Dzisiaj sama myśl o niej, jakże bezcenna i droga. Bardzo droga ta do szkoły droga …

 

 

Fotografie z lat niemieckiej okupacji. Zima na przełomie 1942 – 1943 roku. Fotogramy ze skanów w oryginale fotografii stereoskopowych. Tymbark w latach 1939 – 1945 – zbiory własne Kolekcja Prywatna Tymbark

 

 

 

 

Fotografia z czasów walk o Niepodległą. Józef Piłsudski – rok 1915 na Wołyniu. Nieogolony, z papierosem w ręku, w szarym legionowym mundurze. Oryginalna fotografia z epoki. Wielka Wojna – myśl o Niepodległej dla wielu była mrzonką. Dla Piłsudskiego czas walki i spełnienia tego o czym marzył. Bić się o Niepodległą. Rozgrywał i skutecznie rżnął bolszewików. Tam na Wołyniu i w wielu kolejnych bojach. Znienawidzony za to i poniewierany przez wrogów Polski nawet i dziś. Za to samo – dla tych, którzy naszą Niepodległą, najdroższą, bezcenną, noszą w sercu – pomimo, że nie święty, autorytet i ukochany Marszałek. 

 

Na fotografii urocza, ponad wiekowa patyna. Format nieco większy od zwykłej pocztówki. Stan zachowania całkiem przyzwoity zważywszy na fakt, iż kiedyś przed laty, tam na Wołyniu, w okopach nad Styrem, była wsunięta gdzieś w zakamarki plecaka jednego z naszych legunów. Dzisiaj w moich zbiorach w Tymbarku. Świadek – świadectwo, dokument z frontu walki o Niepodległą Polskę. Fotografia wykorzystana w roku 1915 do przesłania korespondencji. Cała treść może posłużyć do snucia bardzo długiej, legionowej opowieści. Wystarczy tylko spojrzeć na oryginalną pieczęć Legionów Polskich. III Brygada – Oddział Karabinów Maszynowych – 6 Pułk Piechoty . To dowódca tego oddziału – chorąży Władysław Platon – Kozak –  na odwrocie fotografii z Piłsudskim napisał kilka słów do swoich rodziców we Lwowie. Zaadresował i zaniósł do poczmistrza w Komendanturze. Wszystko co jest na tej dawnej karcie – fotografii, potwierdzone jest w źródłach, archiwach i dokumentach. Wydarzenia, daty i nazwiska. Niezwykły artefakt w niezwykły czas. Nie może być inaczej. Piłsudski i Legiony Polskie w Święto Niepodległości. Pozostawili nam na zawsze ponadczasową wartość, schedę, dziedzictwo.

 

Pokazali jak można i trzeba o Polskę bić się i walczyć. Niepodległą Polskę. Zawsze. Dzisiaj też.